Papurau Newydd Cymru
Chwiliwch 15 miliwn o erthyglau papurau newydd Cymru
3 erthygl ar y dudalen hon
Cuddio Rhestr Erthyglau
3 erthygl ar y dudalen hon
Parch. William Davies, Aberdar.
Newyddion
Dyfynnu
Rhannu
Parch. William Davies, Aberdar. Mr. Cadedrydd, a Chyfedlilion, Buasad'n hyfryd iawn gennyf fi gael, eis,tedd i lawr i wrando ar y ba-odyr hyn yma yn siarad ar y tesityn hwn—^testyn pwrpasol, testyn sydd yn dod adref at gallon pob un, ac yr oedd. wn yn tedmlo yn hyfryd ac yn gyslUrusl iawtn wrth wrando ar ein hannwyl frawd yn agor y mater mor ragorol, a theimlwn awydd i beidio codi, oherwydd fy mod yn meddwl ma,i dynion fel efe ddylasai siar- ad ar fater fe'l hwn; y mae ganddynt fwy i'w ddweyd nag sydd gennyf fi. Ac eto, yr wyf yn ufuddhau i'r cadedrydd, ond nid wyf yn meddwl yr af diros. yr am- ser o gwbl. Y mae yna ryw ysgwyd rhyfedd ar y byd yma y dyddiau hyn nid wyf yn meddwi fod neb yn cofio dim byd tebyg erioed o'r blaen; ni bu erioed y fath ysgwyd, y fath ysgwyd ar bo-peth hyd yn oed yng nghof yr hynaf sydd yma; nid, ydym yn cofio dim byd fel hyn. Byd go dawel, go sefydlog, welisom nd, gan mwyaf ohonom byd ag y,r oeddym braidd yn sdcrach ohono nag o'n bodolaeth ein hunain byd go sicr. Ndd oedd neb wedi gwelled cynhyrfiadau yn ysgwyd sylfe,ifni,,bywyd ac yn siglo yr holl uchelder- au nid wyf yn siwr fod dim byd tebyg i',r ysgwyd yma wedi bod yn harnes y byd erioed o'r blaen, yn enwedig yn hanes dyn ar y ddaear. Fe in cynhyrf- iadau rhyfedd ar yr hen ddaear yma, ac yn y ddaear, cyn ymddangos' o ddyn ami eÛoed; ac wedi ym- ddangos o ddyn fe fu yma lawer chw-alfa, a lllawer cynhyrfiiad ac ymhob ohwalfa, ac ymhob cynhyrf- iad y mae'r bvd a oedd y pryd hwnnw yn myned ihedbio gyda thwrf, ac i'r rhai sydd yn dystion, o'r chwalfa, trychineb ydyw, anrhaith ydyw ar bopeth sydd yn annwyl ac hyfryd. Fe a heibd-o, fe'd llerpir ac feli demir; a theimlad trallodus. sydd yn medd- iannu calon yr, ed-rychydd; teimlad anesmwyth iawn, anghysurus iaiwn ydyw y teimllad fod y byd yn di- flaninu dan eich traed, fel mwg, ac fel tarth. Pan oeddym yn b-lant yr oedd e-in dychymyg yn fyw iawn, ac fe fedirem ddychmygu am y byd yn myned heibio ndd oedd dim byd yn amhosdbl1; fe al'Dai'r byd ddi- flannu mor sydyn ag y diflanna'r cwmwl gwyn yn yr wybren las; ond yr oeddym yn cael ein tarfu dipyn wrth feddwl sut yr ymdarawem pe bai'r byd yn di- flannu dan ein traed. Ond, nid oeddym yn pryderu yn hir; fe ddeuad teimlad axall heibio, ac fe alllem fod mor Non ac mor hyfryd ag erioed. Yr ydym ni heddvw yng nghanül y cynhyrfiad mawr yma; y byd yn ysgwyd ac yn sdgl-o, ac y mae lllawer o ddynion yi-i dyfod atom i ddweyd am y modd goreu i ymdaro mewn adeg fel! hon; y mae llawer o lyfr-au wedi eu hysicrifennu yn ystod y rhyfei yma—Uyfrau i'r am- seroedd—pob parch dddyn-t, ac i'w hawdwyr oil1, ond v mae gormod o ddelw yf amserau arnynt i fod o lawer o les i'r amserau gweli ydyw troi yn ol at yr hen glasnron—hen. feistri harrldas, a 1liengwetl yw troi. yn ol at y rhad hynny yr oedd rhyw daweledd hyfryd ar lawer o'r hen glasiuron; yr ydym wedi cael Ilawer "sedbiant bach rhag lilid y don: yn, eu cwmni," os. na chawsom hefyd "ryw lewyxch trwy'r cymylau. du •" Hawer tto- yr oedd eu cwmaii yn rhoi i ni dawel- weh a llonyddwch. Ac eto, er hynny i gyd, yr ydym yn te-imlio fod arnom edsdau rhywbeth mwy mwy na gallu i angho-fio; peth ma-wr ydyw anghofio poen a -lalar. Yn banes Br-anwen merch Llyr yn y Ma-bin- oo-i-on fe sion-ir am rai yn c-anu yn Hiariddlech, a'r c-anu yn. para am slaith mlynedd; ac yr oeddynt yn anghofio pob trailed, yn anghofio- pob poen; yr oedd y cwbl yn mynd- yn angho-f ond pan beddiiodd, y canu fe ddaeth pob gofid yn ol, a phob trallod yn o-l, ac yr oedd yn fyd helbulus- i-awn o. hyd. Rhywbeth felly fydda-f. i yn ei de-im-Lo lawer tro yng n-ghymdeith- as, yr hen fedrdd a'r lienor don; y maent yn rhoddi cymorth i ni.am ddpyn: i anghofio'r boen a'r blinfyd ond fe ddeuant yn ol yn. y man, ac fe, fydd yr hen h-elynt yma, a'r hen bryder, a'r hen fyd helbulus o n cwmpas ymhob man; y mae eisiieu rhywbeth mwy na modd i anghofio y mae eisieu rhywbeth a n galil. uoga i ddweyd, "Am hynny ndd ofnwn pe symudai y ddaear, a phe treiglid y mynyddoedd i ganol y A mor;" y mae eisieu i nd gad rhyw nerth i sefyll yn. eu canol. A dyna'r peth sydd wedi ei osod ger ein bron yn y seiat yma, yr amynedd yr oedd Mr. Wil- liams yn son am dano; y gwydnwch yma i sefyll yng 1.1ghanol yr ystorm heb ofnd ac heb gaele,in gorleth-u. i mae ei-siieu rhywbeth mwy na'r byd fel y gallwn orfolieddu arno a bod yn drech nag ef. Y mae Aber- dar acw yn dr-ef ddymunol iawn, ar wastad dyffiyn; y mae'r cwm yn bur gul d lawr rhyngom a Chaer- dydd, ond fel y dowch chwi i fyny i Aberd-ar, mae'n eangu, ac y mae'r d-ref fach acw ar odre'r dyffryn a'r bryniau o',i chwmpas, fel J-erusialem. Ond fe fydd adfyd a phoen, a phryd-er, a tbrafferthi-on yn dyfod atom ni, fel i babman, ond pan yng ngh-an-ol traff- erthio-n a h-elb-ulon bron a'm 11-ethu, byddaf yn mynd i ben y bryn, a rhyfedd fel y mae'r hen fedchdau yn mynd ymaith. Yr ydych yn gaLlu edrych i lawr, ac yn synnu eich b-od yn txafferthu ynghylich- pethau mor ddibwys yr ydych yn gallu edrych i lawr ar bethau o ben y bryn, ac yn tasturio, rywsut, f,ad dyndon yn trafferthu cymaint gyda ph-eth-au mor ddd-bwys, y rhai .a fyddant wedi mynd heibio yn, y man. Edrych i lawr, dyna'r gamp; codi i fyny yn ddiigon uchel fel y gellwch orfoleddu ar y byd yn ei wynfyd ac yn ei wae. Yr hwn sydd yn preswyiliio- yn y nefoedd a chwardd." Os medri- fyw yn dddgon uchel ti fedri orfoleddu yng nghanol pob amgylchiad. Yna "gwnaed y ddaear faith ei gwaethaf fore a nawn, ac o fewn fy noddfa sanctaidd bur, md fyddiaf ddedwydd iawn." 'Caned preswyllwyr y graig." BLoedddwn o ben y mynyddoedd. Fedxwch chwi ddim gwaeddi ooncwest hyd nes yr ewch i ben y mynyddoedd, i'r ucheldeiau; a dyna ydyw'r Ysgrythyrau yma, uchel- der-au ydynt; ucheldexau i'w dringo o ddyn i hedd, i dangnef, ac i lonyddw-ch tragwyddol; y mae'r haul yn wastad ar yr uchelderau hyn; uchelderau ambell Ii hen adnod yn dy godi uwchlaw i swn yr ystorm, ac yn rhoddi gallu i ti ortaleddru. Gadewch i ni gael yr amynedd yma; ac y m-ae'r amynedd hwn yn ddi- ddanweh. Byd digon helbulus yw byd y plentyn bach y mae peth bach iawn yn dddgon i fod yn ddi- wedd byd i'r plentyn rhywbeth bach a wna iddo de-dmlo fod y byd ar ben arno; ond fe fydd pum munud ar fynwes eli fam yn taflu ymaith bob helbul, ac yn creU) y byd o newydd y mae'r llygaid oedd yn wly,b gan ddagrau wedi sychu a'i wyneb yn dis-gleirio fel yr haul. Fe fu adeg dywyll arnom, dim ond caddug yn ein wynebu ym mhobman ond fe ddaeth- om at hen adnod, hen adnod a'i chalon fawr fe calon mam fe roisom ein pen blinedig i bwyso ar fynwes honno, ac fe ddaeth rhyw gwsg melus- i'n teimlad, a phan agorasom ein Mygaid yr oedd popeth yn gwenu, a chan yr adar ymhob tewgoed. Didd-an. wch yr Ysgrythyrau, y mae'n rhoddi goleullIi newydd ar bopeth ac yn peri i'n llygaid weled pethau yn gliriach. Y mae'r byd a'i h-elynt wedi dalilu dy lyg- aid, ond pan y cei di lonyddwch yn y tangnef yma ti gfei ail gynnyg ar y byd ac fe ei ymlaen, dan ganu; fe eir ymliaen gan dedmlo ein bod yn fwy na chon- cwerwyr, ac fe ganwn yn wyneb pob helynt, "Dddffygdaf ddim er cy'd y daith Tra pery gras ynef Ac ex mor llieded yw fy ngrym, Mae digon ynddo Ef." ,h")-y gobaith yma sydd yn rhoddi hyder yn dy gam, a sderwydd yn dy gerddediad. Yr Arglwydd a roddo i ni deimlad a ph-rofiad ohono yn y Sieiat yma—("Amen"),
Parch. Thomas Williams, Caergybi.
Newyddion
Dyfynnu
Rhannu
Parch. Thomas Williams, Caergybi. Mx. Llywydd, annwyl flrodyr a chwiorydd, Yr wyf yn teimlo yn dddolchgar iawn i Mr. Williams am ei agoriad rhagorol, ac y mae'n sicr ein bod feI rhan o eglwys Crist yn y Me hwn heddyw yn cydymdeimlo yn dddrfawx a'n hannwyl frawd yn ei brofedigaeth lem. Ond yr ydym yn teimlo fod y brofedigaeth wedi troi yn ddiddanwch yn ei enaid ef, ac yr oedd- ym ninmau, lawer ohonom, yn cyfranogi o'r diddan. wch hwnnw ychydig funudau yn ol. Y mae'n dda iawn geinnyf am fater y seiat. Yr oedd rhyw frawd caredig o flaenor yn dweyd wrthyf y flwyddyn ddi- weddaf, "Ddylech chwi byth bregethu ar ddyled- swvddau ond ar gysuron- yr e-fengyl." Yx oeddwn wedi gallu gwneud y bore Saboth hwnnw, dweyd tipyn o'r drefn, fel ei gelwir weithiau, ond mae n amlwg fod y brawd. yn tedmlo nad oedd hynny yn dygymod yn dda iawn 4 mi—(chwerthin)—ac mae n deb-y-g ed f,od yn. dawn; y mae'n well gennyf son am fater tebyg i'r un sydd gennym ni y bore yma, di- ddanwch ac nid oedran yn unig sydd yn dod a phirofiad-; y mae eisiieu i Mr. Dayi.es gofio hynny y mae gennyf fi brofiad o hwn, diddanwch yr Ysg- rythyrau—("Ie, da ia,wn")-fe fuaswn 1 yn isel iawn, lawer tro, ond bad am dddddanweh y Beibl; ac yr wyf yn gobedthdo fod y rhyfei yma yn pen i m d ar en mwf ar y Beibl; yr wyf yn, ofni em bod yn darll«i pob peth ond. y Beibl yn y dyddiau hyn. Yr oedd- Wn yn bedydddo plentyn yng Nghaexgybi acw beth amsex yn ol, ac oherwydd rhesym.au neillltuol yn bed- ydddo yn y ty, fel ar achlysux cyffelyb o'r blaen, ac y mae'r fam yn dwyn Bedbl glan iawn ar y bwrdd, ac meddai hi, "Fu o ddim ar y bwrdd er pan y buoch chwi yma o'r b',Iaien"-(chw,erthin)-lac nid oedd yn ddollch iddi am dd.weyd hynny. Gwyn fyd nad al'lem nd dynnu dwfr mewn llawenydd yn y dyddiau yma o ffynhonnau Gair Duw. ddrwg gennyf ar lawer ysity-r fod ffynnon Treffynnon SgSychuy Yr ydych yWo'r hanes y mae h;.y* ih-en ffynnon draddodiadol iawn, ac fe ddywednr ei £ od wedd bod yn foddion, iacbad i lawexoedd o u clSydau Ond y mae'r hen ffynnon wedi sychu ond wyddoch chwi y mae'r hen Lyfr y■ B«W, yxi spring Wlrwch chwi sychu mohom, byth. Fy hoil ffvn- ddddanwch yn y B-edbil ond i'r bobl sydd yn cael di- dSnS yn Nuw. Yr oedd yn da gennyf glywed Mr. Davi«s> yn son am y Mabmogion; d-wn, i fawr
Parch. John Williams, Caercrybi.
Newyddion
Dyfynnu
Rhannu
a brigau neu ganghennau pren yng ngafael y corwynt —-avr nadll gangen yn fflangeiiu cangen arall, a rhad canghennau yn ymbriodii a'u gilydd yn yr ystorm i faeddu canghennau eraili. Yn awr, ystorm fewnoi a, dybir yn yr adnod; "meddyliau;" wrth gwrs, gogoniant dyn ydyw .ei fod yn gal'lu meddwi, ond yn y fan yna, ar yr un pryd, y mae po-sdbi-lrwydd ded. wyddwch a thxueni. Fel y crybwyllwyd ar weddii, yr oedd moi" Galdlea, oherwydd ei. safle, yn gwrueud yn bosiibi ystoxmydd, a,c y mae meddwl dyn y fath ag y mae'n bosibi ystQrmydd bywyd o'i fewn; "fiy medd- yliau a sylwch ar y gair, 'yn amlder fy meddyl- iau" nid lluosogrwydd a feddylix—wrth gwrs, y mae'n cynnwys. hynny-ond amlder fy meddyli-au wedi eu gweu i'w gdlydd, yn groes i'w gdlydd; yn croesd eu gilydd, ac yn cwesholi eu gilydd "yn aml- dar fy meddyliau ac y mae'n bosdbl mai un ffurf ar y meddyliau yna ydyw cwestiynau yn codi i fyny yn yr enaid—yr enadd yn dygyfor mewn cwe-s-tiynau iPahani y mae'r annuwiol yn cael byw? Paham y mae gwedthredwyr anwiredd yn cael hawddfyd? Pa- ham y mae dyin da yn. gorfod dioddef wrth wneud da ? A oes Duw yn bod? Ai mater yw',T cwbl? "Yn amlder fy meddyliau o'm mewn." Nii bum i erioed yn dddgon gwrol, fy mghytfedMion, i wadu'r B.od o Dduw—("na minnau chwaith")—ond fe fu'r gair tybed-tybed yn ysgytio fy enaid ganwaith i'w wael- od,ion. A oes Duw yn bod ? Ai tynged? Ai nerth- oedd? "Yn amMer fy meddyliau o'm mewn, dy ddi- ddanwch di;" nid y syniad ydyw mad Duw ydyw aw- dwr y diddanwch; buasai "dy ddiddanwch" yn llawn digon i ddweyd hynny; ond dy ddiddaniwch eli. Byddwn yn son weithiau am briodoleddau ang- hyflranogol Duw; y mae yn anfeidroi, ond nid yw yn rhoi ei anfeidroldeb i eraili; 'dall efe ddiim ond dyma i chwi beth rhyfedd; nid wyf yn ei ddeall hwyxach fod gennyf fymryn o brofdad ohono y Dww mawr yn, rhoii i'w blentyn, yng ngwyMtineb yr ys. torm, y peth a fedd E:fe ei hunan fel Duw, ac am ei fod yn Dduw—"dy dddddanweh di. a lawenycha fy enaid." Gair dymunol ydyw'r gadr Saesneg yma am lawenychu, sief "refxe-shied"—ad-fywi-o, bywiooau en- aid. A wyddoch chwi beth ydyw enaid wedi blino ?, Ac un o'r pethau sydd yn blino enaid ydyw ofn y mae ofn gweled y 'postman' anibelll i fore yn blino llaw-er. A wyddoch chwi beth ydyw enaid yn rhy flin i gredu, yn rhy fldn i fyfyrdo, yn rhy fl-in i wedd- io, yn rhy Hini ymollwng hyd yn oed ar Dduw. "Yn amlder fy meddyliau o'm mewn dy ddiddan- weh dd a fywdoca, a adfywia fy enaid." C.'yniaint a hynyna ar yr adnod gyntaf. Y Mall am foment "CanySJ pa bethau bynnag a ysgrifenwyd o'r blaen, er addysg ini yr ysgriifenwyd hwynt; fel trwy amyn- edd. la dicldanwch yr ysgrythyrau, y gal.lem gael—nid gobaith, ond y gob,aith,y 'stad o obadth—y 'stad ar y meddwl o ddisgwyl am fwynhau iachawdwTiaeth liawn Duw—{"'Ddoitoh-"). Yn awr, Dtiw sydd yn rhoi hynyna, trwy yr Ysgrythyrau, am fod yr Ysgrythyr- au, o ran eu natur, yn cynyrchu amynedd amynedd ydyw dal ati hi-'erudumnce;' gair mawr y rhytel y Iyma, os mynnwch chwi, 'tenacity;' nid yw tyrfa'r gwaewffyn yn peri i'r bechgyn ymollwng ar faes y trwydr; amynedd—dal ati hi. Y mae rhywbeth yn njatur yr Ysgrythyrau yma yn cynorthwyo dyn i beid- io ymollwng yn yr ystorm. Yr oeddym wedi meddwl crybwyH rhai o'r meddyldau sydd yn disturbio tipyn ar ddynion. Dyna i chwi un, yr ymdeimliad o unig- rwydd. Nynd ydym. dlawd ac unig, ond nid yw tliodi yn ddim unigrwydd sydd yn ofnadwy. A fyddwch chwi ddim yn tedmlo weithiau, boh] nadoes neb yn edch deall, os ydych yn eich de,all, eich hunain. Y mae yma 'society;' y mae yma gymdedtbas, ond Duw ,a wyr pa mor arwynebol. ydyw hid. Y mae gennym berthynasau. cyfedllion, cymydogior)., ond prin y mae yna ddau eniadd yn cyffwrdd a'u gilydd y mae'r dyn yn uniig y mae yna ryw sanctedddioliaf yn enaid dyn a rhyw ten rhyngddo a phawb 'does neb dyn yn cael mynd i mewn i'r fan yna hyd yn oed unwaith fyn y flwyddyn; yr ymdeimlad o unigrwydd dj'nia Beth sydd yn 'disiturbio' enajid. Dyma chwd week cyfiawnd gwedthred, neu wedi gadael gwe-ithred, heb ei chyflawni, ac y mae euogrwydd yn gaflael yn ddi- ollwng yn, eich cydwybod y mae hynyna yn siwr o gynhyrchu ystorm. A dyna i chwi deimllad arall, y gocrwydd siydd yn edch enaid chwdi a minnau at lyg- redd-—("Ie wdr")—y dueddfryd y mae'n haws gen- nvch chwi a .minnau wneud esgus dros: beidio cyf- lawni dvledswydd na dim aralil, y mae ynom ryw ogwyddat ddrwg. Peth arall, y mae yma dywyll- wch mawr dawn ar Ragluniaeth. A oes. yna rywun yn y fan acw, dywedwch, ar yr orSiedd ?-("Os, diolich idd,o")-oe.s diolch iddo; oes ond y mae hi'n. dywvll. Paham myn'd a'ch priod chwi? Y mae hi'n dywyll ac y mae'r byd arall yn dywyll anghyffred:n. "Yn amlder fy meddylial1 o'm mewn, dy dddddanweh di" (trwy yr ysgrythyrau) ",a lawen- ycha fy enaid." Beth sydd yn yr Ysgrythyrau i',r cyfedriad yna ? Wei, md a nodaf rad pethau ni wnaf ond eu nodi,. Yn un peth datguddiad o Dduw ag sydd yn rhoddii tragwyddol foddlionrwydd i'r enlaid; ac y mae'n dda gennyf ddweyd, yn wyneb tyrfia o erefvddwyr, y mae Duw y Bedbl yn: rhod i mi dra- •^wyddod foddionrwydd—Duw yn Dad. Ac y mae r Ysi^rythyr yn dweyd hyn', mad e,f.e sydd ar yr orsedd. Niid vw'r Ysigryithyr yn cyfarfod ein cywrednrwydd, chwilfrydedd nd nid yw'r Ysgrythyr yn rhoi i ni dde;alil ffyrdd Duw, ond y mae'n rhoi mwy y mae n rhoi i ni gymietiad Duw a dyna sail ymddmried, nid ein bod nliyn deal! dulll Duw o Wedthdo, ond em bod ynadnahod ei garictor. Clywais am ddau fachgen wedi eu-danfon i 'boarding school,' a rhyw ddiwrnod, imeddai'r bachgen ieuengaf o'r ddau wrth yr hynaf, "Dear me, i ba beth yr oedd fy nhad yn ein gyru 1 r fan' yma, dywed, a chanddo ddigon o fodd i n: cadw ■ ni. Pan oeddwn gartref, os byddai arn-af easneu tam- aid o fwyd yr oedd y cwpwrdd yn rhydd i mi gymryd pryd y mynnwyf, ond yn y fan yma y mae r bwyd 1 S o dan glo a than ddedd.f sut yr oedd yn ein lyru d'r fan yma?" Ac meddai'r hynaf, Nid wyf In gw\'bod, ond hen wr call yW fy nhad, a phan awn "ni adref ar yr holidays fe ofynwn iddo. Y mae yna adeg esbonio i ddod, ac y mae'n dddgon tebyg, barchus gade.irydd, y bydd gan y triugain teulu yna ryw gwesuynau i'w gofyn y pryd hwnnu. Ond, "0 fryniau Caersaiem"—("O dio:ch") :Ffordd union- ai er mor arw ■—"Yr Arglwydd sydd yn teyrnasiu." Ac y mae'r Ysgrythyr yn dweyd un peth arall sydd yng ngihyfeirdad y mater, sef fod pop peth yn cyd- weithio er daiond i'r rhad y mae eu hegwyddor yn i.awii-pob peth. Y mae yna elf en ddisgybliaetholi yn niioddefiadau y byd yma a gawn ni gofio hynny ? Mr. Spurgeon., onide, wrth gerdded rywbryd, a wel- odd, uwchben ty, geiliog gwynt, ac arno y geiriau, "God is love;" fe ddigi.odd trwyddo.; ndd oedd yn tedmlo mai, yn y fan honno yr oedd brawddeg feJJly i fod, ar offeryn. mor gyfnewidiol, ac fe aeth i mewn at wr y ty i ymliw ag ef am roi y fath frrawddeg yn y fath le ond meddai gwr y ty, "Dyma'r ystyr, God is 1'ove, Duw cariad yw, chwythed y gwynt o.'r man- y mynno." Ac wrth son am y gwynt y mae brawddeg o hen admod fendigedig yn dod d'm meddwi, "Y mae yn atal ei wynt garw ar ddydd dwyreinwynt." Ac y mae gwynt y dwyrain yn dddgon l'lym, ond efe a atal y gwynt garw. Dywedodd hen frawd o'r Feliin- heli wrthyf Tywdro mai slwn damnio ydyw'r gwynt garw os ydyw, fel y dywed,ais yn llym, 'does yna ddim swn damnio. Ac mi gefads. brofdad m-elust iawn rhyw bed war diwrnod cyn clywed ai-n brofedigaeth go chwerw. "Y mae'r gwynt yn troi i'r deheu, Aomae'r hin yn dawel dawn;" Pabryd? "Pan fo'm Duw'n cyhoeddi heddweh, Er mor arw fu'r pryn-haNvn." 'Does yna ddim Slwn damnio. Y mae yna ddisigyblu y mae yna buro. Rhodded yr Arglwydd, d nii, yn en. weddg i'r teulluoedd profedigaethus yma, lawer o'x diddanwch yma—.("Amen").