Papurau Newydd Cymru
Chwiliwch 15 miliwn o erthyglau papurau newydd Cymru
2 erthygl ar y dudalen hon
Cuddio Rhestr Erthyglau
2 erthygl ar y dudalen hon
HANES PLWYF C liLYN1 N.
Newyddion
Dyfynnu
Rhannu
HANES PLWYF C liLYN1 N. V .P F'AN OisLYNIN. o\ v PENOD XVI. Wrth edrych yn ol drwy ysbienddrye a hanesyddiaeth, cawn fod Plwyf Celynin, fel plwyfydd eraill Meirion a Gwalia oil wedi myned drwy gyfnewidiadau pwysig yn wladol a chrefyddol. Dengys olion y cestyll cedyrn o'i fewn, &c, fod rbyfeloedd ac ym- laddau poethion wedi ysgubo drosto fel cor- wynt, a pha faint o ddifrod a galanastra dychrynllyd a ddygodd hyny oddiamgylch, a pha sawl gwron dewr a gollodd ei fywyd wrth atnddiffyn hawliau ei wlad a'i gened!, ie, yn Mhlwyf Celynin, nid ydym yngwybod ond pur ychydig. Ar yr un pryd, y mae yn dra thebyg na chymerwyd ac na ddym- chwelwyd i'r Jlawr y fath amddiffynfeydd a Chastell y gaer a Phared y Gefnhir, &c., heb ymosodiadau blinion, ac heb i lawer o fywydau dynol gael eu colli. Na, nid Celynin dawel a diderfysg fel yn awr a fa y piwyf bob amser. A phwy wyr pa gyfyng- der milwrol a fuyn y Bwlch, neu gyftafan ag oedd o bosibl yn taflu yr eiddo Rhuddlan i'r cysgod yn Hwyr a fu ar Rhosletan (Rhosy- liefsin). Y tebyg yw y bu yma gynghorau pwysig hefyd yn cael eu cynal amser a fu, a rhai hyny yn dal cysylltiad agos, hwyracb, a materion gwladol y wiad yo gyffredinol. Y mae hanes ac olion Llys Bradwen yn milwrio o blaid y syniad* bwn, canys y mae ystyr gyffredin ac uniongyrchol y gair llys yn golygu yn benafle o gynghor, ,&c., megys "llys Pilat, lIys oarn," a'r cyffelyb. Nid yw fod Bradwen yn preswylio yn ei lys yn diddymu y dyb hon; ond i'r gwrthwyneb, yn hytracb yn ei chadarnhau gan y gallai y peudtfig urddasol breswylio mewn un rhan o'r llys, a gweini barn yn y rhan arall o hono. Yn fasnachol a chelfyddydol hefyd bu y plwyf hwn yn nodedig bell yn ol; ond rhytedd y gwelliantau agymerasant le ynddo yn yr ystyron hyn yn ystod y triugain mlynedd diweddaf. Ond o bob gwedd dy wyli a fu yn cymylu y plwyf hwn ei wedd foesol a chrefyddol oedd y dduaf o lawer iawn. Prawf ei gromlechau a'i feini Derwyddol mai Derwyddiaeth noeth oedd ei grefydd amserau pell yn ol, a cbeir befyd ddigon o brofion fod PabydJiaeth wedi cael lie i roddi ei throed i lawr ynddo. Bu Riteibiaetb a Dewiniaeth hefyd yn fagl i'w drigolion, a'r gred mewn ysbrydion a drych- ioliaethau, &c yn ffynu yr. mysg y werin am oesau a chenedlaetbau lawer. Chwareuydd- iKethtn hyuredig a geid ynddo, megys cicio y be I droed, chwareu cardiau, yraladd ceiliogod, gwyImabfiantau, ac anterluliau p'r cyffelyb, yn nghyda llu o c-rffrton annuwiol eraill rhy lluosog i'w henwi. Yn raddol, torodd gwawr, a daeth gweli golwg o ryw- faint ar gyflwr moesol a chrefyddot y plwyt: Cawd eglwyp ynddo trwy law St. Celynin, *i'r hon y dechreuoud v bobl gyniwair i wrando yr efengyl. D .on tebyg fod ei haddoliad y pryd hwnw y gymysg o ryw gymaint o Babyddiaeth ac ucheleglwysydd- iaetb, a bu hen arferion ac otergoelion y trig- olion am ganrifoedd yn gwisgo yoiaith, ie, prin y maent wedi eu llwyr ddilea eto, yn enwedig yr ofergoelion! Gallwn gasglu fod defodau addoliadol Llanfendigaid yn y cwr debt uoi eithaf i'r plwyf, yn gystal a'r Eglwys Goel ar ei du gogleddol, yn fwy Pabyddol hyd yn oed na'r eiddo yr "hen Langelynin" a adeiladwyd drwy orchymyn St. Celynin, o'r hyn lleiaf, dyna rediaci y traddodiad, &c., am danynt. Poed fo, amlwg yw fod yr eglwysi hyn yn perthyn i'r "cyfnod Pabydd- ol" ar y wlad. O ddyddiau Sant Celynin, tua'r chweched ganrif hyd y ddwyfed ganrif ar bymtheg nid ydym yn cael gair o son, hyd y gwn i, am YmneiUduaeth, a "phreg- ethu teithiol" yn y plwyf. Gwir y dywed traddodiad ddarfod pregethu yr efengyl gyntaf gari Ymn-illduwr yn mhlvvyf Celynin, yn yr Hafottyfach, ger Arthog, vn 1660, nell yn fuan ar ol hyny, set' gan Hugh Owen, Ysw., o Fronyclydwr, gan yr hwn "yr oedd deg neu ddeuddeg o leoedd y byddai yn arfer pregethu ynddynt yn siroedd Meirion a Threfaldwyn," &c. Poed fo am hyn, nid wyf fi wedi cael yn ei hanes fod unman yn y plwyf hwn yn cynwys yr un o'r "deudder lleoedd" hyny, ac ymddengys i bregethu teith- iol ymneillduol golli tir yn y parthau hyn ar ol dydd Mr. Owen/ er maint a fuasai ei lwvddiant et'gyda'r, gwaith da! Ar yr un pryd, ymddengys yn rhytedd os na fu Mr. Owen yn pregethu mewn rhyw gwr o Blwyf Celynin, ac yntau wedi ei eni a'i fagu yfi Llanegryn, bron ar ei derfyn! Hwyracb na chofnodwyd byn yn ei hanes, neu fy mod i heb ei weled. Yr wyf yn ail ddweyd na welais i ddim haneeiol yn peri i mi feddwl fod pregethu yn neillduol yn y plwyf hwn yn flaenorol i'r ddwyfed ganrif ar bymtheg. Dy wed Metbodistiaeth Cymru wrth draethu am lafur y Parch. John Ellis o'r Abermaw, "Nid oedd un cyngborwr yn y fl. 1758, i'w gael o Roslan, yn sir Gaernarron, hyd Machynlleth, yn sir Drefaldwyn. Nid oedd William Pugh, na Lewis Morris, eto wedi dechreu cynghori, nac Edward Foulk, Dolgellau," &c. Ymddengys wrth hyn fod gweinidogaeth selog à llwythianus Hugh Owen wedi myned heibio, a chyfnod isel ar Y mneillduaeth wedi dilyn hyny, dim "un cynghorwr o Roslao yn Arfon, hyd Fachyn lleth yn Nhrefaldwyn! (I'm barhau). .:t¡;.
LUTHIAU WALIS PUW.
Newyddion
Dyfynnu
Rhannu
LUTHIAU WALIS PUW. LXI. MR. GOL. Y mae yn ddiamheu (fenyf eich bod yn cofio ddarfod i mi er's amser yn ol, ddyweyd gair am aoerchiad a draddodwvd gan y Parch. W. Evans, Aberaeron, i fyfyrwyr Coleg y Bala, yn mis Mawrth diweddaf. Werii darlleniad yr anercbiad, arnlygwyd dymuniad gan la-wer a'i clywsant, am i Mr. Evans ei argraffu, cydsvriiodd yntau a'r cais, ac y mae yr anerchiad argraffedig yn awr ger fy mron. Y mae yn dwyn y penawd a ijanlyn:—"Athrawiaeth y Beibl am irosh- ediwaeth yr annuwiol yn y byddyfod<.)L" A chyda eicb caniatad dymunwn gael dyweyd eto ychydig eiriau am da no. Wrth gvvrs, nid ydys yn dysgwyl i mi mewn ysgrst fel y r 9 hon i wneud adolygiad inanwl ar y llyfr, nac ychwaith i edrych ar y testun pwysig yr ymdrinir ag ef, yn ei wahanol agweddau. Byddai hyny yn fwy cymhwys i gyhoeddiad o natur wahanol 1 bapyr newydd: ond er hyny yr ydym yn credu mai un o amcanion y wasg ddylai fod, nid yn unig cioniclo gwabanol ddygwyddiadau, ond hefyd cyfeir- iomeddwl y werin at y pethau hyny, ac yn enwedig y llyfrau hyny sydd a thuedd i wneud lies iddynt. A hyn yna yn benaf a'n cymhellodd ni i (idweyd gair am y llytr tan svlw. Yr wyf yn cofio i mi ddarlten yn rbywle, ddwy linell a osodid i fyny gan adolygydd ar lyfrau, uwchben ei adolygiad, y rt.ai y byddai yn dda i lawer adolygydd i feddwl am danynt yn y dydd au hyn. Wele hwy:— "In every work regard the author's end Since none can compas more than they intend." Pwnc Mr. Evans yn yr anerchiad hwn ydoedd "Athrawiaeth y Beibl am gosbedig- aeth yr annuwiol." Ae yrydyni yn meddwl ei fod wedi cadw at y nod wedd yna drwy'r oil o'r anerchiad i gyd. Wrth ddarllen yr anerchiad yr oeddym yn teimlo fod yr awdwr yn loyal i'r Beib). Teimla mai awdurdod y Beibl sydd uchaf, yr oedd hyn yn iechyd pan y mae cymaint y dyddiau hyn yn ceisio taflu yr hen air dros y bwrdd, acyn meddwl drwy hyny eu bod yn ddynion mawr. Nis gallwn i wneud dim byd yn well na chadw at syniadau y BeibL Dyma'r man dyogel os collwn ni yn y fan hon, yr ydym yn colli yn mhob man. "At y gair ag at y dystiol aeth. Beth a ddywed y Beibl; dyma y mae'n prawf, ac y mae pob meddwl ac athrawiaeth i sefyll neu syrthio wrth hwn. Ac nis gwyddom am ddim yn well i ladd cvfeiliorn- adau na phregethiad syml o wirioneddau'r Beibl. Nid myned i d dad leu, ond traethu yn ddifloesgni holl gynghor Daw, a gadael i'r gwirioneddau weithio eu ffordd; y maeyneicr o fuddugoliaethu. Efallai nail gallwn wneud dim yn well na rhoddi i'r darllenydd rhyw gipolwg ar y cyf- eiriad y mae yr awdwr yn ei gymeriad yn yr anerchiad. I ddechreu, y mae gydag ef sylw- adau ardderchog ar berthynasau yr athraw- iaeth, o dragwyddol gosb, a gweinidogaeth yr ?" tn efengyl. Teimlwn fod yr hyn a ddywed Mr. Evans yn y fan hon yn angenrheidiol iawn. Nis gall gweinidogaeth yr efengyl fod yn gyflawn os na thraetba holl gynghor Duw, ac nis gall draethu holl gynghor Duw heb ddwyn yn mlaen yr athrawiaeth o dragwydd- ol gosb. Gallai fod gormod o daedd mewn liawer yn y dyddiau hyn i osod allan rhyw nn ochr i gymeriad y Brenin mawr, aj es- geuluso yr ochr arall, son yn barhauPam dynerwcb adaioniachariad Diiw, ond peidio son di n am ei gyfiawnder a'i lid, &c. Fel y sytwa Mr. Evans, tudaten 7, "yr oedd ath- rawiaeth cosbedigaeth ddyfodol yn cael lie helaeth yn ngweioidogaeth yr Arglwydd Iesu Grist. Mae ei ddesgrifiadau o boenau yr annuwiol yn y byd tragwyddol yn arswyd- lawn." Yn awr, y mae yn rbaid mae'r weinidogaeth hono sydd yn dyfod agosaf o ran cynllun a mater i'w weinidogaeth ef yw y weinidogaeth sydd agosaf at bertfeithrwydd. Yn awr, os oedd efe yn dal y gwirionedd o gosbedigawth yr annuwiol yn ei holl bwysig- rwydd o flaen ei wrandawyr, pwy i'w dynion 1 sefyll i tyny, a chuddio yr athrawiaetb hon. Y mae yn rhyfyg ofnadwy. Yna, a Mr. Evans yn miaen at yr ail ran o'r anerchiad, sef parhad y gosbedigaeth ddyfodol. Y mae ganddo, yn yr adran hon, bump o sylwadau fel y canlyn:-l Mai nid wrtb reswm a tbeioilad dynol y mae y cwest- iwn hwfi i'w benderfynu. 2. Nad yw coso. edigaeth dragwyddol yn anghyson a'r dadguddiad sydd getiym o natur a chvmeriad Duw. 3. Gan fod cyfiawnder yn galw acn goshi pejhod ya ol eihaeddiant, mae yn galw am ei gosbi tra y parhao ui r wn bodolaetb, ac nis gall dim ei ddifodi ond gweiihrediad d wVfol ras i gyfnewid y natur bechadurus. 4. Nad oes un prawf ysgrythyrol y bydd i ras Duw gyfnewid y natur bechadurus yn y byd arall; ac feUy, y mae atbrawiaeth adferiad yn ddisail ai awdurdod. 5. Mae yr yrnadrodd- ion ysgrytbyrol a ddefnyddir am gosbedig- aeth y byd arall yn eu hystyr briodol a chy- ffredinol yn profi parhad diddiwedd, ac yr y'm yn rhwym o'u deall yn 1m hystyr briodol bob amser, os na bydd isicrwvdd na ellir ei deall felly, ac ar y sawl a ddywei nas gellir y mae dwyn y prawf." Dyma i ti, ddarllenydd, gipolwg ar y llwybr y mae yr awdwr hwn yn ei deithio. Y mae y maes yn eang, a'r olwg yn un gynwys-