Papurau Newydd Cymru

Chwiliwch 15 miliwn o erthyglau papurau newydd Cymru

Cuddio Rhestr Erthyglau

4 erthygl ar y dudalen hon

YSlAFEU Y BCIRDO

O Lofft y Stabal.

IBeirniad -y "GwanwynI

Newyddion
Dyfynnu
Rhannu

I Beirniad y Gwanwyn I ylc gawn Chwarterol, dan n wdd Cym- deithasau Cymreig y Colegau Cenedl- aethol, a thanolygiaeth J.Mo ris Jones. Leipwl: Hugh Evans a'i Feifcion, Argraffwyr, Stanley Ro d. Prie Is. NOdweddir y rhifyn hwn gan erthyglau pwysig-pwysig, ond nid trymaidd. Cymerir y gofod i fyny agos i gyd gan bum erthygl, a cheir y nodiad canlynol gan y G-olygydd, Oherwydd meithter rhai o'r erthyglau (na ellid. eu rhannuheb amharu arnynt) bu raid gadael hyd y rhifyn nesaf Nodiadau a Gohebiaeth, heblaw amryw adolvgiadau. Mae Ovmnwyn Mr. T. Gwynn Jones yn enghraifft o'r gynghanedd Gymreig yn ei goreu. Ceir yma nifer o englynion wedi eu bwrw i ffurf mesur rhydd, a daliant eu prawf yn rhagorol. Dyma gynghanedd yn yr iaith fwyaf coeth, y brawddegiad mwyaf cry no a grymus, ac yng ngwir arddull y clasuron Cymreig. Beth all fod yn fwy naturiol na hyn,-wedi gylwi ar y wawr naturiol yn dilyn y nos,— Ion a ddaw nos ein drygioni—ninnau Yn wenwawr oleuni- Gwanwyn yn dwyn daioni Y nef i'n calonnau ni ? tllin ydyw bod heb oleuni—dy wi r, Er daearol (I lysni, Gwell fyddai'i hirfaith golli Hyd awr dy dangnefedd Di Y Rhyfel a HollaUuowgrwydd Duw yw'r erthygl gyntaf, a chan yr Athro D. Miall Edwards y mae hi. Dyma un o'r pynciau a wesgir ar feddyliau difrif ynglyn a'r rhyfel presemiol,fel, yn wir, y gwnaed gan ddi- gwyddiadavi o'r un natur ar genedlaethau ereill. Nid yw astrusi'r rhyfel hwn, yn y gwraidd, ond agwedd ar yrhen bwnc o fodol- aeth pechod. Darllenasom erthygl ary pwnc yn ddiweddar gan yr Athro Richard Morris, Coleg Diwinyddol y Bajla. Wrth gwrs, nid peth diweddary w'r pwnc o HollaUuowgrwydd Duw, ond yrhyn a bwysleisir yn awr arno yw ei amodau a'i derfynau. Ac nid yw'r wedd hon ar y mater yn beth mor ddiweddar a'r rhyfel presennol i lenyddiaeth cenhedloedd ereill. Purdebyg, gydagolwg argnewylluny mater, ywsyniad.auy ddau Gymro, Edwards a Morris, i eiddo Dr. Hastings Rashdall ac ereill. Ebe Easli(iall,- God possesses all the power there is, and He can do all things that are in their own nature possible." Ymddengys i ni fod y gosodiad hwn, ynddo'i hun, yn gyson a'r hyn a ddysgid gan rai diwin- yddion Cymreig lawer o fiynyddoedd yn ol. Yn ei Ddiwinyddiaeth Gristionogol (1006) ceir a ganlyn gan y Parch. Owen Evans,— Mae rhai pethau amhosibl i Dduw. Gosodir terfynau i'w allu gan Ei natur a'i gymeriad. Mae yn ddigon priodol dweyd y medr Duw wneud unrhyw beth a ewyllysia, ond yr ydym i gofio fod Ei ewyllysiadau yn cael eu cvfarwyddo gan Anfoidiol Reswm." Ac ebai'r Athro Morris,-— Cytunir yn gyffredinol fod rhyw bet,hau na all Duw mo'i gwneuthur. Ni all wneud dim sydd yngroes i reswm, nadim sydd yn groes i sancteiddrwydd." Cytuna'r holl ysgrifenwyr hyn fod gallu Duw'n cael, ei gyfyngu, neu ei amodi, gan Ei ddaioni. Ond mae dau beth nodedig yn ein taro ni yn y drafodaeth ddiweddar ar y mater hwn. Y naill yw y ffaith ddarfod i'r Parch. John Jones (Viilcan), lawer o fiynyddoedd. yn ol, ddysgu llawer o'r hyn a gyfrifir yn awr fel peth newydd yn niwinyddiaeth Cymru. Yr hyn a ymddengys i ni yn fwyaf iievvydd yw y safie a gymer y gwr parchus a galluog, yr Athro Morris, arbwnc rhyddid yr ewyllys, o'i gymham ag eiddo llawer o'r un enwad gynt. Buasai Vulcan yn falch o ddarllen ymresym. iad fel hwn "Gwelodd yr Anfeidrol yn dda gynysg- aeddu rhai o'i greaduriaid ag ewyllys rydd. "Ond y mae ewyllys rydd yn cynnwys "hunan-benderfyniad (self-determination) "niewnmaterioaofoesoldeb. Ganhynny, os darfu i greadur oectd yn meddu ewyllys rydd ddewis y drwg (yn ystyr foesol y gair) a gwrthod y da, pa fodd y gallasai Duw ei rwystro ? Nid oedd ond un ffordd, sef dad wneud rhyd-did yr ewyllys, a darostwng y creadur i safle peiriant Ty bed fod athrawiaeth Determinism.ddiwedd ar wedi peri dwyn allan yn fwy amlwg yr athrawiaeth o Self-determination ? Ond y wedd arall ar y mater, neu, yn hytrach. ar y dull o'i drafod, ydyw,—y perygl i rai gam- ddeall yr ystyr a rydd yr ysgrifenwyr eu hunain i dermau a deffiniadau. Dro'n ol, defnyddiwyd ymad.roddion gan rai a gy- hoeddent y "Ddiwinyddiaeth N ewydd am bechod," Mab Duw," etc., vn y fath fodd fel ag i fod yn fwy o help i bechod" ac amheu- aeth nag i sancteidd rwydd a Sydd. Gall fod yr ysgrifenwyr eu hunain yn deall eu termau yn glir, a sicr gennym eu bod. yn ddynion pur a da eu hunain, ac yn amcanu'n dda i ereill. Ond y ffaith yw ddarfod i lawer, trwy roi ystyr arwynebol neu bobloga,idd i'w geiriau, fynd ar gyfeiliorn. A chredwn fod y pwnc o Hollalluowgrwydd Duw yn un y dN, lid. bod yn bur ofalus wrth ei drafod. Ceir gwahaniaeth, yn sicr, yn y dull a ddefnyddir heddyw i drafod y mater hwn i'r un a arferid. gynt. Nid ydym yn ceisio gwrthwjnebu beirniadaeth, rhyddid barn, gone-trwydd i gyhc)etacli'rliyn agredir, nac, ynsicr, yn erbyn newid dim ar ifurf-gredoau. Yr ydym yn byw mewn cyfnod newydd, a cheiinym yng Nghymru do o ddysgawdwyr diwinyddol aiddeichog, addas i w hoes ymhob ystyr, ac yr ydym yn fajch ohonynt. Ond rhaid carlo, er hynny, fod mijoedd o ddynion nad ydynt yn abl i ddilyn ymresymiadau cywrain a deffiniadau manwl hyd yn oed ar athraw- iaethau hanfodol Crêd, a bod llawer yng Nghymru wedi arfer edrych ar hollalluowg- rwydd Duw fel y gwnant ar y bod o Dduw. Wedi i chwi drafod y mater mor ddihysbydd ag y medrweh, bydd i'r boblgvffredinddwyn y cyfan i lawr i un cwe&tiwn, ac un atebiad,- A yw Duwyn hollalluog ? "Y dyw neu "Nac ydyw," a sudd a i'w meddwl hwv ac nid dibwys i w ffydd, eu hyder, a'u bywyd pa un o'r ddau a fydd. Y perygl sydd o flaen ein meddwl, yn fwyaf neilltuol, yw y duedd gref sydd mewn dynion dibrofiad," ac awyddus am newydd-deb, i gymryd pyneiau fel hyn i fyny o flaen cynulleidfaoedd cyn eu deall eu hunain, ac felly beri mwy o ddyryswch nac o help i ffydd. neb. Cyhyd ag y cedwir y dar- fodaeth ymysg gwýr fel y rhai a enwasom, gallwn fod yn lied ddiogel; ond, nis gall neb fod yn rhy glir a gofalus ar bwnc mor fyWydol i ffydd y bobl yn gyffredinol. Teimlad o bwysigrwydd y pwnc barodd inni ymdroi cymaint gydag ef. Erthygl wir alluog, fel y gelhd disgwyl, yw eiddo'r Athro D. Miall Edwards. Wel, dyma Tecwyn wrth ei swydd, unv/aith eto, o feirniadu llyfr emynau. Llatvlyfr Moliant y Bedj^ddwvr syd.d g and do" r tro hwn, ac mewn ysgrif faith, "fanwl, a, llym, ond yn yr ysbryd mwyaf brawdol. Ond yn beirniadu y mae, ac ofer mynd at y fath waith oni fydd un yn onest a theg. Ni welsom ddim mwy manwl hyd y cofiwn, a rhaid ddarfod i'r aclolygydd gymryd trafferth i ddarllen y llyfr trwyddo draw. Sylwa ar Iaith, Awduron, Barddoniaeth, Newidiadal1. Diwinyddiaeth, a phob agwedd bosibl mewn llyfr emynau. Teimla dyn fod yn resyn na chawsid peth fel hyn cyn i'r llyfr fynd i'r wasg. Ond ni feddwn ofod i chwanegu. Ac ni wnawn ond crybwyll yr erthyglau rhagorol ar Y Chwyldroad Cymdeithasol yng Nghyfnod y Tuduriaid, gan R. T. Jenkins Goronwy Owen, gan y Parch. T. Shankland A ellw dtsgyblu'r Meddwl, gan yr Athro William Phillips, ac Adolygiadau. gan Dr. Maurice Jones, Ifor Williams, a'r Golygydd. Prin y cafwyd rhifyn cyfoethocach na hwn o'r dechreu hyd yn awr.

Advertising