Papur Pawb

=r" NEWYDDION TRWY Y TELEPHONE Cykoeddir newyddion trwy y telephone yn Buda Pesth. Ond nid ydyw yn rhyw lwyddiannus iawn eto. Os bydd dyn eisieu gwybod beth ydyw y prisiau yn y farchnad, er mwyn anfon neu beidio anfon ei nwyddau yno, rhaid iddo wrando ar tua colofn a hanner o erthygl arweiniol. Neu os bydd aelod Seneddol eisieu gwybod sut. yr oedd pethau yn myned yn mlaen y noson flaen- orol yn y Senedd pan yr oedd efe yn absennol, rhaid iddo wrando yn gyntaf ar ddesgrifiad o rhyw gantoresau newyddion yn y dref a'r dref. Oes y prysurdeb ydyw yr oes hon yn ddiau ac yn y man bydd i ni fod yn bwyta ein boreufwyd, neu ein ciniaw, neu yn yfed ein te, neu yn mwynhau ein swper, tra y bydd y telephone yn dyweyd wrthym newyddion olaf y dydd. lib aid i'r bobl fydd yn siarad drwy y telephone beidio trefnu eu prydau bwyd hwy ar yr un adeg a rhai pobl ercill, neu ni bydd modd myned yn mlaon

Mrs. S. A. Allen's World's Hair Restorer. It is not a dye, but acts directly on the roots of the hair, giv= ing them the natural nourishment required. An absolutely perfect Hair Restorer and Dressing. I Hilda Ellen Tercrl SAYS IN REFERENCE TO 9 CLEAVER'S I Juvenia Soap I Many thanks for the pretty parcel of usefulnesses 9 you sent me. All the things are quite delicious." H aC200 to be given away in PRIZES on I February 1, 1893. I Full particulars envelop each Tablet. I MEW ED5TION, 'JEGROUGKL2 REVISED AND GREATLY ENLARGED. 2118 PAGES. 3500 ILLUSTRATIONS. I INTERNATIONAL I DICTIONARY J Price 31/6. 1 Parts, 2/6 Each. SdUorial Work upon this re- vibion has been in active progresa for over 10 Wears. No fewer than 100 SSditortal labourers have been engaged upon it, and over £ 60,000 was expended in its pre- paration before tbe tirst copy was printed. Prospectuses Free on Application. Q, BELL & SONS, 4 YORK STREFT CO VENT GARnN. LGNOOR

11 Gobeitliio nad oes gynoch chi ddim gwrthwynebiad i mi fel gwr iddi," meddai Meredydd; "dydw i ddim ond dyn tlawd hyd yma, ond chaiff hi dditn bod mewn eisio dim, os medra i ei enill o iddi." Gwxthwynebiad nac 03s, yn eno dyn," atebai John Prydderch dim odds os wyt ti dipyn yn diawd rwan mae arian yn dy ben di, mi wranta, ond bod eisio amser iddyn nhw addfedu, fel cae tatws, wyddost, no gae yd—ma'n rhaid i bob dim gael amsar. Ma gynot ti dipyn i ddechra byw, mi wn, ac mi allwn ninne neyd tipyn i'ch helpu chi'ch dau yn y ffor' o ddodrefn a phetha felly, wyddost. Ma gynon ni ddigon o blu a blancedi i'w spario, ond oes?" Yr oedd Jolin Prydderch yn gofyn hyn i'w wraig, yr hon oedd yn lapio ei hun i fyny mewn shaivls tewion, ac yr oedd wedi cael gormod o anwyd bron i fedru siarad yn groew. Plu a plancedi! meddai Mrs Prydderch, oes debyg gin i, achos ma'r gwydda a'r ffowls ma yn cael i pluo bob un cin myn'd a nhw i'r farchnad, ac mi rydw i wedi anfon swm mawr o wlan i'r ffactri er's amryw fiynyddau." Ar hyn daeth Olwen i'r ystafell, ac meddai ei hewythr wrthi, Tyr'd, ngeneth i, tyr'd yma i roi cusan i dy fodryb a taid a minna, a gad i ni wllysio lwc dda o hapusrwydd i ti." Ufuddhaodd Olwen yn dawel, a rhoddodd gusan i'r hen bobl. Dyna ti, ngeneth i," ebai Mr Prydderch, yr ydw i'n dymuno dy wel'd di mor hapus a thae ti yn blentyn i mi fy hun, ac ma dy fodryb yn teimlo yr un fath, rwy'n siwr, achos ma hi wedi gneyd yn dda iawn i ti er's saith mlynedd, ac wedi bod mor 'falus ohonot ti a thase ti yn ferch iddi.. Ond aros di, yrwan, dwyt ti ddim wedi rhoi cusan i bawb sy ar yr aelwyd ma -ma M'redydd eisio cusan gen ti hefyd, ac ma gyno fo hawl i gael un, yrwan, cofia." Trodd Olwen draw at ei chadair ei hun dan wenu. "Tyr'd, M'redydd, myna gael un gyni hi, ne dwyt ti ddim hannar dyn," meddai John Prydderch yn gellweirus. Cododd Meredydd wedi "cochi at ei glustia" fel hogyn mawr swil, a chan blygu a gosod ei fraich am wddf Olwen rhoddodd gusan dyner iddi. Noson fythgofiadwy oedd hono yn hanes Meredydd, a golygfa ddymunol oedd yr olygfa hon ar aelwyd Bodeinion, ac er y poen meddwl cudd a dirgel oedd gan Olwen, yr oedd hyd yn nod hithau yn teimlo rhyw fath o dawelwcli yn nghanol yr holl ar- ddangosiad yma o gariad a theimladau da. Nid oedd serch Meredydd tuagati yn deffroi yr un llygedyn o serch yn ei mhynwes hi ato ef, ac nid oedd y sylw a dalai efe iddi-dditn yn ddigon erbyn hyn i'w boddio, ond ei serch a'i ymlyniad ef tuagati oedd y goreu allai hi gael yn awr, a gallai eu goddef am eu bod yn tynu ei mheddwl ychydig oddiwrth ci phoen ei hun. Wedi i Meredydd fyn'd ymaith y noson hono, bu cryn lawer o ymddiddan yn mlilitli teulu Bodeinion mewn perthynas i'r trefn- iadau angenrheidiol ar gyfer y briodas, er yn teimlo nas gallai y briodas gymeryd lie cyn y Pasc, o'r hyn llciaf, ac ymneillduodd pawb o'r teulu, o'r diwedd, i'w gwahanol orphwysleoedd a pliob un ohonynt yn tcimlo yn falch fod Olwen yn cael dyn mor dda yn wr. Ond beth oedd teimlad Olwen ei hun ? Yr ydym wedi son am y poen meddwl dirgel a chudd oedd ganddi. Ah! yr oedd y boen yn fwy nag y gallasai neb ddychmygu, ond yr oedd i ddod yn fwy eto yn y man. Yr oedd hi yn gwybod mwy na neb o'r teulu am ei hymddygiadau yn y gorplienol, ac yr oedd cotio am y cyfryw, a cliofio fod Einion wedi ei gadael, ac yn benaf oil cofio ei bod hi yn twyllo Meredydd drwy gael ganddo gredu ei bod hi yn ei garu pan nad oedd yn caru neb ond Einion—yr oedd hyn oil yn ddigon i beri iddi golli llawer noson o'i chwsg. Caled yw ffordd troseddwyr," ac yr oedd Olwen wedi dechreu teimlo hyny, ond daeth y ffordd yn galetach fyth iddi yn y man. (Fw barhau.)