Papurau Newydd Cymru
Chwiliwch 15 miliwn o erthyglau papurau newydd Cymru
2 erthygl ar y dudalen hon
Cuddio Rhestr Erthyglau
2 erthygl ar y dudalen hon
Y DULL GOREU I WEITHIWR FYW…
Rhestrau Manwl, Canlyniadau a Chanllawiau
Dyfynnu
Rhannu
Y DULL GOREU I WEITHIWR FYW ER LLES- HAD IDDO EI HUN A'I DEULU YN YR AMSER PRESENOL A'R DYFODOL. Un o destunau Eisteddfod Undeb Ysgolion Sabbothol y Bed- yddwyr yn Aberdar, Nadolig, 1859. (Parhad o tud. 303j. 3. Mae yn anhebgorol angenrheidiol i ofal mawr gael e ddangos yn nghylch pa fath fasnachwyr y masnacha V gweithiwr a hwy. Un dosparth y dylai ymochelyd rhagddynt, yW S ewdyddion (packmen). Y maepeth ysgrifenu wedi bod yn erbyn y dosparth yma o fasnachwyr ond nid hannef digon, i'm tyb i, o herwydd fy mod yn credu eu bod J dosparth mwyaf twyllodrus o fasnachwyr a fedd ein gwlad Nid wyf yn dweyd hyn oddiar unrhyw genfigen a malais; na, byddai hyny yn annheg, ond oddiar wybodaeth drwyac11 am danynt. Mae y ciwaid yma yn dyfod o gylch Rein tai i gynnyg eu nwyddau ar delerau mor rhesymol, ac mor rbad debygid, gan hudo ein merched a'n gwragedd i roddi cyrn- maint arall am danynt ag a delir i fasnachwyr cyfrifol. Mae eu dull o werthu yn brawf diymwad, ar unwaith nad ydynt yn masnachu yn gyfiawn. Ary cyntaf gosod- ant brisoedd uchel iawn ar ei nwyddau; yna cynnygiant hwy yn rhatach ac yn rhatach eilwaith, a daw eu prisiau yl1 llai na'r hanner cyn yr ymedy y cwdyddyn a'r t^. Mae llawer un, yn ddifeddwlddrwg, yn rhoddi yr byn 8 ofynant ar y cyntaf am eu nwyddau, heb erioed feddwl fod y fath dwyll a hoced yn perthyn iddynt, pan yn an- wybodus o werth yr hyn a brynant; ac felly yn tal11 cymmaint arall am danvnt nÍi'u gwerth mewn gwirionedd. Ei prif ddyben yw twyllo eu cwsmeriaid, trwy roddi iddynt lai nâ gwerth eu harian, a'u nwyddau ydynt wael hefyd; pe gwertliid hwy yn rhad, nid ydynt o fawr gwerth yn f diwedd. Yr wyf yn nodi hyn, am fod cymmaint 0 weitb* wyr yn masnachu a hwy. Ymocheled y gweithwyr rbllg- ddynt. 4. Addysgu y Plant. Mae yn ddiammhau mai dyma un o'r gorchwyl1011 nii To an adult. Half the quantity to a child of 10 or less still to an infant.
[No title]
Newyddion
Dyfynnu
Rhannu
nyddai o dllydd i ddydd, nes o'r diwedd y daeth i'r pen derfyniad ei fod wedi pechu yn erhyn yr Ysbryd Glan. Aeth yn ei ofid at gyfaill yn y gatrawd, i ofyn ei feddwl ar y pwnc. Dywedodd ei gyfaill mai ei farn ef oedd-ei fod yn euog o'r pecbod anfaddeuol? Cadarnhaodd hyn ei feddwl, a'i ofnau blaenorol, ac yr oedd ei sefyllfa yn awr yn un wir druenus. Daeth ataf fi mor fnan ag y pafodd gyfle. Gyda dagrau dywedodd wrthyf am ei ofnau, a gofynodd fy meddwl ar y mater. Byth nid annghofiaf yr olwg bryderus oedd ar ei wyneb pan yn dysgwyl fy atebiad -ymddangosai fel pe bai ei fywyd yn ymgrogi ar y foment hono, a braidd y gallasai anadlu tra yr oedd ei lygaid yn syllu i'm gwyneb. Pan y dywedais fy mod yn cwbl aredu fod ei ofnau ar y pen hwn yn gwbl ofer, ac fod lesu yn barod i dderbyn y penaf o bechaduriaid, hyd y nod John pratt-cymmerodd gwawr gobaith le, y cwmwl dft oedd o'r blaen yn gorchuddio ei wyneb. Buan ar ol hyn ymadawodd y gatrawd o Muttra i Meerut, lie tua 100 militir oddiyma. Cefais lythyr oddiwrth Pratt mor fuan ag y cyrbaeddodd y gatrawd Meerut, ac am wyth mis ar ol hyn bum mewn gohehiaeth gysson ag ef. Yr oedd ei lythyrau yn ddyddorol dros hen, a'r oil o honynt yn dwyn prawf diymwad fod yr ysgrifenvdd yn blentyn i Dduw. Fel poh gwir Gr stion, n'd oedl: Pratt yn foddlawn ar gael gafael ar Geidwad ei hun, ond ymdrechai yn esiniol i ddwyu ereill hefyd i adnabyddiaeth o'r gras a brolai ei hun. Bendithiodd Duw ei lafur, a bu yn offeryn i ddwyn at groes Crist mewn gwir edifeirwch un o'r dynion mwyaf annuwiol yn yr holl gatrawd—King yw enw y dyn hwn, Yn awr dechreuodd King i ddanfon ataf, gan ofyn am gyfarwyddiadau i redeg yr yrfa ysbrydol. Meddyliais yn awr ei bod yn bryd i mi nodi allan yr angenrheidrwydd o fedydd, canys gwyddwn mai ychydig neu ddim a wyddent hwy am yr ordinhad hon, gan mai yn Eglwys Loegr yr oeddynt wedi ei dwyn i fyny. Danfonais at Pratt ar y mater, gan yn unig nodi allan iddo y rhanau byny o air Duw sydd yn cyffwrdd a'r pwnc, gan ei annog i ddarlieu a gweddio, a meddwl yn ddwys ar y mater pwysig hwn. Yr oedd Pratt ynfavourite gyda'r chaplain yn Meerut. Cymmerodd fy llythyr ato, gan ofyn ei farn ef ar y pwnc. Ei ateb oedd, Wei, Pratt, a wyt ti yn meddwl fod eisieu bedydd arnat etto 1" Nac wyf," oedd ntebiad Pratt. Wel ynte, dywed hyn wrth Mr. Evans, adiau na wna dy flino etto ar y mater hwn, canys gwn mai dyn da yw." Hold fast, Mr. Chaplain, nid mor dda" a byna chwaith, cai weled, oeddfyllais I pan gefais Iythyr nesaf Pratt. Canfyddais ar unwaith fod Pratt wedi myned at Mr. Rotton (oblegid djn* enw y gwr parchedig), er cael cyfarwyddid cyn iddo ef ei hun chwilio i mewn i'r pwnc. Felly, dywedais mewn atebiad nad oeddwn mewn un modd am iddo gymmeryd "ei arwain genyf fi ar y mater, ac mai fy unig ddymuniad oedd ar iddo yn ddiduedd drosto ei hun chwilio gair Duw, ac edrych os nad oedd yn ddyledswydd arno i ufyddhau i'r ordinhad hon o eiddo Crist. Cafodd hyn y dylanwad priodol ar feddwl Pratt. Cymmerodd i fyny y Testament Newydd, a daeth (er gwaethaf ei ragfarn) yn fuan i'r penderfyniad mai bedydd y crediniwr drwy drochiad oedd yr unig fedydd a wyddai y Testament Newydd am dano." Felly aeth at Mr. Rotton i ddweyd am ei ymchwillad a'i argyhoeddiad ar y pwnc mewn lIaw. Ateb y gwr da oedd-" Drwg genyf, Pratt, eich bod yn myned i newid eich crefydd, ac i adael yr eglwys yn yr hon y dygwyd chwi i fyny o'ch mebyd hyd yn awr—drwg—Ve, drwg iawn! Am hyny, Syr," ebai Pratt, ni fu genyf fi grefydd erioed cyn yn awr, ac er mai yn Eglwys Loegr y dygwyd fi i fyny, nid Eglwys Loegr fu yn offerynol i'm dwyn I i gashau pechod, ac i garu crefydd. Heblaw hyny, nid fel y mynwyffi y mae i fod, gwell fyddai genyf fl aros yn yr eglwys tra byddaf byw, ond y pwnc yw, Crist yw y pen, a rhaid i mi ei ddilyn Ef yo ol fy nghydwybod, neu bod yn euog owrthryfe)garwch,"&c. Do as you iike then," oedd yr ultimatum a gafodd Pratt oddiwrth ei gyf- arwyddwr ysbrydol J Yn awr, ysgrifenodd y ddau—Pratt a King, yn gofyn i mi ddod i'r làn i Meerut erei bedyddio. Bwriadwn gychwyn ar unwaith, ond cefais fy rhwystro am dro gan y gwlaw oedd yn awr yn svrthio yn Ar ol hyn, torodd y cholera allan yn Muttra, ac yr oe" rhai o'r milwyr yma yn marw bob dydd, felly, nis gallasWO feddwl ameu gadaeI dan y fatb amgylchiadau. Bu farflr bmryw mewn ychydig ddyddiau, ac o blith y brodoriOO* torwyd i lawr gannoedd mewn llai na phythefnos o amser. Drwy fendith Duw, hum lwyddiannus i wellhau amry^ o'r brodorion drwy weinyddu iddynt frandy a laudanum- O tua 100 o gleifion o'r cholera a gawsant y feddygi"iaet'1 yma, un yn unig a fu farw, ac yr oedd yr un hwnw yn rkf bell cyn cael y feddyginiaeth. Yr wyf yn crybwyll hyn gan feddwl y gall fod o leS I feallai i chwi ae ereill etto.—*Dose—from 20 to 30 drops of laudanum in a wine glassful of raw brandy. To be re* peated in an hour if necessary. (rw barhau.)