Y Tyst

Nodiadau anerchiad draddodwyd yng Nghyf- eillach Cymanfa Maldwyn ym Mhenarth.

'PA BETHAU BYNNAG, SYD" D HAWDDGAR. v GAN Y PARCH. G. GRIFFITH, DREFNEWYDD. DioLcii am Gyfeillach i drafod rhinweddau. Darogan diffygion sy'n lladd Cyfeillach. Gwell rhinwedd na diffyg. Cyfeillach rhinweddau sy'n magu saint. Perthyn yr hagr a'r hawddgar i fywyd. Bywyd yn ei radd isaf yw'r hagr bywyd yn ei radd uchaf yw'r hawddgar. I'r graddau y daw bywyd yn berffaith y daw yn hardd. Perffeithrwydd prydferthwch yw bywyd per- ffaith. Cyfuniad rhinweddau yw perffeithrwydd cymeriad. Disgleiriai y rhinweddau arwrol fel y rhinweddau efengylaidd yng nghymeriad Paul. Nis gallent fod oddiwrth ei gilydd. Gall rhin- weddau ofyn, Pwy a'th osododd di yn farnwr rhyngom ? Mae Cariad a Chyfiawnder yn un yn natur Duw, a dylent fod yn natur dyn. i. Hawddgarwch lle. Mor hawddgar yw Dy bebyll Di, 0 Arglwydd y Unoedd: Hawddgarwch y babell wedi swyno calon Dafydd. Pwy sydd heb ei fangre hawddgar ? Hon yw Eden bywyd. Ni chyll byth mo'i gafael. Cofiai di o fryn Misar.' Mangre yng nghofion crefyddol Dafydd oedd y bryn hwnnw. Diolch am fangre'r hawdd- garwch. Dyma ein Jerusalem. Ein traed a safant byth ar dy lennyrch glan. 2. H-(ilzvdd,ayzvclt persoitoliaeth.-Hwll yn rhyw- beth i'w ennill. Mae i'w ennill trwy'r meddwl. Os am fod yn hawddgar, rhaid i'r hawddgar gael lie yn y meddwl. Daw rhinweddau'r meddwl yn elfennau'r bywyd. Blagur meddwl yw bywyd. 3. Hawddgarwch cymeriad, Mae hwn yn swynol.. Ennill, denu, tynnu ato ei hun mae hwn. Mae'n urddasol. Efe yw'r gwir fon- liedch\ r. Mae'n barhaol, nid un dros dro. Deil byth i syllu arno. 'A thing of beauty is a joy for ever.'

Nodiadau anerchiad draddodwyd yng Nghyf- eillach Cymanfa Maldwyn ym Mhenarth.

eidiaeth Paul. Disgwyliai efe i gaiilymvvr Crist beidio x, y-frad-ti mewn pethau o'r fath, ond yn hytrach i godi uwchlaw iddynt, a meddwl am y pethau daionus gyflawnid gan eu cyd- grefyddwyr ymhob man. Yr ydym ninnau i edrych am y da ym inhawb, ac i fod yn barod i osod. sel ein cymeradwyaeth arno. Ac yr ydym i ddisgwyl clywed fod pethau teilwng a rhinweddol yn cael eu cyflawni gan rywrai o hyd. A dylem fod yn barod bob amser i roddi derbyniad croesawgar i'r gair dclaw atom yn ein hysbysu am ddaioni a gwir IwydÜ- iant ein brodyr a'n chwiorydd, pa le bynnag y byddont yn llafurio. Rhaid i ni fod yn rhydd oddiwrth ragfarn, drwgdybiaeth, eiddigedd a phob teimlad cyffelyb tuagat i ni allu mwynhau a gwerthfawrogi newyddion da am bobl eraill. Cof gennym i ni gael y fraint rhywdro o wrandaw ar weinidog enwog yn annerch cyfar- fod o weinidogion. Yn ystod ei anerchiad dy- wedodd fod gan weinidogion i frwydro yn erbyn rhyw fath o deimladau drwg yn eu gwaith hwy. Yna cyffyrddodd a'i brofiad bersonol, gan gyf- eirio ato ei hun ar adeg neilltuol yn ei hanes. Yr oedd efe yn weinidog ar eglwys bwysig yn y Brifddinas ar y pryd. Heb fod ymhell oddi- wrtho yr oedd dau gapel mawr, un o bob tu iddo. Yr oedd gweinidog enwog ymhob un o'r ddau, ac yr oedd y ddau addoldy yn rhai atyn- iadol iawn. Oblegid hynny meddyliodd y gall- asai ei eglwys ef ddioddef. Ond yn hytrach na chaniatau i deimladau drwg lochesu yn ei fynwes, penderfynodd weddio dros lwyddiant yr achos yn y ddau le yn ogystal ag yn ei le ei hun. Cariodd allan ei benderfyniad, a chafodd y fraint o wybod fod y tri addoldy mawr gerllaw ei gilydd yn cael eu llanw'n dda, ac fod llwydd- iant ar y gwaith ymhob un o'r tri lie. Dyna un, gallem feddwl, ddaeth i fyny a dysg- eidiaeth Paul. Gallodd efe wrandaw ar adrodd- iadau am Iwyddiant ei frodyr yn y weinidogaeth lafurient yn ei ymyl mewn ysbryd da, a gwedd- iodd am lwyddiant pellach ar eu gwaith. Un o'n peryglon ni, efallai, ydyw ymgolli yn ormodol ynnom ni ein hunain a'n gwaith fel nad oes inni lawer o fwynhad wrth glywed son am ragor- iaethau bywyd a chyflawniadau pobl eraill. Hwyrach fod yn ofynnol i ni ddisgyblu ein hunain i raddau er mwyn bod yn alluog i wneud yr hyn a anogir gan Paul yn y fan hon. Dywedir fod eisiau disgyblu'r llygad er ei alluogi i wneud ei waith yn y modd mwyaf eff eithiol mewn perthynas i brydferthwch anian, ac y daw gweled prydferthwch yn beth hollol naturiol iddo ar ol myned trwy ddisgyblaeth arbennig. Beth amser yn ol dywedai Dr. J'owett iddo ef fod yn siarad a dvn oedd wedi ymgymeryd a'r gwaith 'o dynnu lluiiiau fel hobby. Dywedai y person hwnuw wrtho ei fod ef wedi myned trwy gymaint o ymarferiad wrth edrych am bethau prydferth yn natur fel yr oedd yn synnu fod y fath gyflawnder o brydferthwch i'w gael mewn lleoedd ymddanghosent yh gyfiredin iawn cyn hynny. Felly y mae pan ddeuwn at bryd- ferthwch moesol ac ysbrydol. Mae'n ofynnol i ni fyned trwy ddisgyblaeth neilltuol er ein cym- hwyso i'w ganfod a meddwl yn uchel ohono. Full many a flower is born to blush unseen And waste its sweetness on the desert air.' Efallai mai dyna yw tynged blodyn rhinwedd hefyd mewn ambell i fan. Nid oes llygad i'w weled na chalon i'w deimlo, ac felly ni cha ei werthfawrogi. Dylai'r chwaeth gynhenid sydd ynnom at y cain ymhob cylch gael ei thynnu allan a'i datblygu. Pa bethau bynnag sydd ganmoladwy ineddyliwch am y pethau hyn.' Eto, yr ydym yn cael mai un ystyr i'r gair droir yma i gaiimoladwy,' ac i'r Saesneg yn of good report,' ydyw swnio yn dda.' Felly ymddengys fod yr Apostol yn golygu fod peror- iaeth felys yn perthyn i hysbysiaeth am fywyd a gweithredoedd o nodwedd uchel; ac yr oedd efe am i'r sawl dderbynient y fath hysbysiaeth fod yn barod i'w derbyn a'i gwerthfawrogi. Pa bethau bynnag sydd ganmoladwy ineddyliwch am y pethau hyn.'