Papur Pawb

wylaidd John Evans, yr adciladydd, a'r lion meddan nInv" oodd lIlewn cariad a Meredydd. Bu Olwon am gryn aniser yn gwbl ddisylw o'r Gof olid yn y man, pan y 11 gwyddai hi yn burion fod Liz/Ac, Evans yn ei gwylio, hi a ddigwyddodd "gatshio" "llygad Mercdydd, ac ar liyiiy ymdaonai gwenau o'r nivvyaf deniadol dros ci gwyneb, fel y nodiai hi yn ymddangosiadol gyfeillgar arno. Coegni ydoedd hyn i gyd; end, gadawn i liyny fod, yr oedd y gwenan fel nielus win i Meredydd Morus. Gyda bod y ciniaw drosodd, wele Capten Vauglian a Mr Prys yn dyfocl i'r ystafoll, a'r cwmni yn codi ar eu traed i'w croesawu yn gynlics. Ciliodd Mr Pryddercli o'r neilldu or mWYll gwneyd lie i'r ddau foneddwr wrth ben y bwrdd. lVIao fy nhad a minna," ebai r Capten, "yn gobeithio fod pawb ma wedi enj-oyio 'i linn to the utmost a rwan ma Mr Prys a minna wedi dwad yma i dastio lien gwrw Bodrliian ar 'y mirth-clay i." Ar liyn, yr oedd pob llygad ar Jolifi Pryddercli, fel cadeirydd y cinio, gan ddisgwyl araetli ganddo. Hhaicl i ni ddweyd yma, fel y bydd golygwyr y papyrau iiewyddion yn arfer dweyd, Drwg genym nas gallwn gyhooddi yr areitliiau olierwydd amryw resymau." Digon yw sicrhau fod gwr Bodeinion wedi myned trwy'r gorcliwyl caled gyda synwyr da, boddhad i'w wrandawyr, a chlod nid byclian iddo ei hun. Diweddodd trwy alw ar y gwalioddedigion i yfed iechyd boneddwr riior ragorol ac addawol a'r aer, Capten Vauglian. Prin y rllaid ychwanegu fod y llwnc- destyn wedi ei yfed gyda tliair "hwrc!" a I siglai ddistiau y nenfwd. Y11 nesaf, cawn y Sgweiar ieuanc yn atob yu ddigon gwylaidd ei ddull, gan ganmol y tenantiaid. ac addaw bod yn feistr tir o'r sort oreu fyddai o fewn ci allu os bytli y byddai efe byw i olyiiu ei dad. Wrth reswm, derbyniwyd y datganiad liwn gyda banllefau ychwanegol o gymeradwyaetli, canys yr oedd efe yn bur boblogaidd ar yr ystad eisoes. Yna cynnygiodd Mr Prys iechyd da yr hen Sgweiar. Ond rhyw "symol" ydoedd y dcrbyniad a roddwyd i'r llwnc-destyn liwn, a doetli yu Einion oedd gwneyd pob brys i guddio'r oerineb amlwg liwn trwy wneyd araetli fer yn cydnabod teimlad da pawb at ei dad, ac felly yli iiilacii. Rydw i '11 meddwl," ychwanegai'r Capten, nad oes yma neb nad yw yn teimlo parch, a rhai very high regard, at fy nghyfaill M'redydd Morus. Ma'r holl gym'doga'th yn gwbod nad oes dim dyn ieuanc gonestach efo 'i waith na'r mi yn fwy true to his word na M'redydd Morus. Rydw i wedi liir deimlo y baswn i 'n leicio 'i gael o i edrych ar ol woods, ne-ne (' coedwigoedd,' ebai'r rector wrth ei ben elm) ie, coedwigoedd y stad ma, a rydw i yn credu y gnaiff o, gyda tliipyn o brofiad, fanager reit dda. Sut bynag, 111a hi wedi 'i setlo rwan ma M'redydd sydd i fod yn fanager 0 hyn allan. Rydw i'n gobeitliio yr yfwch chi iechyd da iddo fo 'n bur harti. did ma yn y rwrn ma hen gyfaill pur auwyl i lllify hen tutor, fy nghownsilor doetli, fy nghymydog siriol bob fUnser, spiritual teacher. Voweh, yfwch iechyd da Mr Prys, y rector, gyda tliair hwre lies bydd y llofft ma 'n crynu." Anrhydeddwyd y llwnc-destyn poblogaidd gyda banllcf ar ol banllef, lies diaspedaiu y muriau. Cododd Mr Prys gydnabod y teimladau da a arddangoswyd tuagato. Gwnaetli hyny mewn araetli wresog a cliyfeillgar dros ben at ImwbCapteù Vauglian a pliawb oedd yn yr ystafell fel ei blwyfolion. Cadarnliaodd, hefyd, yr hyn ddywedasid am Mercdydd Morus, a diweddodd trwy ddweyd nad oedd yno neb, fel y credai, a wrthodai yfed iecliyd llanc mor ragorol a Meredydd Morus. Gyda bod Mr Prys wedi eistedd, wele'r Capten yn neidio ar ei draed, ac yn gwaeddi, "Iechyd da i M'redydd Morus, gyda thair hwre harti; a gobeitliio y bydd gyno fo feibion iiior ffyddlon a mor glyfar a fo ei liun." Y ddau uchaf 0 bawb gyda'u hwre oeddynt John Pryddercli a'r lien Job Jenkin. Os oedd tipyn o siomedigaeth yn John Evans, y builder, am na chawsai ef y swydd ac os oedd teimladau mewn ycliydig ereill yno, cymysg o eiddigedd a clienfigen, llwyddasant yn bur dda i'w cuddio ar yr aclilysur liwn. Gwelw iawn ydoedd Meredydd pan gododd efe i gydnabod y llwnc-destyn a'r teimladau eare(lig a ddangoswyd. Yr oedd cyfeiriadau y Capten a'r rector at ei benodiad, a'u sylwadau canmoliaethus, wedi dyfod arno yn gwbl dcliddisgwyl. Olid, yr oedd un peth yn ffafriol iawn i'r gof fedru siarad gair neu ddau yn gylioeddus. Hyny yw, nid oedd yn ddigon balch i feddwl am dano ei hun yn lie am yr hyn oedd ganddo i'w ddweyd. Dyma fai wytli siaradwr o bob deg. Ma'r ganiiiolia'tli ydan ni ncwydd glwad gin Capten Vauglian a Mr Prys, y rector," ebai Meredydd, wedi peri syndod i'w ryfeddu i mi, achos ma'r hyn ddeyclwyd yn fwy o lawer iawn nag ydw i 'n i liaeddu. A mwya'n y byd ydi'r rheswm dros i mi cldiolch i'r Capten, y Rector, a pliawb sy ma am yfed f' iechyd da i mor gynlies. Lol i gyd yno i fasa deyd nad ydw i ddim yn haeddu, mwy neu lai, y farn dda ydacli chi wedi 'i ffurfio am dana i, achos mi fasa hyny gystal a dal nad o'dd gynoeh chi ddim llygaid yn ycli pena i weled be o'ddwn i, a be o'ddwn i duim, 'r liyd y blynyddo'dd rydacli clii'n nabod i. Rydach chi yn meddwl pan roir tipyn o waith i mi i'w neyd y gna i o gystal fytli ag y galla i, bydded y tal yn fyclian ne'n fawr, a ma hyny'n wir. Mi fasa arna i g'wilydd sefyll rwan o'cli blaen chi tasa'r peth ddim yn wir. Am y penodiad i waith newydd, derbyn y swydd ddaru mi, gyfeill- ion, ar ddymuniad Capten Vauglian, a mi dreia neyd 'y nyledswydd yni hi. Does dim achos i mi ddeyd ehwaneg am y Capten onite ma gin i lawer i'w ddeyd o dda am dano; ond, mi dreia i 'ngore ddangos 'y nheimlada diolcligar tuagato trw' ngweith- redo'dd." Clapio dwylaw cyffredinol ddilynodd araetli y Gof ieuanc. Y farn wrth fwrdd y dynion oedd fod Meredydd wedi siarad 'n union fel fo 'i liunan "—yn wyneb-agored, gonest, gvirol, ac etc pur barciius 0 bawb. Wrth fwrdd y merclied, teimlid y dylasai do fod yn fwy diolcligar. Gan nad both am hyn, creodcl araetli gylioeddus gyntaf Meredydd argrapli bur ffafriol ar y ddau foneddwr wrth ben y bwrdd yn gystal ag yn mhlith y rhai cyuiliwysaf i farnu yn mysg y prif denantiaid. Ymwaliauwyd ar ol hyn i ran cyfagos o'r pare, lie yr oedd y campau i gymeryd lie. Yma, yr oedd yr lien Sgweiar wedi dyfod allau i babell oedd wedi ei cliodi a'i haddurno ar gyfer y boneddigesau a walioddasid, sef, yr hen Mrs Prys, mam y rector, ei ddwy chwaer, ac ereill. Yr oedd gorsedd liardcl, addurniedig a pliob math o Hodau a dail, wedi ei darparu yn un pwrpas at wasanaetli Mrs Prys, i weled y mabol-gampau olioni. Z, Am y campau ar yr aclilysur liwn, nid awn i ymyryd a rliediad oin stori trwy gaisio eu desgriiio. I ddosparth neillduol, a'r rhai liyny, gan mwyaf, yn bobl ieuainc, cliwantus am bleser, a chyda fawr ddim arall i'w wneyd, y mae y cyfryw gamptiu yn foddion difyrwch. Felly, digon yw dyweyd fod y rhan yma o'r difyrwcli yn Modrliian wedi profi'il llwyddiant mawr," ac eitlirio, wrth reswm, y rhai liyny na cliawsant wobrau. Y peth nesaf, a'r olaf, ar y rliaglen ydoedd dawns yn yr ystafell isaf, lie y bu'r man denantiaid yn ciniawa. Yr oedd y Capten wedi dymuno yn neillduol ar Meredydd i aros y ddawns, a cliymeryd rhan ynddi. Mam," meddai Meredydd, gan fyned at yr hen wraig o'r tu allan, "Ma Capten Vauglian wedi gofyn i mi'll benodol gymeryd rhan yn y dawnsio heno." Braf iawn, wir, ydi. siarad am ddawnsio a dim ond pum wsnos es pan ma dy dad, druan, dan y pridd. Yno, hefyd, y baswn inna'n leicio bod gael i mi fod allan o'r ffor' IVel, mam anwyl, peidiweh edracli ar botha fel yna, da chi. Wyrach na na i ddim dawnsio wodi'r cwbwl—dim ond edrach ar erill." Dydw i rwan yn ddim byd ond 'r hen blisgyn, M'redydd, a tliitha 'n slipio oddi- wrtha i fel y gneuen addfed." Wel, wel, mam, er mwyn rhoi pen ar hyn, mi a i 'r mynyd ma i chwilio am y Capten i egluro petlia iddo fo, ac wed'yn, mi ddo i adre efo clii ac If an." Na, paid bod mor fyrbwyll," obai'r hen wraig yn frysiog. "Well i ti aros, ynto digio'r Capten nei di, wyrach." O'r gore, mam, a mi fydda inna adre gynted galla i ar ycli hoi chi. Coliwcli am damad 0 fwyd i Gelert." Wel, ydacli chi am ddawnsio lieno ?" ymholai Jolin Pryddercli yn siriol. Do'ddwn i ddim yn bwriadu liyny lieno, Mr Pryddercli—'dim ond spio ar erill." Twt lol! syl-\vai'r flariiiinr "pan ma bawb fedar yn myn'd i ddawnsio. A mi fydd yr lien Sgweiar a'r hen Mrs Prys yn mhen draw y nhn yn edracli ar y difyrweh. Fydda fo ddim yn beth gweddus, chwaith, M'redydd Morus, i chi eista naill du ac erill yn dawnsio." "AVel," ebai'r gof, "os bydd Olwen yn bartner i mi mewn un ddawns, mi fydda i 'n barod pan fyn hi." Mi ddawnsia i 'r psdwerydd tro hefo chi, os leici wch chi," atebai y fercli ieuanc hono. Gyda'i bod hi 'n taro wyth o'r gloch, wele Einion yn dyfod i mewn yn ei wisg filwrol fel Capten yn y Fyddin, gyda'r hen Mrs Prys ar ei fraicli. Arweiniodd yr hen foiiedd- iges i ben draw yr ystafell lie yr oedd seddan wedi eu darparu ar gyfer 111am y rector a'i chwiorydd, yn nghyda'i dad. I