Papurau Newydd Cymru

Chwiliwch 15 miliwn o erthyglau papurau newydd Cymru

Cuddio Rhestr Erthyglau

4 erthygl ar y dudalen hon

YS1AFELL Y BEIRDD

Newyddion
Dyfynnu
Rhannu

YS1AFELL Y BEIRDD Y oynbjrchion gogyfer a'r golofn hon i'w oyf eirio -PEDROG, 217 Presoot Road, Liverpool MYND YN 89. 1 I Mr^Hugh Hughes, Earleawtln. 0'1 wyth deg wyth hoewdeg a—yr henwr Annwyl ar ei yrfa Y Ne' lawen oleua I gongl deg ei hangel da.—PEDROG. RHUTHR PEDROG AC R.H.W. I'M sarhau cawd dau cytfin,-dau arwr, A dorrodd fy nghyntun. T'rawed, neu gwaedded rhywun, Dyma nhw, weilch--dau 'mhen un Penodwyd i'm poeiiydio-gan awe* Gnoawl y bardd Pedrog O'i frest rydd ceir ef ers tro, Gennad hyf, yn gwneud hafog Ryw ddydd hwnt Iwerydd hen o wnaed Yn Utica drylen [cwrdd cc Hen lane yn ceisio lancen," Ebr y gWr-a bu awr gwea. Oad R.H.W. yn rhoi dart senn-&bA!- Ar fwa cryf awen Beiwr braf dan ffurfafen Llwm yw o lie mae ei Wen ? Ystyried a tosturiwr-beth yw ef Beth yw oed ei gyflwr x Gwahoddaf e'n gyhuddwr Wedi ei weld yn briod wr. I Uwch f'annedd dyrch ei fenyr—fel annedd Foel, unig, annifyr Mae hefyd ym Mron Myfyr, Sy'n iawn fyw—oes, un yn fyrr Rhoi gwys a gwawdd, hawdd yw hyn—i'r Rwydo arall lencyn [dewrion Gwylied ef wrth glyd ofyn Gael yn nhy dal ei gloi'n dynn Anturia, ddvn, treia ddod :—I ba Ie, I R.H. ? in ae blys gwybod. Wyt ti oefmar y tywod Ar fordaith sy faith i fod ? Yng ngoleuni d'englynion—godidog Dedwydd yw fy nghalon Ond di-daw cwrnad dy don, A 'ngherydd yw'th gynghorias. Dy glefyd ga'i A-n-o chen it Chwaneg o englynion Gan hynny cwsg yn union R.H., wir, 0 taw a son ALAFON. YN AWR CYSTUDD. I Fy chwaer,—'Rwy'n anfon canig Ddaeth imi'r funud hon. Llawenydd mawr yw deall Mor ddedwydd yw eich brow. Dan wasgfa trallod, poen a chur, Fe lifa hedd o'r galon bur, Mae Bunyan wrth ddisgriflor Pererin yn y byd, Yn son am faint ei groesau,— I Rhyw helbul blin o hyd A'i galon friw yn llawn o ofn Wrth feddwl am yr afon ddofn. Ond pan ddaeth at ei dyfroedd, Diflannu wnaeth ei fraw Afonig dawel ydoedd, A chartre'r ochor draw A theimlo'n eofn wnaeth y gWr Wrth weld mor fychan oedd y dwr. Diflanna'n hofnau ninnau Trv'r nos yn oleu ddydd Mae'r Iesu'n addo cymorth I bawb o deulu'r ffydd. Rhown arno'n pwys, rhown iddo'n Haw, iVn harwain drwy i'r ochr draw." Upper Brighton R. H. JONES. FY MAM YN LERPWL YN 84. I mi mae'n beth syn Gweld fy mam fel hyn, Ar ddydd pen ei blwydd yn Old Castle Buildin' Ei phedair a phedwar ugeinfed flwyddyn Rhyw hepian a gweu a cholli y pwythau Yw ei bywyd hi'n awr—a 'mywyd innau. Pam 'r erys mor hir Yn yr anial dir, A'i chefn mor gam dan bwysau blynyddoedd, Mae'i theulu'n poblogi daear a Nefoedd Oes peidio bod rhai o'r plant allan eto, Ya cadw'r hen wraig mor hir heb noswylio. Nid rhyfedd i mi Yw ei gweled hi I fyny mor hwyr, ar ol ei chymdogion, A nhad yn ei wely ers oriau meithion Gynt pan ynghanol trafferthion ei theulu Hi fyddai'r olaf ar ei thraed pryd hynny. Mae'i nerth yn gwanhau A'i garau'n llesghau. Mae'i gwallt ar ei phen yn wyn fel ei chalon Nid mynd yn hen, ond wedi mynd weithion. Tra deil i ddringo hen a-llt y pum' ugain A rhai o'i phlant yn hen bobol eu hunain. Pe clywech chwi hi Yn dadleu a ni, Ni'r plant 'r ochr yma ar ambell i egwyl, Fod ganddi hi blant 'r ochr draw'n ei disgwyl Mae'i hawydd yn fawr ar brydiau i groesi Ond fod tipyn o ofn yr hen afon ami. A glywi di, John, Guriadau ei bron, Sydd lawned o serch ar eigion o ddyfroedd Mae'n meddwl amdanat ar hyd y blvnydd- oedd, A thybiaf ei bod yn breuddwydio weithiau Mai ti ydyw Llywydd yr Unol Daleithiau. Wyt ti'n gwybod, John, Draw, draw dros y don, Tod ymwelwyr dy fam yn brinion ryfeddol, Dim ond ambell angel o'r byd tragwyddol, Er ei bod at home bob dydd efo'i hosan, 'Dyw hi'n disgwyl dim byd ond onoc y post- man. Mae hi'n wraig go fawr Ers tipyn yn awr Wrth dderbyn ei phension oddiwrth y Llyw- odraeth, Ond gwell ganddi hi ei alw'n Rhagluniaeth Oherwydd rhyw ddryswch sydd yn ei gallu- oedd, 'R hen wraig sy'n cymvsgu daear a nefoedd. Ond er hyned yw Mae'n syndod mor fyw Yw mam ambell waith yn olrhain ei theulu, Mae'i chof yn ofnadwy o gryf y pryd hynny Gall hollti moroedd, a symud mynyddau, Os bydd rhywrai go fawr i ni yn berth'nasau. Chwith iawn gennyf fi Yw ei gweled hi Fu gynt mor heini, mor swrth ei cherddediad; Ac yn son o hyd, o hyd, am rhyw alwad Mae'i chlust yn trymhau, a'i llygad yn pylu 'Dyw hi fymryn llai mam i mi am hynny. 'Rwyf yn ofni'n fawr Iddi hi dorri lawr Dan feichiau trymion ail fyw a phryderu Ei bywyd drachefn ym mywyd ei theulu Pe llwyddwn i rhywbryd i ddyfod yn rhywtin, Fyddwn i'n blentyn i neb ar y ddaear wedyn. A welaf fi ddydd Rhywbryd y bydd I mam beidio bod yn fam i mi mwyach ? Mae'n well gen i'r afon sy'n rhedeg yn hytrach Na'r eigion mawr llonydd di-lan a diwaelod Teimlaf fel yna, beth bynnag wy'n wybod. Mae Prynwr y byd Yn Frawd i ni gyd A ninnau'n parhau yn frodyr i'n gilydd Os dringo yw bywyd i ben y mynydd Nes gweled y bryniau o danom yn darfod, Mae'n well gen i fyw a marw'n y gwaelod. Ai yr aderyn bach Sydd yn canu'n iach, Ar fore o haf mewn coedwig fawr, lydan, Heb 'nabod ei fam na'i frodyr ei hunan, j Fyddaf fi rhyw ddydd wedi magu edyn, A mam yn ddim i mi ond aderyn. Oes rhywbeth yn Nuw Geidw fam yn fyw, Mae Duw yn Dad, yn Frawd, ac yn Briod A ydyw y fam yn y fam i ddarfod ? Y Nef i mi gynt ydoedd gwen ei hwyneb, Ai aelwyd heb fam ydyw tragwyddoldeb ? Ond nos yw yn awr Ar ddyn ar y llawr, Rhyw weled y mae nad ydyw yn gweled, A thybio mai'i gysgod ei hun yw ei dynged. Mor fyr yw ei olwg, nis gall weled eto Ddynion, dim ond prennau, prennau yn rhodio Y mae Duw yn fawr Ac mor bell yn awr, Ond hwyrach y daw yn nes bob yn dipyn, Pryd hynny ni pheidiaf fi bod yn blentyn A phlentyn anniddig yng nghwmni engyl, Heb fy Nhad, fy Mrawd, afy Mam yn ymyl. Mae Duw yn mhob man, A dyn eisiau rhan Fe *yr fod cyfoeth dihysbydd yr eigion Yn eiddo i bawb, ond fo biau'r ffynnon Mae'r rhaeadr gwyllt yn gwneud iddo gilio, Ond gwadd mae'r pistyll i yfed ohono. Duw greodd yr haul, ond dyn wnaeth y gan. nwyll, Ac mae'n falch ohoni ar noson dywyll. ROLANT WYN. I

-u-Clasuron CynghaneddI

Y Cymry Pell. I

Advertising