Papur Pawb

ioed ifeddwl y buasai'r oneth yn cymeryd ei cham&rwiain inior shell. ("Xaddo, mjaejn deibyg. Pa fodd bynagj am hyny, mae'n ddigon amlwg fod pjb ym- drech wedi cael ei wneyd i'w thwyilo, ac wedc iddli wneyd ei meddw'l i fYllV fod ei l-lysdacl yn Llundaui, ni ddaeth drwgdyb- iaeth am duidhell na L-rad i'w 11:1.3 iv,vi o gwM. Yr cedd wedi cael ti hudo gan wen- iai'fcli y boaieddwr, ac edlmygedd ei mam ohono. Yna, dechre-uodd Mr Daniel Davies ymweled, oQierwyud yr oedd yn rliJld gweith- t to r bradgynllun allan mor drwy idl ag oboCd bosibl, os disgwylid Jlwyddiant. Yr oedd, yno gydgyfarfod ac ymrwymiadau yn myned yn Jiilaen, a phobpeth i gicrhau serch. yr en- eth rhag disgyn. ar Met) arall. Ond allai, twyli felly ddim parlbau yn dragywydd. Yr oodd y siwrTheion a Lundain yn myned braidd yu drafl'le,I'Itlhus. Yr hym oedd i'w wneyd bellacli oedd: dyfod a'r anaier i d'erfyjniad yn y dull m wyaf rhatmaiiitus ag oedd bosibl, ei- mwyn gadael airgraph anntleadwy ar fedd- wl yr eiiet-li- lieuanc, a'i chadw rhag eidrycli ar yr un carwr arafll1 am amsier maith, neu am bylth Yna, y mae yr addewid- ion melus (hyny yn cael en selio ar y Testar ment Newydd, a'r llwon yn cael eu gwneyd yn gysegrediig drwy gy.feiitioi ait rywbeitili a allai ddigwydd ar form y briodas. Y male Morgan Harries yn dymuno ar i Mary Ed- wards gafel ei rhwymo mor dyn ac mor anna- todadwy writh Daniel Davies, ac mor anaicr gida golwg ar ei dynged, fct, na feaddiai am un ileng- rrilynedd o leiaf, wrandaw ar } r un dyn arall. Daetli a hi cyn belled a drws yr eg wys, ac yna, gan na aiHai fyned: yn mliellach, eymerodd fanteis ar cvfleu-^ra i cbwarieu un o'r hen gasti.au gynt, rnyne J i mewn drwy un drws i'r cerbydi ic tlli,ii drwy y Hall. Rydw i'n meddwi mai, fefi yna y mae cysylltu dolena.u cadwen y Ji- gwyddiadtau, Mr Harries!" Yr oedd lun ihymwelydd wedi ymddifri- fo.i yn fa'wr etfbyn alyn, a'i glustiau weai merwino wrth glywed Arithiur Owien yn starad, a cliyfododd ar oi dtr^ed gyda gwen ysgornllyd ar ei wyneb gwelw. "Qallai hyny fod,, Mr Owen, neu efaliai mai fel araU, ebad ef, "ond pa fodd bynag, os ydyc-li cliwi imor graph a .liynyiiia, dylech wyboid mai chwii eioli linnan sydd yn tou r gyfraiitili, ac nid myfi. Wncs i ddim byd cospadw o'r dechrieuad, ond cyn. hrred ag y liyddwclt chwii yn 'caclw'.r drws yna yn glo- edig yr ydych yn gosdd tiicli hunan yn agored i gosp am ymiosodiad a, Itliraiis anghyfrieMi- Lon." "Fel yr ydych yn dyweyd, all y gyfraith mo'clli cyfi'wrdd," elbai Arthur Owen, gan ddadgjjci y drws, j/li daflu yn agored, "eto, ni fu dyn eiioed yn fwy haeddiaiinol o gosp. Os oes gan y ferch ieuanc frawd Jleu gyf- aill, dylai o;od n'rewyll ar draws eiich YH" gwyddau. Myn lefiriioeis1. Cadwalad'r!" eibaji ef, wrtli welied y wen wawdlyd ar wyneb y dyn, "nid fy ngwrith i, na rhan o'm dyled- swydd tuagat y ferch ieuanc ydyw cosr< neb, ond dyma. chwiLp hiella wr'th law, ac yr ydw ,'n me-ddwll y byddiai yn well i mi anrhegu fy hun a Xeidiodid i gymeryd gafaei yn y cihwip, ond cyn iddo allu gafalel yndcli, yr o-edd yno ruthro gwyllt, a thwrw traed ar y grisiau, a'r drws yn cau yn glep, a thrwy y fi'enesbr ga'ilem we led Mr Morgan Harries yn rhedeg 11 nerth ei goesau i liawr yr allt. "Dynai chwi ddrUynyn dieflig, 00 myn- z;1 wch chwi," ebai Arthur Owen, gan chwer- thin, a thaflu ei huuan i lawr ar y sofa. "Mi aiff bwnyna yn mlaeai o drosedd i drosedd nes gwrleýll æihywbelth, a'i dwg i'r grogbren yn y diwedd. Maie'r achos wedi bod o gryn ddyddimiob ar y cyfan." "Allaf fi ddim each dilyn mewn pobpeth eto," ebwyf finnau. "Wei," yr oedid yn amlwg o'r dechreuad fod gan y Daniel Davies yma ryw amcan nefillduol a rhyw reswm cryf drcs ei. ym- dldygiad liynod, ac yr oedd anor eglur a hyny mai yr umg ddyn a fanteiaiai ar y digwydd- iad, cyn billed ag y galleni ni, wcled, u-edd y llysdad. Yna, yr oedd y ffiaith nad oedd y ddau ddyn bytli i'w gweled gyda'u gilydd1, ond fod un bob amser yii ymddangos pan fyddai'r Hall i fi'wrdd, yn awgrymliadcL Felly, hefyd, yr oedd y gwydrau l'liwiedig a'r llaiis cryglyd, y farf drwchus, a pliob pelfcli yn awryinu twyn a ffuantrwydld. Fo gadjariniiawyd fy lio'll; ddrwgd^biiau iyii Coj waiith yn argraph-lytlireiiu et enw, drwy yr hyn y gallwn gasglu fod ei lawysgrifen mor adnabyddus iddi hi, fel y gallai wahaniiaieibliu yr engreipililt leiiaf ohlonl Yr ydych yn gweled fod yr,hio!l ffeithiau niaiI'Mueiiiig hyn, gyda I'luaws o beith,au bycham ereill, yn can- olbwyniiro i.' r un cyfeiriiad." "A pha fudil y diaethocih o liyd iddynt ?" "W,ødi nnwaith diaro ar y dyn, yr oedd yn hawdd cadarnhau ipethau wedi hynv." "Wedi cymeryd y desgnifiad argrapneciig o'r papur newydd, tynai's bobpeth allai fod yn Aug oddiwi'tho—y farf, y spectoRs, y llais, ac anfonais ef i'r ffirm, gan ofyii idd- ynt fv hysbysu a oedd yn alteb i ddesuriifiad un o'u trafaelwyr hwy. Yr oeddwn cisoes wedi. isylwi ar neiHlduolion yr ar graph-ysgrif- envdd. ac vsgrifenais at y dyn ■ei humn, i ddyfod ynia. Feil yr oeddwn yn disgwyl, yr oedd eii atiebiad rnewn argraphnlyfchyren- au ertil. Daelth yr un Eythyrgludydd a llythyr i mo. odt'twrth. berclienocion y cvd- fasnachdy, yn dyweyd fod y yii cyfateb rnewn pobpetli i un o'u trafatilwyr hwy, sef Morgan Harries." "Belch am Miss. Mary Edwards ?" "Os. dywedaf writlii, choejiai hi mohonwyf. Ef allai cieli bod yn cofio yr hen ddiarheb Bergikidd, 'Y mae perygl i'r hwn a gyniero genaw ifeti'g?, a pherygl, liefyd, i'r hwn a gipio dwyll oddiar ddyiies.'