Papur Pawb

'RWY'N GNAP 0 DDYN. 'Rwy'n gnap o ddyn buais ar fy nhro, Yn mhvllau glo Morganwg Mae ol y gloyn yn mhob man, O'm gwyneb glan, yn amlwg. 'Rwy'n gwisgo cadwen ar fy mron, 'Rwy'n llanc, mae son am danaf, 'Rwy'n yfed cwrw coch, a "gin," A rlioi i bob un a welaf. 'Rwy'n cario gwialen dan fy mraich, A gwynt yn faich ar hono, A gwlawlen yn fy neheulaw, Yn wrthddrych brawd ei gario. 'Rwyf wedi colli iaith fy mam, Er pan 'roes lam o'm cartref, Mae c'wilydd arnaf arddel hon, Mae ar fv mron fel dolef. ■ TOM.

AR GOPA BAN Y WYDDFA FAWR. Ar gopa ban y Wyddfa fawr, A'i lygaid fel y tan, Yn fflamio gan wladgarwch pur Fe ganai Cymro glan, Tra'r wawr yn agor dorau aur Y dwyrain draw i'r dydd Arllwysai gan fel 'hedydd ilon Y n ffrwd o'i galon gudd Da,eth enw ein Llewelyn hoff, Yn fiwsig dros ei fant; A "henffych well i enw'r dewr,"— Adleisiai'r bryniau gant. 'Roedd enw Arthur, a Glyndwr, A C'radog yn ei gan:— » Er marw,-byw fyth yn ein tir Yw arwyr Cymru Lan Er cuddio beddau rhai'n gan lwch, Traed oesau,-byw yn wir, Yw egwyddorion, a choffad, Ein harwyr yn ein tir :— A thra b'o bardd a thelyn ber, Cant fyw mewn cerdd a chan; Yn nghysegr sancteiddiolaf serch 11 Plant trylen Cymru lan! MAC MALAN.

MAE F'ANWYL GWEN YN UGAIN OEn. Miae'r lift wen yn rtlos" A'r rhosyn per yn hardd, Eu tlysed hwynt, nid oes Yn mhlith holl flodau'r arddl; Ond tlysach na: fu rhai'n erioed, Yw'm; hanwyl Gwen yn ugaiia oed. Mor Hon yw Gwener fwyn, Ar doria-d gwa,wr y dydd, Yn gwrando cariad-gwyn Yr adar yn y gwydd; Ond llonach na fu hon erioed Yw nghiairiad wen yn ugain oed. Ei chalon anwyl syddi Yn llawn o gariad pur, Glwys ydyw fel y dydd, A ffyddlon fel y dur; Ni fu cywiraoh merch erioed Na'm dilys Gwen yn ugain oed. iFy serch am Walia Wen, Ao am fy nghart,rerf cu, Fel eiddew am y pren, Yn dyn ei afael sy; Ond ni eniHodd neb erioed Fy serch fel Gwen yn uigain oed. Er dyfned yw fy serch, Mewn llawer cyfaill cu, Er hoffed llawer merch Sy'n anwyl ffrynd i mi; Fu neb mor anwyl im' erioed, A'm hawddgar Wen yn ugain oed. Mlor gu yw treulio aWl" Y net chymdeitihast fwvn, A d'weyd fy stori fawr, 0 dto rhyw dewfrig lwyn; Fy nef yw rliodio llwybrau'r coftd, Yn nghwmni Gwen yn ragain oed. Ha! lili wen yw hi, Drawsblanodd angel gwiw, 0 deg Baradwys Duw, I ardki fy nghalon i; 'Does lili'n wir mor bur yn bod, A'm1 Gwenio gain yn uwain oed. Y Nef a wfeno'n Bon, Ar ddydd1 ej phenbwlydd hi, Gwir fwyniant lanwo'i bron, Yw gweddi nghalon i; 0 Dduw, dy drysor pena-f dod, I'm hanwyl Gwen yn uigain oed. AB HIRAETH

PRYDER. 0' na btyddaii rnodd afflfuclib, Pryder creulon draw o'r byd, 0 na ellid ei anghofio, Nera ei ddifa yn ei grvd. Angeu ydyw i ddedwyddyd, Llwyda wrid rhosynau serch, Chwerwa gwpan felus bywyd, Tora. galon llawer merch! A all pryder aflonyddu Galon bTod'yn yn yr ardd? Ai efe svdd weithiau'n tynu Deigryn ar ei amrant hardd? Ydyw pryder yn cythryblu Ei freuddwydion tlysion en A yw weithiau yn cymylui t Gwawl ei fendigedig nef? Ai efe sy'n tori calon "Blodl'yn olaf" haf.ar hynt? Pa un bynag, ma-a och'neidion Pryder fel yn swn y gwynt! Byddaf weithiau yn dyoh'-mygTi Fed ar wedd y lleuad dlog Gysgod pryder fel yn crynu Tra yn gwylio dros r nos! Pryder sydd yn llesg-galonau Gwely angeu, 0 mae ofn Arnaf bron wrth enwi pryder, Glanaiu yr Iorddonen ddofn I Pryder sy'n aredig telaiJacI, Pan mae'r dwr yn oeri'r troecf, Ond wrth sangu Craig yr Oesoedd, Trenga pryder yn ddioed l TYRO.

CAN 0 GLOD I John Davies, mab i fasnachwr wyau, yr hwn, wedli iddo yfed Cwrw Gwyliau, yn anffbdus, a. ddrylliodd- gynnwysiad ei gawell; ac er hyny, rhag ofn presennoideb ei dad, efe a, ffodd i awydd Benfro; ac yn y cyfryw amser, amryw ddywedent i'r Pressgang ei gyimeryd i'w med4- jant. Ond: yn xnhen yspaid o amser, efe a. ddychwelodd odref. A'r awdwr a'i cyfaxoltMli fel y canlyn:- John Davies, groeso'ch gwrthol, 'Nol o'ch taith, tros foroedd maith; Ail Arthur, filwr nerthol, A gwrol yn y gwadth; v Mi glywa' chwi goncwerio, A chlirio'r train, heb b'le, o'oh blaen, Gorchfygu Ffrainc, a'i ffrio, Yspeilio a, spwylo Spaen; Ni chlywa'i fod. yn rhwysg y rhod, Yn mysg j cedyrn, glewion giod, Wrtb. walewffon na chleddau, Un llanc na gwr, ar dir na, dwr, AU eto roi i chwi glwyfau, Er maint oedd 'sdyddiau eu 'stwr; Bu sia;rad brwd ar hyd ein bro, Nad oeddach draw ar hyn "o dito, Yn gwneutBur fawr dosturi. Ond sathru gwlad, a thre' dan dra'd; A'u gosod hwy drabaeddu. A gwaeddu yn eu gwa'd. Ni chynnyg rhyfyg Rhufain, Mwv fartshio'i lu tua'n teyrna# ni, Rhag ofn cedyrn Brydain, Waeth myn'd trwy Spalenai 'spi; Ni ddarfu i'r Due o Malbro, Er glewed fu, o flaen ei lu. Na'r hen Brince Nugent fentro, A'i chario hi fel'r y'oh chwi, Trwy eu curo'n llwyr, a'u tori i'r llawr, Heb basio igwr, pe hUla-sai gawr, Ondt sathru pob rhyfelwr, A'u troi mewn gwa'd, yn drwch dan, dra'd, A champro gyda'r eimp'rwr, Yn benaf gwr o'r gad. Dymunwn fOdl heb ble'n ein plith, Hir oes i chwi, heb groesad chwith, A llwyddiant i'ch grymusder, I I i,o,a-clw'n gwlad, yn ddisarhad.— 'Does rhaid, tra, pery'ch amser, I Loegr biyder brad.

\Dyma fel y canodd "Dulais" un o "wyr y lein" pan yn myn'd a'r newydd am dren glo eddiar y cledrau, ao i gyrchu ei gyfaill: Dere waff at y gaSer,—ar y "Tro"' Mae'r trucks yn y gwter; Ot Wil Hugh! mae'n diro afler, A dwy aigine mewn daager,