Papurau Newydd Cymru
Chwiliwch 15 miliwn o erthyglau papurau newydd Cymru
5 erthygl ar y dudalen hon
Het y Pregethwr.
Het y Pregethwr. (Cymhwysiad). Yr oedd John Jones y blaenor wedi dweyd mai het hen oedd gan y pregethwr newydd -ei bod yn hen- iawn, felly, tu hwnt i bob rheswm. Ond ymhen amser wedyn pan ddaeth y pregethwr i edrych am danom, yr oeddym i gyd yn synnu o weled nad oedd dim yn ymddangos allan o le ar ei het. Nid oedd yn rhyw newydd iawn, feallai, ond yr oedd yn lan, ac yn edrych yn debyg i bob het arall. 0 dipyn i beth, aerholl1 i ymddiddan yn brysur, ac aeth y pregethwr i hwyl, a siarad- odd rywbeth fel liy-i: Cyiinydd, cytiiiydd a gwareiddiad," meddai, ie, yr wyf finnau hefyd yn credu mewn cynnydd, ond nid fel chwi sy'n edrvch arno fel duw, ac fel un yn dilyn llwybr union. Nid yw cynnydd yn dduw, a llwybr cam a throellog yw'r llwybr a ddilyna." "Edrychwch," ac wrth ddweyd hyn rhoes ei het ar ei lin," edrychwch. Y mae'r hen het yma wedi dysgu llawer i mi ynghylch cyfnewidiad pethau. Cred ein parchus flaenor John Jones mai y ffasiwn ddiweddaraf yn wastad yw'r ffasiwn oreu, pa un a'i mewn dillad, cerddoriaeth, neu hyd yn oed mewn diwinyddiaeth. Credu'r wyf fi .mai yr hyn sydd yn gall ac yn rhesymol yw'r goreu i mi ei ddilyn, pa un bynnag a fo yn y ffasiwn ai peidio ar y pryd. Yr wyf wedi darllen rhyw ychydig, a chof genyf fod un awdwr yn dweyd mai'r peth goreu ydyw bod yn y canol, yr un bell- der o'r ddau eithaf, ublegid er i'r gwirionedd fod yn un o'r e'thafion, gellir yn liaws gyrr- aedd ato o'r canol nag o'r eithaf arall." "Pan brynnais i'r het yma, flynyddoedd yn ol, dewisais hi wrth fy chwaeth. Dywed- ai y gwerthwr wrthyf "Nid ydynt yn gwisgo hetiau o'r fath yna yn awr." 11 We], mi gwisgaf i hi, ynte," meddwn innau. A phrynais hi. A llawer o hwyl a gefais i hefyd, wrth weled pobl y ffasi wn ddiwedd- araf yn edrych ar fy hen het ddiniwed, ac yn gwneud gwynebau hyllion ami. Yr oedd ei choryn yn rhy uehel, a'r cantel yn rhy gu I." "Ymhen rhai blynyddoedd, digwyddais fod yn yr un fan eilwaith, a sylwais fod yr het yn tynnu sylw o hyd. Cefais allan mai y rheswm y tro hwn oedd fod ei choryn yn rhy isel a'i chantal yn rhy lydan, er mai yr un het ydoedd o hyd, ac nad oeddwn wedi gwneud dim iddi." Ond y mae'r ffasiynau yn pasio, ac y mae fy hen het innau yn parhau. Felly sylwais pan ddychwelais i'r un Hey drydedd waith, nad oedd yn tynnu dim sylw. Yr oedd het pawb arall, wedi dyfod yn ol i'r lie buont flynyddoedd o'r blaen, ac yn dig- wydd bod yr un fath a fy het a fy ffasiwn innau." "Yr oeddwn yn teimlo fy hun yn fodlon. Nid am fod fy het yn y ffasiwn, ond am ei bod yn ddefnyddiol, yn gwiveud ei gwaith yn iawn, ac yn unol a deddfau tragwyddol rheswm. Aeth fy het allan o'r ffasiwn wedyn, ond ni chynhyrfais fy hun erbyn heddyw, y mae yr hen het wedi dyfod i'r ffasiwn eto, neu'n hytrach, y ffasiwn wedi dyfod yn ol at yr het. Ond nid wyf yn ymlawenhau ac ni fydd o bwys gennyf pan el allan o'r ffasiwn drachefn." "A'r hyn yr wyf yn ei ddweyd am yr het yr wyf yn ei ddweyd yr un fath hefyd am y pen, ac am y galon. Pan ddewisais fy norivaitli, pan ymafaelais yn fy meddyliau, yn fy ffydd i fy hunan, nid oeddynt yn y ffasiwn. Yr oeddynt yn rhy hen, ac y maent felly o hyd i raddau. Ond fe ddawy ffasiwn yn ol eto at yr hen bethau, o bosibl. Pa sut bynag, credu yr wyf fi nad oes i Dduw y fath beth a datblygiad a chynnydd y mae ei ogoniontyn dragwyddo] yrun. Pa un a fyddwn o dan erledigaeth, neu yn fawr ein parch, yr un ydym dim ond y ffasiwn sydd yn newid." A chan gyfodi ar ei draed, terfynodd fel hyn Y sawl sy'n gweled fy het, y mae yn fy ngweled innau. Yu ol fy rheswm y dewis- ais y peth hwn, yn ol fy ffydd a fy nghyd- wybod y dilynais faner yr lesu, ac er bod llawer o bethau sydd yn newid ac yn gwella, ni all ffurf resymol het newid dim, ac ni all fod ffasiwn a guddio ogoniant Crist. Gwae'r hwn a'i dilyno gan edrych pa un ai ychydig ai llawer yw y rhai sydd gydag ef I Y mae'r un peth yn wir am y ffasiwn fel awdurdod ag sydd, yn ol beirniaid craff, yn wir am lawer o bethau ereill-y mae'r ffasiwn hefyd yn awdurdod pan fydd yn iawn a rhesymoll" Ac ar ol i'r pregethwr ddiweddu teimlais innau fy nghalon yn ymlenwi o ddiolch iddo am ei wers semi ac adeiladol, gwers oedd yn cyfiawnhau fy meddyliau a'm hymarwedd- iad fy hun. A. H.
[No title]
Cyflwynedig i Owen Charles Owens, Bryn Gwyn, ar ei uniad priodasol â M. Lizzie Evans, Tir Halen. Wedi serch hir w]edda--o'r diwedd R'hoed Owen mewn dalfa A bvwyd gwyn fo i'r dyn da, Haul ei oes ydyw Liza. MIN Y MYNYDD.
"rI Gaiman. I
"r Gaiman. Y GYMANFA GANU.—Dydd Mawrth diwedd- af, Mai 5ed, cynhaliwyd y Gymanfa hon yn y Capel Newydd. lechyd i gyrff ae eneidiau yw cael digon o le ar achlysuron, fel hyn a chafwyd hyny y waith hon, a dyma y tro cyntaf i hyny er pan y cynhaliwyd Cymanfa yn GalPon Dreyfus & Co., y dyddiau gynt. LJywyddwyd y cyfarfodydd gan y Mri. Evan Pughe, Argraphydd, a Daniel R. Evans, Ty Ddewi. Y mae y ddau foneddwr hyn yn meddu y ddawn anhebgor hono, sydd fyn- ychafyn brin gan ein llywyddion, se' gwybod pryd, beth, a faint i siarad mewn cyfarfod- ydd fel hyn. Un o'r pethau pwysicaf, ni gredwn, yw cae I darllenwr da ar yr emynau- yn gallu rhoi mynegiant da yn y darlleniad o honynt. Da genym fod y ddau fu wrth y gwaith wedi llwyddo yn hyn, ac wedi mynd drwy y gwaith yn ganmoladwy. Dan ar- weiniad Mr. Wm. Owen Evans, Bryn Gwyn yr oedd y canu cynulleidfaol; achanu'r plant o dan arweiniad Mr. Edward R. Evans, Ty Ddewi. Aethant hwythau drwy eu gwaith yn dda. Aethpwyd drwy y Rhaglen i gyd oddigerth "Holstein," a'r Chant,—"Trwy ddirgel ffyrdd," Efallai fod canu'r plant yn rhagori y tro hwn ar y cynulleidfaol. Cyd- nabyddodd yr Arweinydd Cynulleidfaol, y dylasai fod wedi gwneyd mwy gyda'r parottoi; ond gyda llaw, pwy arweinydd all gael un- rhyw drefn o fynegiant ar y tonau a'r an- themau, pan nad yw yn cael ond ychydig yma ac ychydig acw yn ygwahanol gynnull- iadau yn teimlo dvddordeb yn y canu ? Ond dydd y Gymanfa, pawb o'r brodyr a'r chwior- ydd yno ynghyd ac o ddigwyddiad y pasia'r Gymanfa heibio heb ei throi yn gwrdd iym- arfer o'r herwydd. Modd bynag, cafwyd hwyl dda iawn ar y tonau ary cyfan. Rhwng y datganiadau, cafwyd ychydig eiriau pwr- pasol a dymunol gan y Mri. J. Foulkes, Ed. Morgan, W. T. Griffiths, Thos. Morgan, Win. Evans, a'r Parch. Tudur Evans. Dechreuwyd a therfynwyd y gwahanol gyfarfodydd gan y Parchn. Tudur Evans a D. D. Walters, Mri. D. Rhys Jones, a W. E. Williams, Erw Fair. Gobeithio y caiff y sylwadau amserol dradd- odwyd a'r awgrymiadau gafwyd, ynghyda'r tonau ganwyd, gario effeithiau daionus yn ol llaw, fel y byddo y cynydd yn amlwg. SYLWER.—Am resymau digonol, gohirir y Gymanfa Ganu yn Trelew am fis, ceir hysbysrwydd o'r dyddiad yn y Drafod.' Hyderwn y bydd i'r holl Eglwysi wneud yr oil sydd yn eu gallu i ymarfer a'r tonau, fel y ceir Cymanfa deilwng. I.
[No title]
Gyda theimladau prudd y cofnodwn far- wolaeth sydyn merch fechan tair oed, Mr. a Mrs. Morgan D. Jones ('Rhen wlad), yr hyn gymerodd le boreu drlydd Mawrth diweddaf. Y mae cydymdeimlad llwyraf gan lawer a'r teulu ieuanchwn yn eu profedigaeth chwerw o golli eu hunig blentyn. Claddwyd y dydd dilynol yn mynwent y Gaiman. Gwasan- aethwyd yn y ty gan y Parch. D. D. Walters, ac ar lan y bedd gan y Parchn. D. D. Walters a Tudur Evans. TELEGRAMS. D.Ds., Port. Fel T oedd Mr. Anwyl ae ychydig 0 ber- erinion yn glanio—wedi bod am dro gy'da Llynges y "Pysgotwyr, dyma un o'r Boy Scouts heibio ar gefn mul a Gattling Gun bychan o'i flaen ac yn ngorhoian y glanio, dychrynodd y lllul; ffrwydrodd y gwn a syrthiodd y boy Os gellir cael lliw y pow- dwr i ffwrdd, a'r chwyddni i lawr, bydd pob peth yn all right yn fuan. 44DO
TRUTH.
TRUTH. A translation from the German runs as follows:- "When truth into the world was born. She crept into a Hunting Horn The Hunter came, the Horn was blown. But where Truth went was never known. In a recent number of a Missionary organ bearing the title "South America" and under the heading "Notes and Notices," the following words appear:- We are glad to welcome back to the Homeland Mr. & Mrs. Roberts, from Chubut, Argentine. Mr. and Mrs. Roberts were our. furthest south missionaries and in their lonely outpost station were cut off from much of the intercourse with fellow-mission- aries which means so much to workers on the field." These words—innocent in themselves- give a false impression, to the uninformed home reader who is called upon to pay the piper, of the conditions under which Mr. Roberts excellent work is carried on, and in the opinion of the present writer are very, misleading. As our worthy friend's work is confined to Trelew and its immediate neigh-, bourhood, and the district in question can by no means be truthfully described as a lonely outpost; one can only hope that the impression produced, will be duly corrected by Mr. Roberts in the interests of truth and justice to his many christian co-workers of all sects and creeds with whom he comes into such frequeut contact. Of course it is not tor a moment suggested that the words quoted were published at Mr. Roberts' in- stigation or with his sanction, but the question that present itself is-if such an exaggerated impression is given of a place we are so well- acquainted with, what value are we to put on reports of other fields with which we are unacquainted. Surely accuracy of statement in regard to missionary matters should be observed if only for the sake of example to the ungodly. Further to describe the mission field under noticeI as a lonely outpost is somewhat un- complimentary to the cultured residents thereof. What says Mr. Roberts? H. P. E.