Papurau Newydd Cymru
Chwiliwch 15 miliwn o erthyglau papurau newydd Cymru
4 erthygl ar y dudalen hon
Cuddio Rhestr Erthyglau
4 erthygl ar y dudalen hon
MERCHED ATDYNIADOL.
Newyddion
Dyfynnu
Rhannu
MERCHED ATDYNIADOL. Nid ydyw merched atdyniadol yn cael eu gwneyd i gyd ar yr un putrwn. 0, na, mae eu swynion mor amrywiol ag ydyw eu gwynebau, ac y mae y swyn Deillduol sydd yn gafaelyd mewn un dyn heb gyffwrdd a'i frawd. Ond cytuna y mwyafrif o ddynion fod y fe cb ddifywyd, wyneb-dristog, a gwelw, sydd a phob symudiad o'i heiddo yn dangos diffyg treuiiad, neu ddiffyg gwaed, yn llawer Jlai deniadol nag y mae ei chwaer mwy ffafredig ac iach sydd wedi darganfod y cyfiia fod llygaid bywiog, croen clir, Be ymddangosiad gwynebpryd iach yn briodc leddau o iechyd da a threuliad per- ffaith, ac wedi ciidw ei holl ddeniadau yn llawn ac yn ddilwgr trwy ddefoyddio yn amserol ac yn aynwyrol y goreu o holl foddion menywod, Mother Seigel's Syrup. Felly y mae fod y ferch 'Seigel'b b amser yn cael ei hedmygu am ei phrydferthweh, ei nwjfiant, a'i bywiogrwydd iacb.
MAN ION 0 AMERICA.
Newyddion
Dyfynnu
Rhannu
MAN ION 0 AMERICA. Bum yn arcs am noson yn ddiweddar o dan gronglwyd glyd y Parch William SurdwaJ, South Side, Pittsburg. Dyma frawd da a ffyddlon, wedi gweithio ei hun o'r lofa i fod yn weinidog ar eglwys gref a llewyrchus yn y He uchod. Bu yn weitbgar gyda'r Eisteddfod fawr gynaliwyd yno Mai 30;un, 1S03. Yr cedd yn un o'r brodyr fiEydd- lonaf ar y pwyllgor llenyddol. Tra yn Pittsburg, arweiniwyd fi gan y gwein- idog atdeulu o'r eglwys, Mr a Mrs Thomas. Mae Mrs Thomas yn enedigol o Geinewydd. Un o denlu y Crovvga). Mae brodyr iddi yno yn awr. Yr oedd rhai o'r teulu yn y Towyn yn fy amser i. Maent wedi symud wedi hyny i'r Barry. Yr oedd hi wedi ymadael a'r Cei er's haner can' mlynedd. Hoff oedd gaaddi weled rhywun oedd wedi bod ync. Mae y: teulu yn mhlith ffyddloniaid yr Eglwys Gynulleidfuo!. Llawenyrd digymysg i mi oedd gweled meibion sir Abeite.fi mor amlwg ar raglen yr Undeb yn ISLwlais tleni. Yr oedd pedwar yn amlwg. Sefy brawd CHolan Davies, Ty'nygwndwn y Parch J. Towyn Jones, Cwmaman; y brodyr Thomas Thomas, ysgolfeistr, Glanaman, a Chadben Thomas Ceinewydd, yn gadeirydd y Cyfarfod Ditwestol. Da iawn, Otredigion Llongyfarchiadau lawer i Mr John Phillips, a'i Gor Meibion, o Aberafon, ar eu Ilwyddiant yn yr Eisteddfod Genedlaethol yn L'anelli. Hana ef o deulu ffyddlon i grefydd ac Annibyniaeth. Got- eithio ei fod yn ffyddlon i arferion ei liaint. Sefydlwyd y Parch T. Lltd James yn weinidog yr Eglwys Gynnlleidfaol yn Oliphant, nos Lun, Awst 10fed, 1903. Nid oes gweinidog sefydlog wedi bod yma er pan ymadawodd y Parch Peter Boberts, bum mlynedd yn ol, i fyned am gwrs o addysg i Athrofa Yale. Er y pryd hwnw, y mae Mr Roberts yn Ph.D. o un o Athrofeydd goreu y wlad. Cymerwyd rhan yn sefydliad y brawd Illtyd James gan y Parch R. S. Jones, D. D., yr hwn oedd y llywydd, ac fe anelchodd y gweinidog ar ei ddyledswyid yn ei bertbynas a'r eglwys. Siarad- odd yr ysgiifenydd ar ddyledswydd yr eglwys tuag at y gweinidog, a'r Parch D. P. Jones, ar ddyled- swydd yr eglwys a'r gweinidog tuag at y byd. Cafwyd acerchiadau byrion g.n un o'r diaconiaid a chan w, i-iidogion ereiil o'r lie. Mae priod y brawd IIltyd James yn weicidoges ordeiniedig, ac y mae gofal eglwys ganddi hi yn y Gorllewin, ac y mae yn myned i arcs yno byd nes gorphen y flwyddyn. Llwyddimt mawi i'r eglwys a'r gwein- idog yn Olipbant. Bu EgJwys Gyntaf Gynvilleidfaol Scranton, ae E,, I wy sGyniilleidfaol Providence Scracton, ar wibdaith un dydd yn ddiweddnr at lan un u'r Ilyn- oedd sydd genym yn yr ardal. Cafwyd diwrnod hyfryd, liawn o fwynhad. Scranton, Pa. D. JONES.
Advertising
Hysbysebu
Dyfynnu
Rhannu
"P,OFWCII a deliweli ar yr byii sycld dda. Mao Coltsfoot Elixir' J-,tmes, Llauelli, wedi profi p mai y feddyginiaeth oreu yw at Beswch, Anwyd, a Bronchitis. Mae i'wgaelgan bob fferyllydd, Ilhodd- wch brawf arno, and you will praise and recommend it as a great Cough and Lung remedy*
HELYNTION BYWYD EDGAREV ANS…
Newyddion
Dyfynnu
Rhannu
ei gwneyd yn anhawdd iawn i fyn'd iddi. Yr o?dd yr ystafell ei hua yn dywyll a thorcalonus. welodd oleuni haul er's canrifoedd. Yr oedd yn cynwys wyth o golofnau mawrion, a bwaau cerfiedig o'r naill i'r Hall, ac yr oedd y swn jjeiaf o'i mhewn fel adsiin o fyd yr ysbrydion. pe medrai y ceryg siarad, gallasent adrodd tfeithiau dyeithr a dychrynllyd. Pan gyfarfyddodd Edgar Miss Turner, brys- lodd y ddau i gyfeiriad y Fynachlog. Cymer- Edgar ei llaw yn ofnus gan ei gosod yn dawel o dan ei fraicli yr hon a gymerodd yn foddlawn a chariadus. 0, y fath deimlad o hapusrwydd.JJMisa Turner yn ymgylymu yn ei fraich. Buasai cerdded deng milldir ar hugain yi bleser iddo er sylweddoli hyn. Aethant yn eu blaen dros yr adfeilion, yn f^laen ac yn mlaen hyd nes cyrhaedd y fynedfa 1 r ystafell dywell, aetli y ddau i fewn, gan yn ofalus, a theimlo eu ffordd yn y jywyllwch, nes cyn y diwedd y daethant i gongl "ellaf yr ystafell. -Dyna yn awr,' ebai Miss Turner, yr ydym at ein rhyddid i siarad yma, heb neb i'n ?hwystro. Mae yn gag gan fy enaid y dyn.' *chwanegai, Ei briodi. Byth. Na, byth. Y toae fy nghalon gyda 0, Miss Turner,' ebai Edgar, er mwyn y *jefoedd gadewch i mi orphen y frawddeg, a jM^eyd gyda mi. Y inae byw neu farw i mi yn dibynu ar eich ateb. iTr wyf yn glaf hyd farw gariad atoch. Atebwch fi. Os gwelwch yn atebwch fi Miss Turner. Peidiwch a'm cadw mewn pryder. Y mae yn fy lladd. A ydych yn fy ngharu ?' Cododd Miss Turner ei phen oddiar ei Vsgwydd, gan sisial yn ddystaw yn ei glustiau 'Yr wyf yn eich caru Edgar a'm holl galon, a bycidaf farw er oich mwyn, os rhaid.' 'Djoich ir cefoedd,' ebai Edgar, 'yr wyf yn ddyi, newydd yn awr, ae yn teimlo y gailaf ?'Ynebu angeu os rhaid, a pheroriaeth eich eyf- liddeflad o gariad ar fy Dglllustiau. Miss T4riier, yr wyf' 'Tewch, Edgar,' ebai Miss Turner yn gariad- "tl'VD, peidiv%,ch a'm hanerch fel y?a. Ond Irone bellach. -hwi a Yr wyf fi yn eiddo 1 c Chvfithau yn eiddo mi.' -knilygodd Edgar ei foddlonrwydd drwy selio ei wefusau ar ei heiddo hi. Irene,' meddai, nid oes ond angeu all ein S^ahanu mwy.' Ust!' sisialai rhy wun yn ei hymyl. Bydd- Jch ddystaw, y maent ar eich holau ac wrth y cirws,' Yr oeddent yn teimlo fel pe'r llais wedi d'od ar aden yr awel o'r byd ysbrydol. Dychryn- jjsant. Gyda hyny clywsant swn traed yn nesu J y drws, a gwelsant yn ngoleuni gwanaidd y ef ben dyn yn llechwraidd edrych i fewn. Ond oeddent hwy yn guddiedig yn nghysgodion c°|ofnau mawrion yr ystafell. Na,' meddai y dyn wrth y drws, 'nid y'nt ^a, a phe buasent yma, f'aswn i byth yn *'r ^au 0 ysbrydion, a chyda rheg dieflig ymadawodd "Wilks a Turner, a dyn *all oddiwrth y drws. Oi Edgar,' ebai Irene, gan wasgu ei fraich i dwylaw, ac yn crynu can ofn, a ydych yn Illeddvri ein bod yn ddyogel ?' Yr ydych chwi yn ddyogel, fy anwylyd, ydd yn rhaid iddynt sathru fy nghorff marw i, y cant nesu atoch chwi.' Diolch i chwi, Edgar. Ofni am danoch ehwi Yr wy' i, oblegid clywais y Wilks melldigedig Y"4 Yn dyweyd Doithiwr, ae yn tyngu y mynai glel gwared ohonoch.' 'Diangwch,l ebai Ilais eyfarwydd iddynt ill alu vvrth y drws. 'Diangvvch ar unwaith. 1'rowch ar y chwit4 wrth y drws, dilynwch y ll'Ybr at y canal. Ewch ar unwaith. Cllw!aaeth y ddau am y drws. Edrychasant o gNvn3Pas, heb wel'd eymaint a chysgod neb. ()lid dilynasant y eyfarwyddyd a gaws-int ae ?vedi nlyn'd allan o'r adfoilion, gwelsant d',i o ddy,lion A lampau goleuedig yii myn'd i gyfeir- "14 Yr Ystafell dywell. Ond yr oeddent hwy Yt, ddyogel, ae yn fuan ar y brif-fl'ordd yn agos 1 Cwrt-herbert, Ile yr ymadawsant-Irene i'r 'Ol,rt, ae Edgar am y Wern. fa P4]a gyrhaeddodd Edgar gartref, cafodd ei 131 Ya wael iawn, ae yn Ilawer gwaelach na Phan Y gadawodd hi. Nid oedd yn teimlo ond Yo'hYdig boen-gwoudid Qedd y owbl ac i bob ymddangosiad, yr oedd yn suddo yn gyflym. Nis gallai Edgar feddwl am fyned i orphwys y 'hono. Gwyliodd hi drwy y nos, a noson i gweinodd hi, fel pe yn blentyn bach. 'Doedd yr un aberth yn ormod yn ei olwg er ei mwyn. Hi gys godd yn agos drwy y nos, ond yn bur anesmwyth; a phan ddeff-odd yn y boreu, adroddodd wrth Edgar am ryw freuddwydion dychrynllyd a gafodd yn ei gylcb. Eich gwendid ch'i oedd e', mam fach.' Efallai, ond 'doe'n ni ddim yn eu leicio nhw at all, 'y machgan i.' Wel, beth o'en nhw, mam fach ?' gofynai Edgar yn dyner, gan droi ei gwallt yn ol oddiar ei thalcen chwysedig. Wel, gwelais di yn sefyll ar ddibyn mafr ar Ian y y môr. Gallaswn feddwl ei fod yn haner cant troedfedd o ddyfnder; a gwelais dri o ddynion creulawn eu golwg yn ceisio dy daflu drosodd. Gwnaethost ymdrech yn eu herbyn, ond yr oeddynt yn gryfach na ti, a lawr ce'st ti fyn'd. Ond rywsut ce'st afael mewn cangen o bren oedd yn tyfu rhwng danedd y graig, Torodd hono, a chwympaist. Ce'st afael yn un arall, a thorodd hono, &c., nes yn y diwedd y cyrhaeddaist y gwaelod yn ddyogel. Daethost i fyny mor llawen ag erioed ond yr oedd y tri ddarfu dy dtilu wedi myn'd; a deffroais. Cysgais eto, a breuddwydais fy mod yn dy weled yn ystafell-wely ty ar dan. Yr oeddwn yn gwel'd y fflamau yn d'od allan o bob ffenestr yn y ty ond yr un oeddet ti ynddi. Yr oeddet yn edrych yn welw, ond yn hollol dawel. Yr oeddwn yn clywed cleciadau y coed llosgedig. Gwelais y to yn syrthio i fewn, a'r gwreichion fel myrdd o ser yn esgyn i'r awyr. Yn y diwedd gwelais y fflimau yn nesu at y ffenestr yr o'et ynddi, a dy fod yn y perygl mwyaf. Ond gwelais ddyn yn dwyn gwely plu', a'i roi ar y llawr, a neidiaist arno, heb fod yn ddim gwaeth a deffroais. Cysgais y drydedd waith, a breudd- wydais. Yr oeddyt ti a minau yn d'od ar hyd ffordd unig iawn, ac yn sydyn daethom ar draws corff boneddiges ieuanc. wedi ei llofruddio, Yr oedd yn fyw, ond yn anymwybodol. 'Dall'swn i ddim edrych arni, ac es i ffwrdd, ond arosaist ti gyda hi i weini ryw help oedd yn dy allu iddi. Ond, boreu dranoeth, cyhuddwyd di o'i llof- ruddio hi. Dychrynais gymaint, ac mi ddeffro- ais yn y boreu a'r dychryn mwyaf. Ac yn awr, 'y machgen anwyl i, er mwyn pobpeth, cymer ofal ohonot dy bun.' Mam fach, peidiwch trwblu'ch meddwl gyda'r breuddwydiun yma. Nid y'rt ond effeithiau dychymyg o dan ddylanwad gwendid corfforol.' I F'aIla hyny, 'y machgen i, ond 'dwy' i ddim yn eu leico nhw. Mae dynion drwg yn y byd, a gallant dynu y bachgen mwyaf diniwed i drwbwl.' Mam fach, da chwi, treiweh gysgu tipyn eto bydd yn sicr o'ch adfywio; eisieu gor- phwys sydd arnoch ch'i yn awr.' Trodd ei phen yn y modd mwyaf anwyl at Edgar, ac, a gwen nefolaidd ar ei gwyneb, dywedodd- '.Na, 'machgen i, 'does dim rhagor o gysgu i fod i fi, hyd nes myn'd i'r cwsg hir-hir hwnw y byddaf yn deffro gan swn udgorn yr archangel yn y dydd diweddaf.' Ac yr oedd yn iawn. Aeth yn wanacb, gwanach, fel pan oddeutu pump yn y prydnawn, galwodd Edgar at ymyl ei gwely-rhoddodcl ei llaw yn ei law ef, gan ddymuno arno beidio ei gadael yn awr. Eisteddai y tad ar ben y gwely, a gobenydd ar ei fynwes, yn dal pen yr hon a garai fel ei enaid ei hun. Safai Edgar yn welw a thrist yn ei hymyl, a'i llaw yn ei law o hyd, a'i ddagrau yn treiglo dros ei ruddiau i eneinio llaw oer ei fam, yr hon a ddaliai. Yr oedd yn awr yn ymyl yr ymdrech ddiweddaf ag angeu, a dafnau fel gwlith a pherlau tragywyddoldeb ar ei gwyneb, y rhai a symudai ei gwr gyda'r tynerwch a'r anwyldeb mwyaf. Yr oedd yn edrych yn wclw, a'i gwyneb yn dangos fod awel o fyd arall yn chwythu drosti. Trodd ei llygaid at Edgar, a sisialodd yn dawel ac esmwyth mewn brawddegau toredig- Edgar, 'y machgen i—'y machgen anwyl i, 'rwy'n myn'd gartre' gartre' at y Gwaredwr y bum mor amlyn siarad wrthyt-am dano. Trustia fe, Edgar-y mae-yn ffyddlon i fi— yn awr-y foment-olaf. Ah I' dywedai, 'rwy'n-ei-wel'd yn d'od—a chor—o engyl— j'm dwyn-gartref-gartrcf,' Aeth adref a. gwen nefolaidd ar ei gwyneb. Wylodd Edgar, a chusanodd law oer ei fam yn y tynerwch a'r anwyldeb mwyaf, ac aeth i ystafell arall i weddio yn ei ddagrau am i'r Gwarcdwr yr ymddiriedai ei fam ynddo i wrando ei gweddiau, a gofalu am dano. (I'tV harhau.)