Y Goleuad

f, ^VA^R WEN.Mktj; E 0, (Ton: Cwynfan Prydain.) Do, fe ddaeth y, Wawr Wen Oleu, Gan wasgaru'r dy-well,,nos;. A\tyf miloedd o beirdd flodau, Yn. Ngardd' Lysiau Salem Dlos Gwlith a gwlaw a'r Haul Wen Oleu, 0 Ffurfafen dyner Duw, Sy'n gwasgaru o'r perlysiau, Berarogel swynol byw. Dol, fe ddaeth y Wawr Wen Olqu, > fAir oli t'wtlwch rdudew, maith, AlbtNfetidtgaid hyftydforeti, I bechadur ar ei daith; Mae'n diflanu'r holl elynion, Hen gaseion teulu Duw, A thad tyner yr afradlon, Yn ei dderbyn ato i fyw. Do fe ddaeth y Wawr Wen Oleu, Gan wasgaru'r t'wllwch du, 0 fendigaid hyfryd foreu, Canu a moli Iesu cu; Ehai fu'n fudion am flynyddau, Mewn gweddiau gwelir hwy, Gyda dagrau, ocheneidiau, Plediant haeddiant marwol glwy. Os o bechu ddaeth i'r amlwg, Hwythau'r edifeiriol iawn, „ Welent Iesu yn y golwg, Gyda'i daliad perffaith llawn; Gwaeddant arno am drugaredd, Yntau wrthynt dd'wed yn lion, Deuwch yma at yr Orsedd, Hedd a chariad sydd yn hon. O'r gorfoledd sy'n eu calon, Galwad Iesu'n hedd i gyd, Gwaeddant ar ei Ben bo'r goron," Ef yn Frenin trwy'r holl fyd Haleliwia, Diolch iddo, Sy'n adseinio Net a llawr," Iesu ydyw, gwelant ynddo Ddigon byth i'w hangen mawr. Llanbedrog. W T JONES, TEIMLAIS, GWELAIS, CEFAIS. t iyngclyn ofnadwy, du, tywyll, di-wawr, V teimiaiS fy hunan yn syrthio i lawt,— Yn dxtyn, du, unig—yn druah a dali, Yn wawd i gythreuliaid,— yn gtechwen i'r fall. Mewn cadwen, drom, rydiyd, y ieimtais fy hun, A beiau fy mywyd o'm blaen bob yr un,—- Fy mywyd annuwiol-bob munyd,-bob darn, Yn frith yn fy erbyn ar lyfrau y farn. bnd gwetais yr ABERTH,I—CALFARIA a'r GROEB, Cyrhaeddais hyd PENIEL,—man tro-bwynt fy oes, A gwelais fy Iesu a'i law yn fy ngwadd, Gan waeddi,"Cyfiawnder, O! paid! paid! ai ladd!" Ar ddwy-lin mewn dagrau, wrth ymyl ei draed, Diolchaf i'r nefoedd am afon y gwaed, Daeth rhyngwyf ag uffern,-diffoddodd ei than, Symudwyd y gollfarn,i—i'm Hiesu rhof gan. Dyffryn. GWILYM ARDUDWY, 01 ARGLWYDD, PLYGA NI" (" O! LORD, BEND US.)" (Ton: St. Garmon). Plygwn oil, a pheidiwn gwrthod Glir alwadau'r Ysbryd Glan; Rhag y bydd i'n hanufudd-dod Oeri gwres y dwyfol dan; Plygwn heddyw Rhag ofn 'fory marw wnawn. Llef yr Iesu drwy'r Diwygiad' Sydd am achub pawb drwy'r byd, O! bechadur clyw ei alwad- Llef o gariad yw i gyd; Plyga iddo Tra mae heddyw'n f ddydd o ras.' Hawdd yw plygu'r gangen hono Pan dan werdd wanwynol fri; Ar ol tyfu, ac heneiddio, Tori wna cyn plyga hi; Plygwn heddyw Cyn daw storm dialedd Duw.' Hen grefyddwyr mud drwy'u dyddiau Safant fel rhwng marw a byw; Plyged rhai'n i'w dyledswyddau— I ddweyd peth am Gariad Duw; Iesu'i hunan Wna i'r 'mud' lefaru'n rhydd. Plygwyd llanciau a gwyryfon, Plygu wna y gwragedd mad, Yn eu geiriau mae eu calon Yn dyrchafu at y Tad; Eu gweddiau Sy'n gorchfygu gyda Duw. Plygaist Iesu. hen wrthgilwyr Roes i'r diafol ddarn o'u hoes— VIi gyhoeddus deg weddiwyr Cydia'u breichiau am dy Groes; Eu gweddiau Sydd yn ddagrau'n golchilth draed. _—_ Plygodd lesu drwy ei fywyd I ddeddf le'r pechadur mawr, Tra'r oedd ef drwy'r ddunos enbyd Heb un lie 'tai ben i lawr; X'lygwh iddo—; [:■ Mae ein dyled iddo'ti fawir. Plygodd Iesu'i ben i farw, i Drosom ni a'r frpn, o waed, Ac er mwyn.yr Aberih hwnw Plygwn ninau, wrth ei draed; Ar ol plygu, O! mor hawdd fydd cario'r Groes. Plygu wna y pen-ryfelwyr Fu yn hoff o dywallt gwaed, A'r brenhinoedd, ymherawdwyr, A'u poj;onau ^rtli ei draed; \jesu'p;.Frenin .f i' ■ ;Ar y ddaear fawr a'r ne^ Pontygwaith. W GEORGE, CALFARIA. Cefais olwg ar Galfaria, Gwelais lesu yn y tan Mynai Iluon erch Gehenna, Faeddu yno'n Prynwr glan; Ar Galfaria Methodd uffern dduo'r gwyn. Gwyn a gwridog ydoedd Iesu, Gwyn a gwridog ydyw'n awr; Trodd y croesbren i'w ddyrchafu, Ini wel'd ei geinder mawr; Ar Galfaria, Gwelais ddigon byth i mi. a Y mae digon yn yr Iesu, I bechadur gwael ei wedd; Digon ynddo byth ond credu, Yma a thudraw i'r bedd; Ar Galfaria, Digon welais byth i mi. Y mae aberth Pen Calfaria, Heddyw yn ei ddwyfol rin Trydd holl ddyfroedd chwerwon Marah Ini yn bereiddiaf win; Drwy Galfaria Mae y ffordd i dy ein Tad. 60- Bechaduriaid, i Galfaria, Brysiwn yno, brysiwn wir, Dyna'r fan y ceir dihangfa, Y mae'r nordd yn berffaith glir; I Galfaria, Am ein bywyd ffown i gyd. TEGFELYN. CYFIEITHIAD 0 TELL MOTHER I'LL BE THERE." Pan oeddwti i yn blentyn bach: Rwy'n cofio hyh o hyd- Rhois flinder i fy mam trwy fyw Yn oer a gwag fy mryd.. Ac wedi iddi fyn'd i'r nef; Ei cholli yw fy nghri: D'wed wrthi, Geidwad, yno byddaf fi. Cydgan: Wrth mam, 0 dywed Ti, Mai yno byddaf fi, Mewn ateb i'w gweddiau taerion hi. Wrth mam, 0 dywed Ti, Caf nefoedd gyda hi. 0 d'wed wrth mam mai yno byddaf fi. Er i mi fynu'm ffordd fy hun: Yn sddfwyn, gu, oedd hi. Mor dyner oedd ei chariad pan Yn flin a chroes bum i. Helbulon fy njhlentyndod oil Hi ranai gyda mi: D'wed wrj:hi, Geidwad, ypo byddaf fi. Pan aethum i afradlon ffyrdd, A gadael cartre'n ffol; J Bron iddi dod. ei chalon gan Ei thristwch ar fy ol. A dydd a nos ei gweddi oedd I Dduw fy nghadw i: D'wed wrthi, Geidwad, yno byddaf fi. Daeth cenad un diwrnod du,- "Ar frys, 0 dowch," eb ef, Os am gael gwel'd eich anwyl fam Cyn iddi fyn'd i'r nef." Addewais iddi barotoi I'r nef fy enaid i: D'wed wrthi, Geidwad, yno byddaf fi. Dolgellau. C R. ERNEST JONES, TAFLA RAFF BYWYD ("THROW OUT THE LIFE-LINE). Tafla raff bywyd dros ymchwydd y don, Yno mae brawd mewn ymdrechfa'r awr hon Brawd yw i rhywun, wel gwrando ei gri A thafla raff bywyd, mae'n soddi'n y llit. Tafla raff bywyd! Tafla raff bywyd! Suddo mae'n gyflym i lawr; Tafla raff bywyd! Tafla raff bywyd! Soddi mae rhywun yn awr. Tafla raff bywyd i'r truan mewn pryd, 'Nol rhwng y tonau mae'n suddo o hyd; Storm temtasiynau a thyniad y trai, Sydd bron a'i gael allan i foroedd o wae. Tafla raff bywyd, &c. Tafla raff bywyd yn hwylus a chryf, Pa'm 'rwyt yn oedi, a'th frawd yn y Hit ? Gwel, mae yn suddo, 0 gwna iddo'th rhan, Gwel, mae yn suddo, 0 gwna iddo'th ran, Tafla raff bywyd, &c. l' f1 1) tymor yr achub ddaw'n fuanj, ben, Yptau a hyrddir tu arall i'r lien Prysia, frawd anwyl, paid oedi un awr, Ond tafla raff. bywyd i'w achub yn awr. ,Tafla ;raff bywyd, &c. Biaenrhondda. l TYRED, YSBRYD PUR TRAGWYDDOL.. Tyred, Ysbryd pur tragwyddol, • Gwna dy gartref dan fy mron, Llewyrch nerthol dy oleuni Dwyfol fo'n gcleuo hon Dyro'i, fierthoedd o',r uchelder I'tn bywhati .a' in narw^in i,s Minau ibivgaf mewn addfwyn^er Gwylaidd i'th arweiniad Di. Dangos imi'r ffordd i'w cherdded, Ufuddhaf i'w theithio hi, Beth sydd raid i'm wneuthur, dywed, Plygaf i'th ewyllys Di; Profi'th gariad a'th lawenydd, Profi dy dangnefedd glan, Grea ynof ysbryd newydd Llawn o rin y dwyfol dan. Enyn ynof, Ysbryd grasol, Gariad Iesu yn ei nerth, Fflam dragwyddol a sancteiddiol,- Fflam Preswylydd mawr y Berth; Tan wna ddifa'n Uwyr y llygredd Lecha yn fy natur i; Tan i'm puro a'm cysegru Byth yn sanctaidd deml i Ti. Rhostryfan. WM. WILLIAMS, Y DIWYGIAD. Cymru fu er's maith flynyddau, Fel Gilboa 'n Nghanaan gynt; Sychder mawr oedd yn teyrnasu, Byth ni chlywid swn y gwynt; Seion Duw oedd bron diffygio, R' gwylwyr oil nid oeddynt fyw; A'i chaniadau yn wylofus, A hiraethus am ei Duw. Cododd Seren yn y deheu, Seren anfonedig; Duw Rhoes oleuni, llachar, dwyfol Dystiai fod yr Haul yn fyw' Yn ei goleu heddyw miloedd Sydd yn dod o'r estron wlad; Tuag adref maent dan foli 'N cerdded tua thy eu Tad. Arglwydd da,, ti a gyfodaist, 'Nol dy addewid fawr ei gwerth; Trugarheaist wrth dy Seion, Gwisgaist hi a dwyfol nerth; Ieuenctyd hawdd ein heglwysi Sydd ar dan yn canmol Duw, T Wedi derbyn idd eu calon O'r marworyn dwyfol byw. Canmol Duw a Christ ein Prynwr, Glywir heddyw yn ein gwlad; > Ein heglwysi sydd yn clywed Can eu grwaredigol had; Llanciau a gwyryfon hefyd Sy'n proffwydo heddyw'n llu, Fod eu nerth a'u holl egnion Gyda Duw sydd 'nawr o'u tu. Gyda Duw sydd 'nawr o'u tu. Llys Arfon, DAVIP JON1Ð", Caernarfon. ERFYNIAD fJ AM YMWELIAD ODDIWRTH YR ARGLWYPy' Arglwydd grasol, tyred atom, Gad i'n deimlo'th Ddwyfol nerth Unwaith eto, fel y gwelom Hpn Breswylydd mawr y berth, Yn arafu, C^mrau rhwysg anpuwiol lu. Tywallt arnom oil Dy Ysbryd— Hen bwerau'r Dwyfol dan, Argyhoedda 'r lluoedd, celyd, Fathrant Dy orch'mynion glin: Dangos ini Fod pob peth o honot Ti. Dyro "dro," fel bo'th ymweliad Yn deffroi eglwysi'n gwlad,— Yn eangu eu dylanwad Byw, sancteiddiol, Nefol Dad: 0! bedyddia Ni a'th rasol Ysbryd, lor. Gad i'n glywed 'mudion' eto J Yn llefaru ar eu hynt, A gwel'd cloffion Ueag yn rhodio | Tua Seion, megis cynt; Swn Dy foliant Fo i'w gael dros for a thir, cA. Penmachno. OWEN T. DAVP" Mi fum wrth ddrws uffern yn euro Gan geisio cael myned i mewn; Ond d'wedodd y Gwr oedd ar 'goriad Ei bod wedi'i chauad, na chawn Yr amser y bum yno'n sefyll Agorwyd i eraill, mi wn Pwy wel arnaf fai am ei garu? Pa gyfaill sy'n haeddu fel hwn!