Y Llan

Y GYNGRES EGLWYSIG. At Olygydd II Y Llan a'r Dywysogaeth," .,Syr,-Goddefwoh i mi wneyd sylw neu ddau fflewn ateb i Dewi Cynfab yn Y LLAN diweddaf mewn perthynas a'r Gyngres Eglwysig. 1. Yn y cyfarfod cyntaf a gynhaliwyd penodwyd pwyllgor o foneddigion yn Nghaerdydd a'r cymydog- aethau-yn wyr lien a lleyg-i wneyd parotoadau ar gyfer derbyn ymwelwyr i'r Gyngres a'u lletya. Er na.d wyf o fawn oyfleusdra i ymgynghori ag aelodau'r pwyllgor ar y mater, meiddiaf sicrhau Dewi Cyn- I-lb ao eraill o ddarllenwyr Y LLAN na bydd dim yn ol ar ran y pwyllgor i ddarparu lluniaeth a llety i bawb o'r fymwelwyr mor bell ag y bydd yn bosibl. Pan y bydd y trefniadau wedi eu owblbau a'r tocyn- au yn barod, gwneir hyny^yn hysbya yn Y LLAN a nowyddiaduron eraill. 2. Y mae Esgob Llandaf wedi cyhoeddrgweddi yn Gymraeg a Saesneg i'w harfer yn yr Eglwysi ar ran y Gyngres, ao arferir hi yn Eagobaeth Llandaf. Onid buddiol fyddai i'r Esgobion eraill awdurdodi'r weddi lion i'w harfer yn yr Eglwysi yn eu hesgobaethau hwythau ? Rhoddai hyn ran i holl Eglwyswyr Oymru yn Ilwyddiant y Gyngres. 3. Nid oes genyf hawl i ddweyd dim ar y mudiad y cyfeirir ato gan y Parch. Evan Davies, Owmtilleri, ac a gefnogir gan Fioer Aberteifi, ond oredaf fod awgrymiadau "Dewi Cynfab" yn wir deilwng o sylw. Annoethineb fyddai i Wyr Llanbedr gynal eyfarfod ar adeg un o gyfarfodydd y Gyngres, ac os gellir oynal oyfarfod ar adeg arall, pabam y'i cyfyngir i ftyr Coleg Llanbedr, gan mai'r diben yw trin pynciau ymairferol yn dal oysylltiad a llwyddiant yr Eglwys yn Nghymru." Nid y rhai a addysgwyd yn Ngholeg Ltanbedr yw yr unig offeiriaid sy'n gwein- yddu wrth allorau yr Eglwys yn Nghymru ao yn bryderus ynghylch ei llwyddiant.—Yr eiddooh, &o., Gelligaer. J. L. MEREDITH.

LLAIS O CARON. At Olygydd T Llan a'r Dywysogaeth." Syr,—Mynychir glanau y Brenig y dyddiau hyn 9ELU feohgyn Tregaron, y rhai sydd yn dangos awoh aid byohan i ddal y brithillod sydd ynddi. Pur gynar yw hi eto i fachu y brithill, ond feallai mai cael eu gorfodi y maent er mwyn oael ceiniog neu ddwy i fyned i'r dafarn. Yn ystod fy arhosiad yma, yr wyf wadi oael ymgom felus ilr pysgotwýr, y rhai sydd yn kynod o hoff o droii'm cabanilochasu rhag y gwlaw. Ond ni fu un a,honynt mor garedig a gadael ar ei ol fifithyll i'm llawenhau. Parotach ydynt i dderbyn ttag i gyfranu. Ond hyn a ddywedaf o'u plaid, sef mai dyma yw eu natur, ao felly nid gwiw eu beio. Purion path fyddai iddynt, er hyny, gywiro natur o'r fath hon. es Pictiwr pwy yw hyna sydd yn Y LLAN yr wyth. nos hon ?" meddai un o horiynt wrthyf ni chlyw- ais i, son erioed am dano nao am y lie y mae yn myned iddo. Dylasai Y LLAN roddi pictiwrau dyn. "OIL ag y mae y mwyafrif wedi clywed son am danynt. Ond yr un fath y gwelais hi tua mis yn ol." Seliais fy ngenau, er fy mod o'r un farn yn hollol ag ef. Yn awr af i Eglwys Caron. Saif yn nghanol y dref yn adeilad hardd. Pan edrychir ami o'r pell. der-ei thwr yn esgyn i fyny, a'r bryniau oesol o'r tu ol iddi fel i'w hamddiSyn, gwna olygfa ragorpi o brydferth. Y mae llawer yetorm wedi ouro ami, ond saif heddyw mor gadatn ag erioed, gan ymledu ei breichiau i dderbyn pawb. Dyma ragoriaeth yr Eglwys. Rhaid i Wesley fyned i gapel Wesley, Calfin i gapel Calfin, a Bedyddiwr i gapel y Bedydd- wyr, ond gall y pechadur fyned i Eglwys Grist. Ar fy rhawd yma ao acw ar hyd a lied y wlad yr wyf yn aanfod arwyddion mai tueddiad y genedl Gymreig yw dychwelyd yn ol i'r gorlan o ba un yr aethant allan. Profa ystadegau yr enwadau nad oes nemawr a gynydd wedi cymeryd lie ynddynt y deng mlynedd 4iweddaf. Mewn gwirionedd y mae eu oymunwyr yn myned yn llai eu rhif; tra i'r ochr arall nid oes eisiau ond edrych o'n hamgylch er gweled cynydd yr Eglwys. Y mae ei chynydd yn ystod y deng mlyn- add diweddaf wedi oreu ofn yn mynwesau ei gelyn- ion. Addefa blaenoriaid Ymneulduaeth y ffaith hon. A dyma yr unig reswm a ellir roddi dros waeddi am ddadgysylltiad. Nid y werin bobl sydd yn euog o'r fath gynwrf, ond eu harweinwyr, yn flaenoriaid a phregethwyr, y rhai sydd ag elw personol yn y oynwrf. Y mae arian gan y blaenor ar y oapel, y lIlae bara beunyddiol yn y oapel, ac er mwyn hyn tenant O-u goreu glas i ddymchwelyd yr Eglwys er nawyn oaww ea oapel at ei gilydd. Pa faint yw nifer J pegetbwyr a fyddai yn barod i ymuno&'r Eglwys? Dy wed odd Esgob Llandaf dro yn ol y gallasai lanw Eglwysi ei .Esgobaeth fig offeiriaid o blith y progeth. Wyr. Nid ydym am roddi anair i neb, ond y mae a gyffelvbiaeth agos rhwng pregethwyr Cymru ao offeiriaid Pabaidd yr Iwerddon. Pa ryfedd ? Onid Gwyddel ydyw arweinydd Ym. Ileillduaeth Cymru ? Gwyddelaeg yw "Ger" o UseGer. 41 Nes penelin nag arddwrn felly, nes- ftoh yw y Gwyddelod i Gar no.'r Cymry. Ond i ddychwelyd i Eglwys Caron. Y mae ei than allanol yn^bardd, fel y sylwasom, ond harddaoh fyth yw ei mewnol. Daw oynulleidfaoedd lliosog ynghyd ar y Suliau, ao y mae gwedd addolgar ar bob v.n o honynt. Ceir pregethau da iawn o'r pwlpud, a hAnt wrandawiad astud. Llafurus iawn y periglor ^ttewydd yn y dref, a chredwn fod ei fwriad ar enill flnaidiau. Rhwydd hynt iddo, a bendith ar ei ben. A chwithau, y Tregaroniaid, ymgesglwch o am. Syloh eich bagail, a gwoewch eich goreu i ddal ei fteiehiau i fyny. Taflwoh ymaith eich ystyfnig- iwydd a'ch annibyniaeth, a byddwch fel pobl eraill. Nid fy mwriad yw orafu neb, ond bai y Tregaron- lld yw balchder a hunan-Ies. Gwnagairogyngor ,a On y Brenig lea, mi obeithiaf, i ohwi. Cewch yn ei dro.—Yr eiddocb, &o., SHAMI GATTI.

GWASANAETHWR YN UNIG-NID LLYW- ODRAETHWR. At Olygydd Y Llan a'r Dywysogaeth." Syr,—Yr wyf wedi crafiu cyn heddyw ar lawer yswain yn ymddwyn mewn gwahanol blwyfi yn y cyfryw fodd ag y gallesid casglu mai gwas yn unig oedd offeiriad y plwyf, a gwasanaethu yn unig oedd ei waith. Clywais em yswainiaid a ddalient yn gadarn, ac a gyhoeddent yn groew a difloesgni mai gwasanaethwr yn unig oedd offeiriad y plwyf i fod, ao nad oedd & fynai a llywodraetbu yn yr Eglwys. Gwn am un hogyn o gurad a atebodd yswain ei blwyf a faentumiai hyn unwaith, gan ofyn iddo, Pwy sydd i lywodraethu, ynta ?" Yngwyneb y Saith fod oynifer o yswainiaid yn credu yn y gosod- iad uchod, ao yn ymddwyn tuag at yr offeiriaid ac yn yr Eglwys ar yr egwyddor, mai gwasanaethu yn yn unig, ao nid llywodraethu hefyd, ydyw rhan yr offeiriad, nid anmhriodol fuasai iryw hen wrprofedig megis Craffwr," Hen Domos," Hen Eg. lwyswr," &c., draethu eu Hen ar dudalenau Y LLAN, er mwyn rhoddi goleuni ar y pwnc er mwyn cyfar- wyddid i offeiriaid ieuainc, ac er lies i'r Eglwys.—Yr eiddoch, &a., TCMOS IEUANC.

IJLITH 0 LERPWL. [GAN EIN GOHEBYDD ARBENIG.] "A YW IACHAWDWRIAETH YN BOSIBL WEDI ANGAU." Traddodir oyfres o chwech o ddarlithiau ar wahanol destynau gan offairiaid y ddinas ar bryd- nawn Suliau yn Eglwys St. Silas, Pembroke Place. Deohreuir y oyfarfodydd hyn, y rhai a gyfyngir i'r rhyw wrywaidd, am ohwarter wedi tri o'r gloch drwy ganu a gweddio. Y darlithydd y Sul di- weddaf oedd y Parch. James Davies, A.C.. Eglwys Dewi Sant, yr hwn a ddewisodd fel testyn—" Is Salvation possible after death ? "—" A yw Iaohawd- wriaeth yn bosibl wedi angau?" Gan fod y testyn yn un mor bwysig a dyddorol a'r darlithydd yn Gymro mor alluog a phoblogaidd hwyliais fy ngbam- rau tuag yno, er fod y pellder oedd genyf i deithio yn agos i dair milldir. Yr oedd torf o bobl ar yr "haul cyn dechi-eu y cyfarfod yn dadleu y pwno gyda gwresogrwydd anarferol, a rhai yn gwasgaru dalenach (leaflets) aphamphledau ar y ddwy ochr i'r oweatiwn. Dygai hyn yn rymus i fy meddwl yr hen amsérdedwydd yn Nghymru pan oedd y bobl yn ymgynull at eu gilydd i ddadleu yr hyn a elwid y I I Pum' Pwne," ao athrawiaethau pwysig eraill, yr hyn oodd yn llawer mwy cydweddol ag anianawd Cristionogaeth na'r ysbryd politicaidd penrhydd ag sydd wedi meddianu y werin yn,bresenol. Deallais yn union fod ymysg y dyrfa oedd ar yr heol lawer o'r bobl a elwir Cyffredinoliaid (Universalists), y rhai syd&yn credu yn y posibilrwydd i ddyn gael ei ashub mewn byd arall, a'u bod yn teimlo dyddordeb anghyffredinol yn y pwnc. Ond i ddyfod at Y DDAELITH. Dywedodd y darlithydd parchedig, yr ol myned drwy y rhan ddefosiynql o'r cyfarfod, nad oedd yn bwriadu rhoddi iddynt yr hyn a elwid yn gyffredin pregetb, ond ei fod yn awyddus i siarad a hwynt mewn modd cyfeillgar aó agored ar bwnc o'r pwys- igrwydd a'r dyddordeb mwyaf. Nid oedd angen iddo wneyd,ymddiheuriad am ddwyn y fath destyn ger eu bron yn nhymor y Garawys, oblegid ei fod yn bwno ag oedd dadleueeth ddiweddar wedi ddwyn i sylw mown modd arbenig. I ba le bynag yr elenfc, yr oedd y owestiwn yn cael ei ofyn—" A yw iaoh- awdwriaeth yn boaibl wedi angau ?" Yr oedd hyn yn codi oddiar yabryd o chwilfrydedd—yr oedd dyn yn awyddus i wybod pob dirgelion. Y owestiwn ydoedd-a oedd iachawdwriaeth yn bosibl rhwng angau a barn? Yd oedd y corff yn myned i'r ddaear a'r ysbryd i t sefyllfa hono a adnabyddid wrth yr enw Hades. A Ydoedd y cyfnod hwnw yn gyfnod o hyfforddiani neu brawf, neu ynte yn un ymha un yt oeddi yr enai4 yn gorphwys mewn disgwyliad am ikdgyfbdiad a bar-n ? Nid oedd ddadl nad oedd yr enaid yn ymwybodol o'i fodolaetb, ao yn gwybod pa una oedd yn ddedwydd neu beidio Ond a oedd y tymer hwnw yn dymor ymha un yr oedd yn bosibl i'r enaid gyraedd iachawdwriaeth, neu a oedd tymor iachawdwriaeth yn terfynu yn angau ? Wedi hyny rboddodd y darlithydd parch- edig ddarnodiad neu ddeffiniad o'r gair iachawdwr- iaeth. Yr oedd i'r gair ddau ystyr-cymodiad a Duw ao ystad o iachawdwriaeth. Yr oedd enaid y cyfiawn mewn yetad o iachawdwriaeth. Yr oedd bywydysbrydol yn dechreu yma, ao yn myned ar gynydd. Yr oedd y cynydd yBbrydol bwn yn beth posibl mewn byd arall. Ymha un o'r ddau ystyr yma yr oeddym i edrych ar iachawdwriaeth yn y sefyllfa ganolog y cyfeiriwyd ati ? A oedd yn bosibl i'r anghyfiawn.a oedd yn ddiohonadwy i ddyn drwg gael ei aohub wedi angau ? Nid oedd dim a wnelai yr athrawiaeth o anfarwoldeb amodol a'r pwno, sef fod y cyfiawn i fyw a'r drygionus i gael ei ddifodi. Yr oedd y cwestiwn, pa fodd bynag, yn profi ein bod yn oredu yn anfarwoldeb yr anaid. Yr oedd y Calfin, yr hwn oedd yn credu na fyddai ond niter feohan yn gadwedig, yn gwadu y posibilrwydd or iachawdwriaeth mewn byd arall. Yr oedd yr Universalist yn ateb, Ydyw. Gan fod Crist wedi marw dros bawb, yr oedd yn credu y buasai pawb yn y diwedd (in the long run) yn gadwedig. Yr oedd yr Armjniad hefyd yn oredu ei bod yn sefyllfa o brawf. Yr codd y,pmwf i barhau hyd ddydd y farn Yr oedd llawer nad oeddynt wedi oael inanteision i wneyd derbyniad o'r Efengyl. Dyna farn yr Aroh- ddiacon Farrar. Yr oedd yr hil ddynol yn gyfan- soddedig o ddau ddosbarth-y rhai oeddynt yn mwynau digon o gyfieusderau yn eu bywyd, a'r rhai oeddynt wedi byw mewn tywyllwch ac anwybod- aeth. Yr oedd ef (y darlithydd) yn gadael pagan- iaid, gwallgofiaid, a phlant i ben-arglwyddiaeth Duw ond am y rhai hyny oedd, wedi derbyn oyf- lawnder o fanteision yn eu bywyd, ac, wedi an- ufuddhau i alwadau yr EfengyJ, yr oedd yn ateb yn benderfydol nad oedd yn bosibl iddynt fod yn gadwedig. Yr oedd y rhai oeddynt yn bresenol yn perthyn i'r dosbarth olaf. Yr oeddynt yn byw yn nghanol goleuni tanbaid yr Efengyl ac wedi derbyn pob manteision ysbrydol. Yr oedd tri pheth yn profi fod iachawdwriaeth yn anmhosibl mewn byd ar.all-(l) y Beibl ei hun, (2) rhesymoldeb y peth ynddo ei hunan, ac (3) tystiolaeth yr Eglwys. Yr oedd y Beibl mewn ystyr negyddol yn hollol ddistaw ar y pwnc. Nid oedd gair ynddo o'r dechreu i'r di- wedd yn ffafriol i'r athrawiaeth—dim gair. Yr oedd perygl i ddynion i wyrdroi yr Ysgrythyrau, ac adeiladu athrawiaeth ar un testyn neillduol, a hwnw yn cael ei gamesbonio, megis y geiriau hyny yn St. Matth, xii. 31, 32, Am hyny y dywedaf wrthych chwi, pob pechod a chabledd a faddeuir i ddynion ond cabledd yn erbyn yr Ysbryd Glan ni faddeuir i ddynion. A phwy bynag a ddywedo air yn erbyn Mab y dyn, fe a faddeuir iddo ond pwy bynag a ddywedo air yn erbyn yr Ysbryd Glan, nis maddeuir iddo, nac yn y byd hwn, nac yn y byd a ddaw." Nid oedd yn y geiriau hyn un cyfeiriad at sefyllfa ganolog, ac yr oedd yn synu fod Eglwys Rhufain wedi adeiladu y gyfundrefn o burdan (purgatory) ar y testyn nnigol hwn. Amoan yr Arglwydd Iesu Grist yn llefaru y geiriau hyn ydoedd-dangos mawredd ac eohryslonrwydd y pechod yn erbyn yr Ysbryd Glan. Yr oedd yn ym- wneyd a phechod neillduol, ao nid oedd yn golygu dim mwy na llai wrth y geiriau na'r ystyr a roddem ninau yn ami i'r gair byth." Yr oedd yn rhaid i un ran o'r Beibl gydgordio a rhanau eraill. Nid oedd yn debygol y buasai Duw yn cadw cwestiwn o'r fath bwysigrwydd oddiwrthym. 2. Mewn ystyr gadarnhaol. Yr oedd yn y Beibl ddigon o brofion mai ar y ddaear yn unig yr oedd ein prawf. Yr oedd holl apeliadau yr Arglwydd Iesu Grist yn profi hyn. Yroedd Actau yr Apostolion a holl epistolau St. Paul yn profi yr un gwirionedd. Wele yn awr yr amser cymeradwy." "Y rhai hyn a ant i gosbedigaeth dragywyddol, ond y rhai cyfiawn i fywyd tragywyddol." Os oaddym i gyfyngu cosb- edigaeth yr annuwiol, yr oedd yn rhaid i ni gyfyngu dedwyddwch y duwiol. Dadleuid nad oedd y gosb yn gymhesur a'r peohod-oosbi yn dragywyddol am bechu am ychydig ar y ddaear. Yr oedd yn amlwg nad oedd gan y rhai a ddadleuent felly yr un syniad am ddrwg pechod. Mor fawr yr ymddangosai pechod i Dduw I Yr oedd y saint befyd yn y nef yn edrych ar bechod yn dra gwahanol i ddynion ar y ddaear. Nid Duw oedd yn cosbi pechod, ond pechod oedd yn cospi ei hun. Effaith pechod oedd y gosbedigaetb. Yr oedd dameg Dives a Lazurus yn dangos fod y gagendor wedi ei sicrhavi, a bod pob tramwyfa wedi ei chau i fyny. Yr oedd y Beibl drwyddo yn dangos fod perthynaa agos iawn rhwng angau a barn, ac mai bywyd oedd amser hau, a marwolaeth amser medi. Yr oedd Duw yn drugarog, ond yn gyfiawn ar yr un pryd. Nid oedd dyn yn gymwya i farnu ymddygiadau Duw. 3. Tystiolaeth yr Eglwys. Dyna ddysgeidiaeth yr Eglwys Apoatolaidd a Chyntefig. Nid oedd gwaith Eglwys Rhufain yn gweddio dros y mllorw-yn profi fod hyny yn iawn. Yr oedd athrawiaeth y purdan yn anadnabyddua i'r Eglwys am un cant ar bymtheg o flynyddau, a dygwyd hi i mewn fel dyfais ddynol ac ofergoelus. Tuedd ddrwg ac anfoesol oedd i'r athrawiaeth fod iachawdwriaeth yn bosibl mewn byd arall. Yr oedd yn anogaeth i ddynion i fyned ymlaen yn eu pechod- au. Yr oedd yr athrywiaeth ar y goreu yn amheus, a'r oil a ellid ddweyd yn ei ffafr ydoedd-y gallai fod yn iawn. Gwnaeth y darlithydd apel nerthol at y gwrandawyr i beidio oymeryd eu harwain ymaith gyda pbob awel dysgeidiaeth. Yr oedd yr enaid yn rhy werthfawr i'w grogi ar faoh amheuaeth. Yr oedd diweddglo yr araith yn un o'r darnau mwyaf nerthol ac argyhoeddiadol a wrandewis erioed. Yn sicr, cyn terfynu rhaid i mi gael dweyd gair am Y DASLITHYDD. Mae Mr. Davies mor gartrefol yn yr iaith Saesneg ag yw yn iaith ei fam, ac yn un o'r pregethwyr Oym- reig a Seisnig goreu yn y ddinas fawr ar lan y Ferswy. Teimlwn yn falch o'r hen genedl wrth ei wrando. Mae yn ymgyfathrachu mwy a'r Saeson na'r un offeiriad Cymreig a fu o'i fiaen yn Llynlleiflad. Yehydig amser yn ol bu yn darllen papyr mewn cyfarfod deoniaethol. Llwyddiant iddo CYNGERDD. Cynhaliwyd cyngerdd ar y 26ain oynfisol, yn y Windsor Mission Hall gan gorau Eglwysi Seisnig a Chymreig St. Nathaniel, dan lywyddiaeth y Parch. R. Hobson, ficer. Y prif leiswyr oeddynt Miss Trevitt, Mrs. Thomas Jones, Mr. J. Greenfield, a Mr. J. Herbert Thomas. Cyfeiliwyd gan Mr. F. Sander. son, a Mr. J. K. Cave. Oanwyd detholion o't Messiah," a gwnaeth pawb eu rhan yn ganmol- adwy. Gynwysai yr ail ran o'r rhaglen amryw ganeuon, y rhai a roddasant foddlonrwydd cyffredinol. Unodd y gynulleidfa yn galonog ar y diwedd i ganu yr hen emyn nefolaidd Gwaed y Groes." Yr elw at dreuliau yr Eglwys Gymreig. Ni ddaeth cynifer vnghyd ag a allesid ddisgwyl, yr hyn a briodolid i'r ffaith fod y cyngerdd wedi ei gynal mor fuan ar ol y genhadaetb.

— Beth amser yn ol, rhoddodd Mrs. Daisy Spellman, Kansas City, Mo., ei pblentyn deunaw mis oed yn ngofal Mr. a Mrs. George Henry, y rhai, tuag wythnos yn ol, a gychwynasant am Loegr, fel y tybid, yr hyn a barodd i Mrs. Spellman bellebru at yr Ysgrifenydd Blaine am neddiad a dychweliad ei hanwylyd. Daliwyd y ffoaduriaid yn Chicago. Ganol yr wythnos fynedol bu farw dau henaf- gwr tra pbarchus ag y orybwyllwyd eu henau yn y Drych yn ddiweddar, sef y cyfreithiwr Sidney Bartlett, Boston, yn 90 mlwydd oed, a'r dyngarwr elusengar Isaiah V. Williamson, Philadelphia, yn 87 mlwydd oed. Bydd eu coffadwriaeth yn berarogl am amser maith. Mae y Bedyddiwr goludog John D. Rochefeller, New York, wedi rhoddi 100,000 o ddoleri i'r American Baptist Education Society, i'w talu yn ol 10,000 o ddoleri y mis, ao at yr amod ei fod ef i gael ei hyBbysu ymlaen Haw am y defnydd fydd i'w wneyd o'r Mian. Rhodd dywysogaidd, ao amod rhesymol.

CLYWEDION GAN HEN FEUDWY 0 MOEL FAMAU. Clywed fod y Parch. T, W. Vaughan, parsom Rhuddlan, wedi gwerthu dwsinau o gopiau o Esboniad Walsham How ar Efengyl St. Matthew, ac hefyd Nodiadau Lane ar Hanes yr Eglwys. Bendith fo ar ei ben. Clywed fod Eglwys Gymreig yn Ninbyoh. ac fod y Cymry yn cael gwasanaeth Cymraeg cyfiawn, yr hyn sydd yn cael ei werthfawrogi gan y Cymry. Clywed fod y Oymry yn Rhuthyn yn cael rhyw sham o wasanaeth Cymraeg; ac hefyd nad yw y Deon Gwladol nemawr byth yn cynal cyfarfodydd deoniaethol. Pa beth yw y rhesymau dros hyn ? Gwnaiff y Deon Gwlodol fod mor garedig a rhoddi eglurhad yn Y LLAN ? Clywed nad yw Y LLAN na'r Cyfaill yn cael ychydig neu ddim o gefnogaeth yn Neoniaeth Dyffryn Olwyd; a chlywed hefyd nad oes yr un newydd o'r plwyfi canlynol yn ymddangos yn Y LLAN, &o.:—Llangynhafal, Llanycnan, Gyffylliog, Clocaenog, Efeneotyd, Derwen, &e. Da chwi, foneddigion, danfonweh ambell i bwtyn i'r LLAN, a chynorthwywoh ef ac eraill hyd eick gallu. Onid oes eisiau diwygiad mawr yn hyn, a hyny yn ddioed ? Cofiwch y mae yr Hen Feudwy yn gweled ac yn gwybod y cwbl o Moel Fammau. Byddwch wyoh yn y Dyffryn hyd y tro nesaf.

Ymddengys fod deddfwrfa Rhode Island a'i bryd ar ddileu y gwelliant gwabarddol ar ei Chyf- ansoddiad, a basiwyd ychydig flynyddau yn ol. Myn Ilawer o bobl y tipyn Talaeth hono fod gwabardd- iaeth yn fetbiant. Yr hyn sydd yn hynod yn y mater ydyw, mai gwirodwyr sydd yn cwyno fwyaf oherwydd y methiant." Dydd Mawrth yr wythnos aeth heibio, bu farw Miss Mary L. Booth, golygyddes alluog yr Harper's Bazaar. Yr oedd yn foneddiges, wylaidd, synwyrol, a meistrolgar ynghylch ei galwedigaeth oruchel. Arferai gadw math o Seiat Lenyddol yn ei phres- wylfod yn Brooklyn bob noa Sadwrn. Ganwyd yr hen ferch ardderchog yn 1831. Ddechreu yr wythnos ddiweddaf trengodd Newton Watt yn y benydfa yn Jolietj Ill., lie yr oedd yn garcharor oesol fel un o ySheilwyr a lleidd. iad yr Express messenger Nichols, heth amser yn ol. Geiriau olaf Watt oeddynt, c. Nid wyf yn euog." Dichon ei fod yn dweyd y gwir. Tueddol i fod yn fyrbwyll yw hyd yn nod llysoedd barn pan fydd y oyhoedd cynhyrfus yn ysgrechain am ddial ar ryw an waed un llofruddiedig.

HY LLAN" PEL ORGAN YR EGLWYS. At Olygydd Y Llan a'r Dywysogaeth." i chwi am eich ysgrif arweiniol y rhifyn diweddaf yn egluro y safle a gymerir gan LLAN. Fel rheol, y rhai fydd yn owyno yn fwyaf 7dyw y rbai hyny fydd yn rhy analluog i ysgrifenu 1\ hunain, neu yn rhy ddiog i wneuthur dim yn y Piwyf dros Y LLAN. DtLtganasoch eich dymuniad am gael oaniatad i 4nwI eich oynorthwywyr, er rhoddi taw bythol ar yr anfoddloniaid hyn. Yr ydym wedi bod er's liawer o 47miser dros i'r LLAN fabwysiadu oynllon cyffelyb, er 41 nid yr un amcan oedd genym mewn golW8. Y i ydym yn oredu mai da fuasai cael un erfchygl ynwythnosol âgenw yr awdwr wrthi. Buasai yr ysgrifenydd yn debyg. o "dynu ei gôt"; buasai yn oreu mwy o ddyddordeb yn y darllenwyr, a buasai hefyd, fel y dywedasooh chwi, yn agor llygaid y rhai sydd yn haeru yn barhaus mai organ plaid ydyw Y LLAN, ao nid organ yr Eglwys. Mae llawer o bapyr- an Seisnig wedi mabwysiadu oynllun cyffelyb, ac mae genym bob lie i gredu ei fod yn gweithio yn Ilwyddianus. Os mabwysiedir cynllun tebyg, dym- unem hefyd awgrymu y priodoldeb o hysbysu teetyn yr erthygl ac enw yr awdwr yn y rhifyn blaenorol. Carwn wybod eich barn ar hyn.-Yr eiddoch, &c., NORTHMAN. [Credwn fod y oynllun uchod yn un ymarferol, ac mai doeth fuasai cael erthyglau yn wythnosol yn dwyn enwau yr ysgrifenwyr. Ar yr un pryd, rhaid oadw yr adraa olygyddol, ar wahan, onide fe fydd yr amryTusedd yn waeth nag erioed. Credwn yn mhellach fod yr erthyglau presenol yn cael eu hysgrifenu heb y g6t." Dioloh i Northman am ei lythyr. CaifE ei awgrymiadau rhagorol sylw dyladwy.—GOL.J