Papur Pawb

DYN I'W OCHELYD Gochelwdh y. dyn fyddi yn dywedyd, "Dyn ydwytf fi sydd raid] Irni gael dywedyd fy iueddivvl yn oneet; rha-id i mi igaeli dywedyd yn blaen. IMae (pdb dyiii daiwn, llfi;3¡e'n wir, yn un a ddywed ei fed'dwl yn onest, ond nid a efe i biuniangyhoeddi yn miien ICaw, "'Dyn ydwyf ft pydd raid 'ii mi gweTdywedyd fy ineddwl yni oneslt." ;Bam iglyrwfdh dhwi ddyn yn dechreu ei ymadrodd trwy garimawl ei onest- rwyd'd! 'ei hum iinewn siarad, gellwch bender- fynu imai briwo ibeoilmladau rhywun o'r cwmni gwyddfodol yw ei aimtean. 1

EISI EU TYNU El LLUN "Mae arnia-f eisieu i dhwi dynu fy Hun," ebai boriedd'iges gyifoeth,oc, wrt/h arlunydd yn Paris. "Dydw i dditm yn goifalu am y pris pryd y galffiwch, chwi dldeohreu ?" "Mi.fydda!f yn barod wytlhnos i heddyw. Yn Im'hlen wythnos wedii hyny yr oedd yr Arlunydd yn disgwyil aim y foneddiges. Ar yralwr benodedig, gwiia-etlh geneth ei liiyiindda-iiigosiadi, a cbanddi foes enfawr. "Befti ydi hwu f "IDlreal fy mieistnes,ac yinaith ar eneth hElb air yn ydhwaneg. Tyjbilaii ef y deuadl y foneddiges cynbt;) hir, ae '1- dodiaii y wisjg ami dani yno. Ond ni ddaetli. Aetli dan neu dri diwrnod heibio, ond yr un genadwri. Yn ddisymwtlh d'yma'r foneiddiges yn dyfed i mewn i,'r fytfyrgelb "Wel, sut mae'r piotlwr yn dwad; yn miaen f "Madam, dvda obi ddim wedii rhoddi i mi yr un eisteddiad. Allw-n iddim deohreu cyn hyny." "Chawsoch ldhwi. mor dres anfonate i clvwi T' '"Oes, mae yma foes wedi, dwad, ond1 alia i ddim cynmyrcbu jpiotiwr heb i chwi eistedd eieh Ihunan." "Eoeddvvn i'n meddwl y galileoh aliwi tenwi i ifyny y ipen unrhyw aimaer. Yr oedd y dres yncostiopUimf mil o francs, ac yr oedd ama. i eisio iddi. ga.el' 'el .thynu. yn gywir. Dydi o ddim ots am y Hun."

TOSTURI YMARFEROL Yn un o longbyrtll: Xew York, digwyddodd i geffyl a tihrol1 syrthio, drosodd i'r dwfr. Calfwyd y droli alian, ond: yr oedd y ceffyi wedi hoddi, jpan y dywedai pawb oedd yn bresieioonoo fod yn ddmvg iawn ganddynt dros y gyrwr druan, yr town oedd: wedi ei Wffi- ddifadu fel hyn o tfodidion ei fywoliaeth. Yr oedd yn digwydd !bod yno farsiand'wr Ffren- gig o'r lenw .JuimeT, yr hwn, yn ddioed a gym'enodd fil deg dolar altani o'i; boced, ac a ddywedodd, "Pa faint ydych yn dosturio wrtii y cartlman druan ?! Dyma fi yn tosturio deg dolar wrtbo. Pa faint yw eich tos,turi chiwiiiijhau 1" Eiffieitihiodd lei esiamlplaï ddy- wediad yni dda ar ei gymdeitliioii, a cba/Sglwyd yn y fan 70 o dd'olori, y ifhai a ddodwyd yn het y gyrwr synedig.

DIM OND AWQRYM Adroddir am fargyfreithiwr yn un o'r tref- edigaetha-uj Avvstralaidd, yr hwn un tro oedd yn gorphen aii anerdhiad fel a gafniyn :— "Mewn anerchiad maiilth a llafurfawr, fon- eddigion, yr wyf wedij mytoegi y rhesymau sydd yn peri i mi grtedu yn niniweidnvydd y car,char,or, a'i barchu fell cyfanl persicnol1. Fonedd'igibn, fy ffrind anwylaf ydyw y car- chaiior, ao os oondemniwch ohwi ef, neiu os drwv eii-li Haw Ichwiy syrtb, mi ddialaf ei ddialeiddaui of a'm called innau. "Fel aeDod o heln dleiulu all snyffied can- wyllau gyda; revolver ddeuddeg llaclh o beill- der, 'rydw i'n galw arnoeli chwi i osodl fy nghyfaiil yn ei la teilwng ei hun gerbron y bydl a llygaid "Rydw i'il gia,da,el, yr aichos yn eich diwylaw chwi, foneddigibn, gan dleiiInl10 yn hyderus nai wnewcihi fy nghyhnddo i a ddefnyddia iaith fvgytibiiol, pan nad wyf w'edi gwneyd dim ond awgrymu rhai o gaoilynaadau naituricil rheith- farn groeSi i fy mairn. gydwybodol." r

El WERTHU Y mae boneddHvr, un hoff iaiwn 01 hela, yn adroddl yr haneayn bychan a ganlyn am y modd y cafodd ei wneyd gan fatchgen bychan o'r wladi. Canfu y bachgen yn, edsfcedd ar lidiawl do- ediig, a gofynodd iddo-oedd o ddim wedi gwed'd y llwynog ? "Wn i ddimi!' ebai'r bachgen, yn bienglog- aidd. ° "Y rascal bach sitiwpid 1" ebiai'r heliwr brwd, gan faidn gaeth i fyny at y llidiard, "rwyii tj'n gwybod yni citliaf da pa un a wern,ist ti o neu beidio SLaratd, a dywedl y gwir, nei mi gei dei'mlo bias y ohiwip yma." "Oedd o'n greadur bychan cocli ai chyaiffon hir gyno fo ?" eibai y bachgen. "Dyna fo," ebai yr heli wr, a glo]wg .gyffrou¡s amo, ac awydd mawr am gael clywed. "Wei, welaiisi i mono 'nta,y ebai. y baohgeln, gydla gwen goeglyd, tra ar yr 1111 ]>ry<l yn neddio 01 ben, y llidiard yn ddiigcin peilll o gyrhaedd: chwip yr heliwr, yr hwn oedd yn porthi ei lid yr oohr arall.

Gall dynes owau serch i ddyn ond gwaith costus ydyw, a'r dyn raid ddyfod o hyd i'r arian.

ERGYP I WENIAETH Painj yr dedd yr Fsgob Andrews1, ac Esgob >"eale, yn digwydd bod unwaith gyda'r bren- hin Iago I., efe a lofynodd iddyiit, "Fy ar- glwyddi, ai niL. ,a!]lalf fi, fell brenbin, godi aria.n oddiar fy neiliaid, pan y bydd arnaf eisieu, bebiwneyd yr boil ystwr yma yn y Senedd ?" Atebodd yr Esgob iNeale yn ddioed, "Xa ato ])uw i ni ddlywedyd na, allwcb eich Mawr- hydi ydyw anadl einiffroenau ni." Y brenhin ar hyny a drodd at yr Esgob Andrewsi, gan ofyn, "WeT, fy argilwydd Es- gdb, pa jbeth a ddywedweb, dh wi ?" Yntau a, geisiod.d ymesgusod'i trwiy ddiywedryd nad oedd ganddo fedr i fartm m'ewn achosiion Seneddol. "!Dim rhoddi beibio feil yna., fly arglwydd," ineddai y brenbiini; "atebwobi yn union- gyiteboli."1'1 "Yna," leJlJalr "Yr wyf yn barnu fod 1nl gyfreiitlhlawn Mi; Mawrhydt gymea-yd arian fy mirawd1 NeaTe, canys y .ma'e ef yn eu iqynnyg i ichwi." ""7 .J6 V

Y FRENHINES A'R OWAS BACH Y mae un llecyn yn y s,taiblau hyn (blylai ga,eil ei nodi a tbatieu aur. Hwinv ydyw y grisiau eulton sydd yn arvvain i gwsg-y.stafeli- oedd y dynioto. Yn aiydddau tywyll Tacb- w'edd, 1871, pan oiedd lelin Tywysiog yn goir- wedd bron a maxW, a boll Brydain yn dlis- gwyl yn brudd, gan obieitlliiio yn erbyn gobaith glywed rhywt newydd gweli o Sandriinghaim, yr oedd yn un o'r gwelyau hyn fachgen ieuano o farohwasi yn gorwodd yn j-mdrechu aim eii fywyd o, dan yr un afieiehycll perygilusi a'i feistr brenhinol. Yr oeiddl yr un mieddygion yn gweini amo, a'r un cyifurdaiu yn caiel eu nhodai iddo, a'r un driniaieitli. end ow yn oifer. Ond am nalw o'r glocih bob boreu. yn ysifcod! eii afiechyd, heb na rbwysg na goirwycihider, ambell droi wrtbi Ion ei hunan, droion arall yn iighwmni y Dywysog'es Beatrice, ambell dro mror ddistaw nad oedd y dyniion yn y buarbh yn gwylnnl am ei phresennoldeb, yr oedd ein Brenhinels .e yn llwybreiddio ei hun drwy'r grisiau poenus hyni i ymwelelcV a'r badhgen claf. f

0 WAHANOL GYFEIRIAPAU Tra yn ysgrifenu ei breigetih, yr oedd perscci I'wllygwLiw, yn nglmumlleidfa yr hwn y mae ainiyw o berisonaiu: annysgeidiig dawn, wedi gwineyd defnydd o'r geiriau 'co^gfalc'h," "rhodiresgar," "gwagogioneddus, ac felly yn ofni yn airilieusi yn nghylch dielai]- twiriiaietih ed wrandawyii a rhoddoddl brawf ar uin neu ddaiu oihioaiynt dlnwyo ganu: y gloeli, a da,e-the,i wiasitsrawdl aito, pan yr ainercliwyd ef fel v canlyn gan ei fedsitn: — 'Betih fuasecb øhi'n feddiwl wrth ddyn rhod- resigar, coegfalch, a gwagogioneddbsi ?" "Dyn rhodresgar, coegfaC'dh, a gwaigogrei- eddus, syr?" ebai Tomoa. "AIltwn t feddwl mai gwr bynheddig i'r pen ydi o, syr." "O'r gore," lebai'r Fiicei", "anfonweb- Ellis, y coachman, ymai." "Ellis," ebai ef, pan wnaetb hwnw ei ymdidiangosiad, "beit'h y<la;ch lchi'n feddfwl wrfch, ddyn rbodreislgar1, ccegfaZeh, a gwaigogoneddlusi ?" "Dyn rihodresgair, coegfatob, a gwagogon- eddus), syr1?'' ebad Ellis, dan gosi ei bem: "dyn siriol a llawen. aHwn i feddiwl, siyr; llawn o shoes a phetiha) felly."