Papurau Newydd Cymru

Chwiliwch 15 miliwn o erthyglau papurau newydd Cymru

Cuddio Rhestr Erthyglau

9 erthygl ar y dudalen hon

i AT ETHOLWYR BWRDEX3BREFI…

AT EIN GOHE8WYR.

I At Ein Derbynwyr. I

YR YM3E tSV.'Y" DUOS T.iv;.;…

BWP.Di;tSDKEF[ .\r..FU;';.…

NO DI AD A U "M EDDYLIWH."…

Newyddion
Dyfynnu
Rhannu

NO DI AD A U "M EDDYLIWH." j Yr uyf yn mcddul y byddai yn dda i etholwyr Liverpool gadw golwg ar ystraugciau Mr. Forbes Mackenzie mewn perthyuas i gynygiad Mr. Spooner. Gwrthwynebodd waddoliad Mnyuooth unwaith, ond pan roddodd Syr II. Pueel swydu iddo, fe bleiuiodd y gwaddoliad, a dywedai ei fod wedi ei wrtbwynebu o'r blaen am fod y gwaddonad yn fyeban Yn awr y mae vn datgan ei fod o blaid tyull ymaith y gwaddoliad. Ceisiodd v Weinyddiactb dwylio'r wlad, trwy gymeryd arnynt bleioio cyuygiad Mr. Spooner ar v mater, er eu bod mewn gwirionedd yu awyddus iawn i'r cyuyg- iad gael ei k-thu. Yr oedd y mater o dan sylw y Senedd ddydil Mawrtb tua banner dydd, ac yr oedd i dd'od o dau eu sylw dracbefn yn yr hwyr. Yr oedd y Weinyddiaeth ur eu cyfyng-gynghor pa fodd i liudagu y cvnygiad heb osod eu dwylaw eu hunain arno. Ond yr oedd Forbes Mackenzie yu barod wrth law i wnevd unrhyw fudrwaith er mwyn cadw ei swydd. Ei orchwyl arbenig ef fel Ysgrifenydd y Drysorfa, ydyw gofaln fod deugain o aeloilau yn y Ty pan fydd rh)w festir ger bron ag y mae'r Llywodrueth yn awyddus i'w gario: ond nos Fawrth llwyddodd y gwr hwn i gadw pleidwyr y Weinyddiaeth allan o'r Ty, fel y gellid cyfrif y Ty. Y eaulyniad fit uad oedd ond 38 yn bresenol, ac felly bu raid gohirio y ti,, ci ddydd lau, yn 01 cynygiad Arglwydd Palmersto.n ganol dydd, ac nid ydyw yn debyg y gellir dwyn y mater yn y Senedd hon bellach. Pe buasai Mr. Forlies Mackenzie yn awyddus i gario cynvgiad Mr. Spooner, fel y mae yn ceisio twyllo etholwyr Liver- pool trwy ddywedyd ei fod, a chan mai ei waith ef ydyw gwneyd Ty," fel y dywedir, sef cael y nifer digouol o aelodau (-10) yu bresenol i ddwyn achos ion y Senedd yn mlaen, gallasai \vneyd hyny yn hawdd, oblegid ni tuasai raid iddo gael ond un hehlaw efe ei hun i wneyd y nifer angenrheidiol. Yr wyf yn meddwl mai ofer ydyw i Olygydd yr Arnserau, na Golygydd unrhyw newyddiadur rhyddgarol arall, d '.adieu yn erbyn gwaith y Llyw oiiraeth yn cymeryd add\sgiant y bobl i'w dwylaw. Y mae llwyr angeu am ryw gynliun efjeithiol o addysg. Y mae yr ogwyddor wirfoddol wedi gweithio yn dda, mae'n rhaid addef, onclllid ydyw eto wedi ilwyddo i ymlid lluaws tnawr o arferiadau llygredig ac anfoesol o'n tir. Ond yr wyt' vn gwa- haniaethu ychydig yn fy ngolygiadau ar y mater oddiwrth Mr. Fox, Syr -Tames Graham, ac Arg. Derby. Yr ii-yf yn meddwl fod yo angenrheidiol codi ysgolion i ddysgu arfcrioix moesoldeb ?'?! Seneddwyr yn gyntat' oil, a piie byddai i Iarll Derby nen ryw un arall ddwyn mesur i'r perwyl hwnw i'r Ty, mi a ddadleuwu o'i blaid gyda'r egni mwyaf. Pa fodd y gellid defnyddio arian y wlad yn well na thvwy dalu i athrawon medrus am ddysgu egwyddorion moesoldeb i'n Seneddwyr, ar y rbai y mae'r cyfrifoldeb dracbefn yn gorplnvys o wíleyd cyfveithiau er lies y wlad ? Yn 01 fy mftrn i, gellid gosod cyullun fel hyn ar droed, a gailai l'awb ei gefnogi heb osod un math o drais ar eu cydwybod, oblegid nid oes dim gwahauiaeth yu mysg y pleidiau crefyddol mewn perthynas i e- wyddorion cyutaf moesoldeb. Er mwyn profi fod angenrheidrwydd am gynliun addysg o'r natur hwn, mi enwaf ddau amgylchiad a gvmerasant le yn nghorffyr ychydig ddyddiau diweddaf. Yr oedd aelod Seneddol yn traddodi araeth wrth etholwyr Canterbury ychydig o amser yn ol, ac yn ngbord. ei araeth dywedodd rai pethau sarhaus a divstyr- 11yd am aelod araIL Iramgwyddwyd hwn yn ddirfawr, a danlonocid at yr aelod anvhydeddus a'i tramgwyddodd, gan eriyn arno alw ei eiriau yn ol: ond goraeddodd yr acloci anrhydeddtis wneyd. Erbyn hyn yr oedd y mewn dyrys- web --vr ae(Id wedi cael ei srvhau, ac vr oedd ei anrhydedd wedi cael ei lyehwino. Beth a wnaeth- pwyd yn yr amgylehiad Wei, cymaint oedd an- iwybodqetli, 0 ddifFvg addysgiant gwell, y ddau aclod Seneddol byn druain, lei y penderfynasant mai y fforud oreu i benderfynn y mater oedd idd- ynt 'fyned o'r neilldu i lo dirgel, a sefyll rhyw bellder penodol oddiwrth eu gilydd, ac yna iddynt saethu at eu gilydd i edryuh pa un o honyut a ieddid. Felly fu: aeth y ddau greadur hyn yn eu hanwybodaeth mewn cerbyd gyda'u gilydd i dariio ergyùioll rnarwol at eu gilydd. Mae'nwir i phea- S.Itit eu dychrvnu gyrnaint pan oeddynt vn marcio y tir allan, fel y bu yn agos iddynt gael uÜJOd y dtafferth o ladd eu gilydd ond eto ar ol d'od atynt eu hunain, taniasant ar eu gilydd, ac fel i hu mwyaf ffodus, ni wnaethaat un niwed y nail 1 i r Hall. Cymaint oedd anwybodaeth y tldeuddyn hyn, fel yr aeth y tratngwyddedig yinaltli weli cael ei foddloni, a tbybio id fod ei anrhydedd yn jddilychwin; a mediiyiiodd yn ei anwybodaeth fod y sarbad a daflwyd aruo gan ei gyd-seneddwr j wedi ei olchi ymaith gan yr ergyd allan or llaw- ddrull. Ouid ydyw yr am^yloiiiad hwn vn dangos fod cyflwr moesnlein SstdiVyr yn isel iawn, a bod angenrheidrwydd am ryw gynliun o addvsg- j¡mt SoneddoJ ar eu cyfer ? Priu y FJuasid yn i meddwl fod yu bosibl cael dau o foneddwvr mewn gwlad Gristionogol fel Prydain, trior dywyll am eu | dyledswyddau, ac rnor anhyddysg yn ngorchymyn- ion byraf y ddeddf foesol, megys Na ladd," &c. Un amgylehiad eto, ac yna yr wyf yn siwr y bydd darllenwyr yr A mseran yn cydolygu a mi I mewn Pei-tilyn s i'r angenrheidrwydd o gael rhyw gynliun | o addysg Seneddol. Yn y Senedd nos lawrtb, yr ocdd yr aelodau anrhydeddus niewu cvfyngder meddwl mewn perthynas i pa bryd v gclbd CHO' cyfleusdra i ddadleu y pwngc pwysig ° waddoliad Maynooth. Yr oedd y wlad yn tcrw ar y mater, ac yr oedd bron yn anniclionadwy cael noswaith i'w drin. Nid oedd modd cael un noswaith nad oedd rhywbeth eisioes wedi. ei beuodi i fod dan sylw. Ac eto er hyn oil, yr oedd archwaeth ein j haelodau Seneddol mor isel', a'u hanwybodaeth am wit- deilvngdod pethau mor fawr, f81 y rhedasant i or Senedd, ac oddiwrth cu gwaith yno, tel plant i yn gadael eu liyfrau i fyucd i chwareu, ac aetiiant i edrych arged vlau yn vmryson rhedeg! r no y buont yn gwaeddi "hwi iiwn" a "hwj v Hall, tra yr oedd yr anifeiliaid druain via carhmiu am eu hoedl at "yw host neillduol ag oedd wedi ei osod ar eu | c.yFer. Yn awr, onido ydyw y fieithiau hyn yn dangos fod llwyr angen addysg ar ein Seneddwyr? A goreu po gyiuaf y dygir rhcithsgrif i mewn i' r j perwvl medd Munimuwri. t¡-.¡r Dylnsai y "Nodiadau" uclmd o eiddo ein goheb- ylll Meddvli wr"' ymddangos yn eia rh,fyn (i weddaf; ot;d o hcrwvdd diffyg S;,f°d bu raid goijil-io Ct, cyhoeddiad, el- cli bod wedi eu cysodi. AT OLYGYDD YH "AMSKUAU. SYII,—Gan fod y Senedd ar dori i (ynu" yn fuan iawn, etallai mni Joetli fyddai i mi ddefnyddio y cyfleusdra i orphWyS ychydig. Ei^lhii yrym- i-od(laf i tipn"l ftitcr;)n gwlad wriaethol pan gyferfydd y Senedd newydd; ond yn bresenol yr wyf yn dymuno cael iiamdden i- ddeinyddio nosweithiau braf yrhafisyllu ar, a.meddwl am weitbrcdoedd 1 h y [edd auian. Ond nis gallaf roi fy ysgrifell o'm llaw y waith hon heb ddefnyddio y cyfleusdra i ddiolch i chwi, Mr. 001., am alw fy syiw at yr llyn a ystyriwcti yn anmhriodoldeb mown gair a ddefnyddiais pan yn ysgrifenu ar y dreth eglwys yu Ninbvch. Gau nad oeddwn yu eael liawer o aiiisei- i feddwl, yr wyf yn synu na fuasai mwy o lawer o'm geiriau yn cad oil nodi allan i'w condemnio. Ond gyda phob parch i chwi, Mr. Gob, yr wyf yn meddwl eto fud y gair a ddefnyddiais yn eithaf priodoi i osod allan duedd foesol y weithred y cyfeiriwn uti; ac y mae yn hawdd canfod mai yn yr ystyr hwnw v dofuyddiais y gair, oblegid gwyr pawb, ac addefais inau hyny yn fy Nodiadau, fod y gyfi-aitli yu catiiat.an "atta- faeliad" dodref'n, & am dreth eglwys. Os nad "lladrad" yn ngliyfrif cyfraith ynefydyw cymeryd eiddo yr Ymncilldllwyr trwy drais am dreth eg- lwys, y mae yn riiaid fod rhwymau moeeol ar y cyfryw i dahir dreth ac os felly, mae y neb a omedda ei thalu yn peehu yn erbyn Daw. Ond tybiwyf nad oes yr un Ymneillduwr egwvddorol a haera hyny. Yr wyf yn bur sicr nad ydyeh chwi yn barod i osod pechod wrth ddrws y nifer luosog o Ymneillduwyr cydwybodol, y rhai ydynt yn gwadu eu rhwymedigaeth foesol i dalu'r dreth hon, ac yu gwrthwynebu ei thalu hyd nes y gorfodir hwynt i wneuthur hyny. Neu fel hyn:—Os oes rhwymau moesol ar yi: Ymneilidiiwi- 'I (ialli'r dreth eglwys, yna y mae'n becliod iddo beidio ei thalu; ond os nad oes rhwymau moesol ar yr Ymneillduwr i'w thalu, y mao attalaelu eiddo'r cyfryw trwy drais, yn ngwyneb cyfraith y net, yn"H:!drad." Nid ydyw fod cyfraith Prydain yn C)fiawnbaa y peth, yn newid dim ar y mater, i m tyb i; oblegid gall llywodraetbau fod yn euog o ladratta, vu gysfal a pliersonau. ruae Prydain wedi llad- gysLal It phersunan. 1 mae,. wedi Jlad- ratta gwledydd cy)I hyn.slCl wyf yn gwybod a ydyw'r loylo ucbod yn dda gadawnf i chwi, Mr. Gel, farnu ond pa un bynag, yr wyf yn meddwl c t'L tll Pry- dain y awduroodi neb i ladratta, airigeti petitio princippi perfTaith. Dyna ddigon, mi dybivvyt, mewn perthyuas i briodoldeb un gair. "ad ocs nob beb litbro ar air, gwr perffaith yw hwnw," Ond ar 01 AD feddwl, y mne yn ddrwg genyf fy mod wedi rhoi cerydd mov Uyra ir Parch. it J. Roberts, Dinbych, gan fy mod yn deall oddiwrtli lythyr eich gohebydd i yst, nad vdoedd y gwr parciiedig yn bleiciiol i r dreth. Derbvnied y gwr hwnw fy vmddiheuriad hWll, ac ystyried bob am ser mai peth perygms iawn ydyw bod m-iwri cwui ppun (a gafn arfcr y gair°) drwg.—MEPDYLIWR

PVIANION A HYNODION. I --__mnI

NEWYDDION CYMREIG. I

Family Notices