Papurau Newydd Cymru

Chwiliwch 15 miliwn o erthyglau papurau newydd Cymru

Cuddio Rhestr Erthyglau

1 erthygl ar y dudalen hon

[No title]

Newyddion
Dyfynnu
Rhannu

Ebe Die y Bendro wrth Bob Ffowb:' "Gwnei fy a lwaen etc pan y cyfarfyddwn y tro nesaf." "Xa wnaf, os byddil wJedi ymolclii dy yyneb," atebai Bob. "Helo! yr wyt ti wedi gadael i fries en syrthio o'r top yna f ero-c'Tilefai gweithiwr, air vsg wyddau yr hwn y disgynodd bricsen cddiar scaffold yn mhen uchaf y ty. "All right!" atebai y saer maen sirial, "raid i ti ddim cymeryd trafferth i ddyfod a, hi i fyny eto!" sn# Fe ddywedodd un, "Yr anffawd fwyaf a all ddigwydd i actor ydyw colli ei la-is." I'r hyn yr ateibodd actor arall, "Nage, syr, ein hai-iffawd, fwyaf ni ydyw, pan y byddwn wed'i bod yn chwareu rhan brenhin neu ymlnrawchvr ar yr esgynlawr, myned i'r gwely heb swper." Syhvodd Mrs Jones wrth ei mor'wyn, "Yr wyf wedi clywed eich bod yn myned i'ch priodi, Jane ac yr wyf yn tybio y byddwch yn ein gadael." Atebodd y forwyn "Na, muni; yr wyf wedi newid fy meddwl. Wedi gweled y fath fywyd yr ydych chwi a'm ineistr yn ei dreul- io, yr wyf wedi penderfymi peidio priodi." »*» Mewn gwesty heb fod yn mhell o Lan- drillo yr oedd tri dyn wedi -eyfarfod i gin- iawa ar wyddi, ond nid oedd yr un ohonynt. yn gwybod pa fodd i'w charfio. Gwnaethant eu goreu, beth bynag, i grafu'r cig i gyd oddiauii drwy lawer o fu,stachu, fel nad oedd dim ond ysgenbwd noetli ar ol, ac, yn gywilydd ganddynt yr olwg arnynt, yr oeddynt yn ceisio dyfalu pa fodd i gael gwared o'r esgyrn. Cynnygio-dd un fod iddynt ei thaflu drwy'r ffenestr, ond yn edrych i'r yard tucefn i'r ty. Hyny a. wnaethant. Pan ddaeth y waiter i glirio pethau safodd am beth amser yn synfyfyriol, gan syllu ar y ddysgl wag, ac yna ar y p-latiau, ac o'r diwedd dywedodd "Y liefoedd fawr! Yr esgyrn a'r cwbl! Yr esgyrn a'r cwbl!" $$$ Yr oedd llawer o ddonioideb yn cael ei Wastraffu er's talm mewn prynu a gwertliu ar ffeiriau ag sydd erbyn hyn yn mron cael ei golli yn llwyr o Gymru, a ffasiwn swta a phrysur y Sais wedi cymeryd eu lie. Er engraipht, dyna werthwr oedd John Soford, o Landrillo. Fe ganmolai fuweh nes y bydd- ai yn anmhosibl i ddyn beidio cymeryd el dwyllo gan swyngyfaredd ei ddawn. Siarad- wr cyflym, ar draws ac ar hyd, ydoedd^John, ac yn dyweyd yr un peth ddwywaith neu dair drosodd. Glywlais ef jyn gwertliu, buwch yn Xgwrecsam unwaith i Gymro o'r Mwnglawdd; "Os mai eisie llaetJhreg sy arnoch chi," ebe fe, "dyma hi i chi—ei bai hi ydi fod hi'n godro gormod; gymin all dynes wneyd ydi derbyn ei llaath, ei llaeth, ei llaeth hi." Methudd y lnwngloddiwr a. gwrthsefyll y demtasiwn, a thalodd grogbris am fuwch ddigon sab Mae dyn, wedi'r c.wtbl, yn delbyg iawn i bysgodyn. Gwyddoch na. ddeuai y pysgodyn i IT w drwbwl rnawr pe bai yn cadw ei safn yn ngliaiuad. @@@ Parch Richard Prichard: Y fath rifedi hardd o fechgyn ieuaine sydd genych yn eich cynnulleidfa;, ydyn nhw felly bob Sul ? Parch Rhydderch Prydderch 0, nac Jdynt. Y Sul diweddaf hysbysais y gyn- nulieidfa y pregethwn bregeth neillduol i ferched ieuainc heno. Golygydd y "Lieuad Gymreig" Yr wyf yn melthu yn g:ir a tharo ar benawd piiodol t golofn y genedligaetliau. Hogyn ty Swydidfa Mae gen i un iawn, 'dwy'iL meddwl, syr. Golygydd: Oes; gad i lLÏci glywcd. Hogyn Oerddoir,ialeiih Newydd. TT oedd Ilys milwrdl (jourt marshal) yn cael ei gynnal ar 'achos swyddog ieuanc oedd wedi bOld ar iei spri ac wedi bod yn ymladd yn y bar. Diygwyd y lafarnwr o flaen y llys, a d'odwyd ef yn y witness-box, a dod- wyd y carcliaror yn y gollwg. "Dysit, ydych clhwi yn adnabod y car- charor "Ydwyf, syr, a'r rhan fwyaf obonooh," mm Yr oedd Wrll Morris, Oeiigllwydion, yn cychwyn i'r America. "Rydw l',nmelt.hu'n, lan a gwel'd," flba ef, fel yr oedd yn imhan ol y llong, "sut y ffia.e''l' cajilten yngailllu dod o hyd i'w ifordd ar draws y anor yima. Pe basa fo'n niyn'd ffordd arall yn uiilion, mi !fasia raid iidido fo ddim ond cldlyn y dlwybr gwyn mae'r Hong yn ei adael ar ei hoi, ond yn mllaeai yna, does yna ddim i ddaugos y ffordd." "Yr wyf wedi clywed, fy machgen, dy fod. yndidiweddar wedi dyweyd amryw gel- wyddau wrth dy fam. Y mae hyn yn peri gofid mawr i"m calon. Dywed y gwir bob arnser, hyd) yn nod pe bae hyny yn peri poen i ti. A wnei di addaw hyny i mi?" "Gwnaf, fy nhad." "Da iawn. Yn awr, dos i ed'ryc'h pwy sydd yn curo wrth y drws ao os y trethgasglwr sydd yno, dywed wrtho fy mod oddi car- tref." Pan oedd y gwladgairwr hynawls Mi Stephen Evans, "Llundain, ar ymweliad a'i hen gartref yn y De, o'r enw y Xeuadd, lie y preswyiiai ei frawd Evan, gyda'r hwn yr oedd hen gymeriad o fardd gwlad yn gweithio, ac ebe Mr S. Evans wrtho, "Wei, Owen Evans, sut y'ch chi'n leicio gyda mrawd yma?" ac atebodd y prydydd yn ffrwt, wedi cosi tipyn y tu ol i'w glust, er difyrweh rnawr i'r ymwelydd —> "Rwy'n hoffi hefo Evan, Mae e'n foneddwr awiwlan; Ond d'wevd y s'wir mewn geiriau rwff, Mae- gwell ystwft' yn Sbephaji." Y specimen oreu o arwx a welsom ni yn ein bywydl ydoedd gwattli Tiwm .Dwrn:haiar« yn rhdi dau lygaid du i ddyn dalll. HI Aetth Pait ti -gyfrwyo ei farch, a rlioes ef a'r pen ol yn mlaen. (yalvvyd ed sylw at y y camgymeIladl, "0," rneddai yntau, "sut yr ydycih dhwi yn gwybod pa ffordd yr wyf fi am farch-og- aelbh ?" Yr oedd Ffrengwr un diwrnod ar ymwel- iad a fir Fon, pan oeidd Gw-eirydd ap Rhys yn gweihyddia yn L'lanrliydillad -er's talm, yn awyddus i "ael ei introidawisio i ddwy neu dair o foneddigesau, ond cyn i hyny gy- meryd) lie, dfe a ddyw-ed!odd,( "Fi eis—ieu puro fy dwy—law ac ysgubo fy gWlalllt." t1.. Y mae bad a chanddo chw-eoh. ddtwywaitili o blant, a eliaii bob un o'r plant hyny 30 o ferched bob un, hefo un foch wen ac un fo-eli ddu, y rhai ma weilant wynebau eu glil- ydd, ac hyd eu hoes yw pedair ar liugfiin o oriau. Pwy a e'glura i ni y dda-mmeg? Ai dammeg y flwyddyn ydyw? ..8 Barnwr: Nid oes dim dadi beillach am eiich euogrwydd, garcharor. A"r gost ydyw dwy l)')nt, neu ddeng uiwrnod. Cardhaior: Mi, gymera i'r deng niwrnod. Dyna un o"r digwyddiadiau mwyaf ffodus ddaeth i fy rhan i er's llaweir dydd. Mae poeVwar swilitt yii y dydd yn gynilo mawr i rywun fed tae fi. Yr oedd yr hen ysgubor, a'i tho gwellt 11 1 trwehus, yn mron cwympo i'r llawr, ac i arbed v gyflafan yr oedd ei pherchenog wedi I 1-Y 11 ei phropio yn gadarn, ac ebe'r bardd — "Wrth fyn'd i fyny Stryt y Gerig, Mi welais sgubor mewn mawr beryg 11 11 Ac i'r dyben o gadw i fyny ei phen, Rhowd un post car eg a- dau bosit pren." Jiiuia (gyda-g edrychiad b-reudd-wydiol yn ei llygaid): A fe-drweh cihwi ddiyfalu am ba beth yr oeddwn yn meddwl, George? George (gall afael yn dyner yn ei law): Na wn, fy anwylaf Julia; gobetthio moo. am danaf fi. Julia Wel, mewn rha-n. Ond yr oeddwn yn meddwl aim yr ystalfell fach gysurus a wnawn ni. fi fyny t iy niam ar ol i ni ddy- chwelyd o dreulio ein mis mel. Rlioes George ochenaid drom iawn. Yr oedd gweleid baril byw o dafarnwr yn myn'd allan o gyfarfod dirwestol y nos o'r blaen yn methu dioddef y driniaetli, yn galw i'n cof ystori Vldoniol Dr John Thomas am shadell o dafarnwr cyffelvb yn Meirion waeddai, pan oedd areithiwr yn melldithio y ddiod, "Cliware teg i drugareddau Duw, ,a syr •" ac y dywedodd yr areithiwr, wedi cymeryd stoc haniddenol o'i goipws, "Ie, ie, eich arwyddair chwi yw, 'A duw y rhai yw en bol.