Papurau Newydd Cymru

Chwiliwch 15 miliwn o erthyglau papurau newydd Cymru

Cuddio Rhestr Erthyglau

6 erthygl ar y dudalen hon

Advertising

Dr ygair i Gy mru

Newyddion
Dyfynnu
Rhannu

Dr ygair i Gy mru Unwaith eto y mae y cri ar ei aden parth di- rywiad moesoldeb ymhlith y Cymry. Dro ar ol tro y clybuwyd y cyfteJyb ochain. Os gwir y gair, y mae yn prudd iawn, a dylai gvffroi yr eglwysi Cymreig o bob sect ac enwad i fwy o ymdrech i achub y gone ill rbag dinystr, a symud y gwarthnod du hwn o'i hanes. Ym-I ddengys fod yn haws cael Jeremiah nag un math arail o broffwyd yng Nghymrn ar hyn o bryd; o ifoiaf, dyna y. cenhadwr mwyaf poblogaidd. Mae popeth yn mynd at y gwaotliaf. Temtir ni i fod yn Possimistiaid yn hytrach IJag Optimistiaid. Buom yn gorfoleddu dros amser yn sylweddoliad y nod a angerddolodd egnion v tadau, ac a enillodd eu hebyrth drud er ei fwyn- -Prif Ysgol Gymreig, a chyfundrefn addysg gyflavvn ac offeithiol. Erbyn heddyw, gellid tybio mai dyma un o felltithion mwyaf Cymru. Haerir gan rywrai fod yColegauV yn nythleoedd pob drygau. Mao eu hawyrgylch yn anffyddol, on hvsbryd yn wrth-Ymneilltuol, a megir ynddynt ffopiaid giramal, bradwyr gwerin a chardotwyr ffafrau gyfoethogion, dirmygwyb y Seiat a chw< nyelxwyr Society ac y mac rhai yn gwelci llifddorau arifoesoJder a llygretiigaet-h ymhob ffurf yn cael on hagor ar y wlad a'i sofvdliadau a-ddysg. Ymosodif ar yr eglwysi, a dy- vedir eu bod. pob cnwad a sect ynghyd. weoi syi-thio i ddifrawder, yn jmroi i esrnwythyd a phopeth end yr ymdrech gcnhadol er mwvn pii un, yn anad dim, y proffcsant fodoli. Nid -i j) o' nnfynvch y crces-gyhudda y gwahanol sef- yclliadau eu gilydd, pleidwyr addysg yn erbyn yr eglwysi, a'r eglwysi yn erbyn. pleidwyr «ddysg. A'r estroniaid, wrth weled y cy- thrwfl, oiul lieb ddeall sefyllfa Cymvu, & ddeu nut- i'r casgliad fod cyflwr Cymru yn druenus mewn gwirionedd. Os nad yw mor derfysg- 9 InI a'r Iwerddon, tybiant ei bod dan goclil o dawelwch yr gwneud drygau gwaoth na e(ettle-di-irinfl," etc. Y mae hyn oil yn sicr (1 ddweyd yn orbyn Cymru yn ei hynadrecli am ci hawliau gwiadol, yn enwedig y Dat gysylltiad. Barnwyr a Diwygwyr. id S'llllllor ynfyd a meddwi, od oes drygau ar gynydd yn ein gwlad, fel yr haerir fod, y d\ !id gadael Uonydd iddynt. a phlethu dwy- aw mewn boddlonrwydd gaii freuddwydio fod popeth yn iawu. Rhaid i'r gwir wladgar- wr ddweyd y gwir a'r caswir wrth ei genedl. Er hynny, nid ym yn bared i goelio pob math o gyhuddwr ei genedl. Ymddengys ambell un o'r cyfryw yn llawer rhy ysgafn-galon i fod yn wir ddiwygiwr, ac nad oes ganddo ond proffes proffwyd heb ei galon. Y gwahan- iaeth rhwng y cyffrowr a'r diwygiwr yw fod y cyntaf yn mwynhau cylneddi ei nc vydd d'rwg heb aberthu fawr er mwyn diwygiad a'r ail yn cyhoeddi y d'wg a chryndod yn ei lais ac ing enaid n ei frawddegau. Gorchwyl go rad yw eistodd i lawr wrth y ddesc. dar- llen ystadegau cenedl, yna tynnu casgliadau oddi wrthynt, ac wedyn daflu condemniad i wyneb cenedl o fod yn ymlygru ac ar y gor- iwaered. Gellir gwnoud hyn oil heb i'r ey- huddwr wneud vnichwiliad personol, heb iddo fynd wyneb yn wyneb a sefyllfa foesol y bobiogaeth, nac mown un modd osod ei hun o dan fawr dreth i edrych ansawdd v wlad drosto ei hun. Oes, y mae gwahaniaeth mawr rhwng y be'rniad a'r diwygiwr. Y neb a gred fod Cymru mor isel ag y dywed rhai ei bod mewn moesoldeb, y mae yn syn na fyddai iddo droi allan yn genhadwr fel y fflam dan. Ni fu yr un gwir broffwyd orioed na fyddai ei wroldeb cystal a'i genadwri. Os y der- byniai wirionedd i'w feddwl, nid efe oodd y gwr i ymatal rhag mynd allan i'w gyhoeddi i'r bob!, hyd yn oed pe gorfyddid iddo fynd ar yr allor i ddioddef am hynny. Ac un peth go ryfedd ynglyn a'r cyhuddiadau hyn a ddvgir ymlaen o bryd i bryd am genedl y Cymry yw fod rhai o arweinwyr y bobl, perthynol i'r holl enwadau fel eu gilydd, yn ymddangos fel pe bvddai yn newydd iddynt hwy. Clywir adsain v eyhuddiadau elrwy gynhadleddau crefyddol a gweinidogaeth y gwahanol enwadau am ysbaid wedi y gwneir hwynt. Ymddengys i ni fod' yr adsain lie y dylai v lleferydd gwreiddiol fod, clywedion he v dvlai fod'y dystiolaeth. Mae yr eglwysi o bob cnwad a, sect vn llenwi'r wlad, ac i'r amcan proffesed:g o aclmb y bobl i wirionedd a sancteiddrwydd. Yn sic", gellid meddwi Isi y byddai pob eglwys, o leiaf vr lioll eglwysi gyda'u gilydd, yn dwyn eu cenhadaetli yn ddigon agos i'r boblogaeth i weld eu gwir sefyllfa a gwybod i sicrwydd betli yw cyfhvr moesol y bobl, ac nid ynwrando am lef rliyw oracl hwnt ac j'tna i'w hysbysu ar y mate-, yn awr ac yn y man. Mae y cylfro yabeidiol hwn yn bradychu gwendid gan nad pa olwg a gymerir arno. Os nad yw pethau cynddrvg ag v dywedir eu bod, paham y cyffroir cy- maint ? Os ydynt, paham na fuasai hynny yn wybyddus ? Rhywbeth yn eisieu. Y mae rhywbotli yn cisiau, a chredwn nad anodd dvfalu beth. Y mae angen rnwy o undeb conhadol rhwng yr holl enwadau a sectau yng Nghymru i geisio ennill y bobl- ogaeth i Grist. Y rhai sydd ganddynt yr awdurdod ucliaf i lefaru ar y mater hwn yn em gwlad yw y dosbarth hwnnw sydd twyat vmroddol i'r gwaith cenhadol. Ceil' hwynt vnglyn a'r Forward Movement, y cenhad- aethau cartrefol perthynol i'r gwahanol enwadau, ynghyda gwoinidogion a gweithwyr crefyddol ynglyn ag ami oglwysdrwy y wlad. Dvma v rhai sydd wyneb yn Wyneb a r bobl, ac a'r rhai mwyaf truenus ohonynt. Clywsom ami un ohonynt hwy, yn feibion a merched, vn dwvn tystiolaeth vxniongyrchol o faes eu llafur. Clywsom ganddynt lawer hanesyn prudd am yr iselder i ba un y mae n bosibl i bersonau a theuliioedd ymollwng drwy oferedd a phechod ond ynglyn a hynny ceid ganddyut. hanes y gallu digonol i'w hadfer hefvd. Nid eu gwaith hwy yw cylioeddi'r condemuiad ar neb yn gymaint a gofyn cydymdoimlad a cliyniorth yn yr ymdrech y maent hwy eu hunaiu wedi ytit- daflu iddo er Illwyn oli cyd-ddynion. Ond fe ddvlai yr vsbryd cenhadol liwn fod yn gy- ffredinol. Dvlai v cenhadwr dyfu o bob disgybl ac o bob egiwys. Tuedd rhy gyffredin yw i'r Iliaws mewn eglwysi dybio mai gwaith gweinidogion a diaconiaid yw bod yn gen- hadoh. Mae gormod o grefydda drwy ddirprwy. Tvbia llawer ond iddynt gyfrannu ,i,T.,iati ct vr achos, ou bod hwy wedi cwblhau ell dyledswydd. Camgymeriad dirfawr yw hvimv. Mae dirprwyo y genhada-eth o aelodaeth eglwysig yn amhosibi-mor amhos- ibl ag a fyddai dirprwyo edifeirweh neu ffydd. Mater o bersonoliaeth yw cenhadaeth 1 Gristion. Y mae i fod yn dyst dros Tesu. Sylweddoli hyn fyddai y Diwygiad nas gwel- wyd eto ei fath yn ein gwlad. Pan fyddo etholiad Seneddol neu leol yn digwydd, gwelir dynion o'r gwahanol enwadau yn ym- uno a'u gilydd i ymweled o dy i dy, ac i ddadleu hawliau yr ymgeisydd a gefnogant. Y gresyn yw nas gallai proffeswyr crefydd anghofio eu gwahaniaethau sectol ac enwadol, ac ymuno vn amlach i ymweliadau mwy ymdrechgar a'r bobl, i geisio eu perswadio i ddilyri y Crist, ag y eanasant Ei glod fel Brenin Nof a llawr." Pe meddiennid Cristnogion gan y syniad priedol am bwys- igrwydd cymharol pethau mewn crefydd ac enwadaeth, rhoddid llai o bwys af gystad- leuaeth ystadegau, gwneid llai o ymdrech i broselvtio o eglwys i eglwys ac o enwad i enwad, ac fe grynhoid egnion crefyddol yr holl genedl i'r pwynt o waredu y rhai ag yr honnir eu bod yn dwyn gwarth anfoesoldeb ar ei henw da. Yn swn y newyddion am China a Twrci yn codi, byddai yn drychineb anrliaethadwy i Gymru fynd i lawr, Bydd raid i Gristnogion golli llai o amser gyda man reolau a ffurfiau, ac aberthu mwy i amcan mawr yr Efengyl. Angen mawr llawer o honynt yw cweryla llai a'u gilydd, a mwy a'r Diafol,

YR .I .Eisteddfod Genedlaethol

NOS LUN.

DYDD MAWRTH.

DYDD MIERCHFIIL.